Ναζιστικοί αετοί και σημαίες της συνομοσπονδίας: Γιατί οι Ορθόδοξοι Εβραίοι και οι Black Lives Matter είναι φυσικοί σύμμαχοι

Του ραββίνου Avi Shafran, Haaretz

Πολλοί Εβραίo-αμερικανοί, ιδίως Ορθόδοξοι Εβραίοι σαν εμένα, με ισχυρούς θρησκευτικούς και προσωπικούς δεσμούς με το Ισραήλ, δίστασαν να αγκαλιάσουν το κίνημα Black Lives Matter.

Δεν ανησυχούμε λιγότερο από τους μαύρους Αμερικανούς για το ρατσισμό και την αστυνομική βαρβαρότητα, και είμαστε εξίσου αφοσιωμένοι στον σκοπό των πολιτικών δικαιωμάτων. Υπάρχει όμως επιφυλακτικότητα σχετικά με τη στάση του BLM απέναντι στο εβραϊκό κράτος.

Σε τελική ανάλυση, το 2016, ένας συνασπισμός ομάδων που συνδέονται με το κίνημα Black Lives Matter δημιούργησε μια πλατφόρμα που περιλάμβανε την φοβερή κατηγορία ότι το Ισραήλ είναι ένοχο για «γενοκτονία» και χαρακτηριζόταν ως κράτος «απαρτχάιντ». Συνέχισαν κατηγορώντας το Ισραήλ και τους υποστηρικτές του ότι ωθούν τις ΗΠΑ σε πολέμους και αγκάλιασαν την εκστρατεία του BDS για μποϊκοτάζ και κυρώσεις κατά του Ισραήλ.

Ωστόσο, ένα σημαντικό γεγονός χάθηκε μέσα σε όλο αυτό το άγχος και τη δυσαρέσκεια. Υπάρχει το Black Lives Matter και το "Black Lives Matter".

Δηλαδή, υπάρχει ένας οργανισμός με αυτό το όνομα, αλλά υπάρχει και το ευρύτερο εθνικό λαϊκό κίνημα που έχει υιοθετήσει τις τρεις αυτές λέξεις ως σύνθημά του.

Η πλατφόρμα του 2016 καταργήθηκε από τον ιστότοπο της ομάδας - μια αναζήτηση στον ιστό δίδει ένα μήνυμα σφάλματος 404, που σημαίνει ότι οι σελίδες δεν υπάρχουν πλέον. Επιπλέον, μια αναζήτηση στη μηχανή αναζήτησης του ιστότοπου blacklivesmatter.com για το "Ισραήλ", δεν βγάζει καθόλου αποτελέσματα.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι το Black Lives Matter έχει μεταμορφωθεί πέρα από την ομάδα που επινόησε τη φράση. Έχει γίνει μια ιδέα, η σύγχρονη στάση για αυτό που κάποτε λεγόταν κίνημα πολιτικών δικαιωμάτων. Και, όχι λιγότερο από το παλαιότερο κίνημα, το σημερινό πρέπει να συμπεριλάβει όλους τους Εβραίους.

Το 1964, ο αείμνηστος Δρ. Marvin Schick, γράφοντας στο The Jewish Observer, μια μηνιαία έκδοση που εκδιδόταν τότε από το Agudath Israel της Αμερικής (για το οποίο, πλήρως αποκαλύπτω ότι εργάζομαι), υποστήριξε (στη γλώσσα της εποχής):

«Είναι η ιστορική και θρησκευτική μας κληρονομιά που μας υποχρεώνει να συμπορευτούμε με τη δυστυχία του Νέγρου. Είναι αδιανόητο ότι ένας λαός τόσο καταπιεσμένος καθ 'όλη τη διάρκεια της ιστορίας δεν θα συσπειρωθεί σήμερα για να υποστηρίξει τον σκοπό του Αμερικάνου Νέγρου, που τώρα πλήττεται από τις παράλογες δυνάμεις του μίσους και μισαλλοδοξίας. Οτιδήποτε πέραν αυτού, για τον Αμερικανικό Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό είναι να απορρίψουμε τις αρχές που έχουμε υποστηρίξει στις χιλιετίες των διώξεων μας και στις οποίες πρέπει να παραμείνουμε εξίσου πιστοί σε μια ελεύθερη κοινωνία. "

Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων, ο μαύρος ακτιβιστής πολιτικών δικαιωμάτων και επικεφαλής του Crisis Action Center , Αιδ. Kevin McCall, είπε σε ένα πλήθος εκατοντάδων ορθόδοξων Εβραίων που έκαναν πορεία προς το Μπρούκλιν Ocean Parkway, ως αλληλέγγυοι με τη μαύρη κοινότητα, ότι ο Τέρενς Floyd, ο αδελφός του Τζορτζ Φλόιντ, του οποίου ο θάνατος απο την αστυνομία της Μινεάπολης ξεκίνησε τις εθνικές διαδηλώσεις, "είναι ευγνώμων που εδώ στο Μπρούκλιν όπου ζει, η εβραϊκή κοινότητα καταλαβαίνει τι συνέβη στον αδελφό του."

Για όσους από εμάς είναι προφανώς Εβραίοι, υπάρχει ένας περίπλοκος παράγοντας: ότι έχουμε αντιμετωπίσει εχθρότητα από άτομα της μαύρης κοινότητας. Πέρυσι, μια ομάδα νεαρών μαύρων θεώρησε διασκεδαστικό να με χαιρετήσει με το "Χέιλ Χίτλερ" και πριν από λίγους μήνες ένας μαύρος σε αστικό λεωφορείο με κοίταξε και κουνησε το χέρι του, κρατώντας ένα φανταστικό μαχαίρι, κατά μήκος του λαιμού του.

Αλλά από την ουσιαστική επαφή μου με τη μαύρη κοινότητα, ξέρω ότι οι αρνητικοί (haters) δεν είναι ο κανόνας. Και γνωρίζω ότι το να είσαι μαύρος στην Αμερική είναι ακόμα δύσκολο, ακόμη και επικίνδυνο.

Σε αυτό που πρέπει να συμφωνήσουν οι μαύρες και οι εβραϊκές κοινότητες είναι ότι οι χειρότεροι παράγοντες κάθε ομάδας δεν είναι αυτοί που εκπροσωπούν την ομάδα. Οι καλύτεροι είναι. Και η πορεία προς τα εμπρός και για τις δύο κοινότητες είναι να επικεντρωθούμε όχι στους χειρότερους αλλά στους καλύτερους εκπροσώπους. Οι Αμερικανοί, και οι Εβραίοι και οι μαύροι, πρέπει να είναι φυσικοί σύμμαχοι.

Το Charlottesville θα έπρεπε να ήταν αρκετό για να κάνει τις εβραϊκές και τις μαύρες κοινότητες να αναγνωρίσουν την κοινή τους μοίρα. Η διαφήμιση που προωθούσε το νεοναζιστικό συλλαλητήριο "Unite the Right" σε αυτήν την πόλη σχεδιάστηκε για να προσομοιάζει με φασιστική αφίσα, με πουλιά που θύμιζαν τον ναζιστικό αετό να υψώνονται στον ουρανό πάνω από διαδηλωτές που κρατούσαν σημαίες της Συνομοσπονδίας αντί για σβάστικες.

Ναζιστικοί αετοί και συνομοσπονδιακές σημαίες.

Κρατώντας πυρσούς, υπέρμαχοι της λευκότητας φώναζαν δυνατά και σφριγηλά «Οι Εβραίοι δεν θα μας αντικαταστήσουν!» Και όπως ένας διαδηλωτής ενημέρωσε έναν δημοσιογράφο του Vice News, "Αυτή η πόλη διευθύνεται από Εβραίους κομμουνιστές και εγκληματίες.

Οι εβραϊκές και μαύρες κοινότητες αντιμετωπίζουν έναν κοινό εχθρό , την λευκή υπεροχή. Όμως, το να είμαστε από κοινού στόχοι του μίσους δεν είναι ο μόνος λόγος για να εμφανιστούν οι Εβραίοι: οι μαύροι συμπολίτες μας υποφέρουν και τους χρωστάμε την αλληλεγγύη και τη φροντίδα μας.