Σημεία της συντελείας του κόσμου - Πρόλογος

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

«Ὑποκριταί! », εἵπεν ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς Φαρισαίους καὶ Σαδδουκαίους. «Τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν͵τἁ δὲ Σημεῖα τῶν Καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;» (Ματθ. ιστ’ 3).

Ὑπάρχουν τὰ σημεῖα τοῦ οὐρανοῦ, ὅπως τὸ κοκκίνισμα καὶ ἡ δαρεῖα νἐφωσις, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ ἄνθρωποι ἀντιλαμβἀνονται, ἂν θ’ ἀκολουθήσῃ καλοκαιρία ἢ κακοκαιρία. ’Αλλ’ ὅπως ὑπάρχουν τὰ σημεῖα τοῦ οὐρανοῦ, οὕτως ὑπάρχων καὶ τὰ Σ η μ ε ἳ α   τ ῶ ν   κ α ι ρ ῶ ν.

Οἱ καιροὶ ἢ χρόνοι δηλαδὴ ἔχουν σημεῖα, τὰ ὁποῖα σημαίνουν, ἤτοι δεικνύουν, ὁποῖοι εἶναι οἱ καιροὶ ἢ χρόνοι ἀπὸ πνευματικῆς πλευρᾶς, καὶ τί πρέπει ν᾿ ἀναμένεται ὧς συνέπεια τῆς τοιαύτης ἢ τοιαύτης πνευματικῆς καταστάσεως. ”Αλλαι ἐποχαὶ ἔχουν καλὰ καὶ εὐοίωνα σημεῖα͵ ἄλλαι κακὰ καὶ δυσοίωνα. Ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἰησοῦ τὰ σημεῖα ἐδεῖκνυον, ὅτι ὁ Μεσσίας εἶχεν ἔλθει καὶ ἔδρα ἐν τῷ κόσμῳ. ’Αλλ’ οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι, τυφλωμένοι ἐκ τοῦ πάθους, δὲν ἔβλεπον, δὲν ἤθελον νὰ ιδουν, τὰ σημεῖα τῆς παρουσίας τοῦ Μεσσἵου.

Καὶ οἱ σημερινοὶ καιροὶ ἢ χρόνοι ἔχουν τὰ σημεῖά των, σημεῖα μεγάλα καὶ καταπληκτικά. Οἱ Προφῆται, οὶ ’Απὀστολοι καὶ ὁ Χριστὸς προεφήτευσαν χαρακτηριστικά σημεῖα τῶν ἐσχάτων καιρῶν. Προσεκτικὴ δὲ παρατήρησις καὶ ἔρευνα τῶν συμβαινὀντων εἰς τοὺς καιρούς μας δεικνύει, ὅτι τοιαῦτα σημεῖα πραγματοποιοῦνται εἰς τὰς ἡμέρας μας, καὶ ἅρα εὶσήλθομεν εἰς τὴν περίοδον τῶν ἐσχάτων χρόνων. Τὰ σημεῖα ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἰησοῦ ἐδείκνυον, ὅτι ἦλθεν ὁ Χριστός, τὰ σημεῖα σήμερον δεικνύουν, ὅτι ἔρχεται ὁ ᾽Αντἵχριστος, ἔρχεται μετὰ καλπασμοῦ. ᾿Αλλ’ ὅπως οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι δὲν ἀντελαμβάνοντο καὶ δὲν ἠσθάνοντο τότε τὰ σημεῖα, οὕτω καὶ σήμερον οἱ πολλοί. ”Ηδη ἡ ἀποστασία βαἵνει πρὸς τὸ ἀποκορύφωμἀ της, ἤδη ὁ ἐρχόμενος ᾿Αντίχριστος ρίπτει ἐπὶ τῆς ἀνθρωπότητος τἠν ἀπαισἷαν σκιάν του, καὶ ἐν τούτοις οἱ κοσμικοὶ οὐδὲν ἀντιλαμβἁνονται καὶ αἰσθάνονται. ᾿Αλλὰ καὶ πολλοὶ θρησκευτικοἷ, παρὰ τὰ πανταχόθεν συσσωρευὀμενα σκοτεινὰ καὶ βαρέα νέφη, ὀνειρεύονται εὐδίαν, ὶδεὠδη αὐριανὴν κατάστασιν ἐπὶ τῆς γῆς, ὑλικοπνευματικὴν μεσοβασιλεἷαν. ’Εκτὸς ὅμως τῶν ἀναισθήτων κοσμικῶν καὶ τῶν ὀνειροπόλων θρησκευτικῶν ὑπάρχουν καὶ τὰ νηφάλια πνεύματα, τὰ ὁποῖα παρακολουθοῦν τὰ φοβερὰ σημεἷα τῶν καιρῶν μας, ἀντιλαμβάνονται ὅτι εἰσήλθομεν εἰς τὴν περίοδον τῶν ἐσχάτων χρόνων καὶ ἐκφράζουν τὴν ἀνησυχίαν τῶν διὰ τὸ σήμερον καὶ διὰ τὸ αὔριον.

᾿Εκ τῶν νηφαλίων αὑτῶν πνευμάτων εἶναι καὶ ὁ σεβαστὸς πατὴρ ’Αρσένιος Κομποὐγιας, ζηλωτὴς ἱερομὀναχος καὶ ἱδρυτὴς Ἡσυχαστηρίου ἐν Ναυπάκτῳ, ὅπου ἐκλεκταὶ ψυχαὶ λατρεύουν τὸν Κύριον καὶ προσεύχονται ὑπὲρ τῶν ἐν κόσμῳ ἀδελφῶν. Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν μας ἑλκὑουν ἰδιαιτέρως τὴν προσοχὴν τοῦ πατρὸς ’Αρσενῖου. Πρὸ ἐτῶν οὗτος ἔγραψε μικρὸν βιβλίον διὰ τὰ ἀνησυχητικὰ αὑτὰ σημεῖα. Καὶ τώρα πάλιν, κατόπιν μελέτης Γραφῶν καὶ Πατέρων καὶ παρακολουθήσεως τῶν φοβερῶν καὶ καταπληκτικῶν σημείων τῶν ἡμερῶν μας, ἔγραψε τὸ παρὸν βιβλἷον. Εἷς αὑτὸ βλέπει τις ἓν πλῆθος ἐπιχειρημάτων κατὰ τῆς γνώμης τῶν ὀνειροπόλων, ὅτι βαίνομεν πρὸς ὶδανικὴν κατάστασιν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ὑπὲρ τῆς ἀπόψεως, ὅτι βαῖνομεν πρὸς τὴν συντέλειαν τοῦ κόσμου. Τὸ βιβλῖον ἐμβάλλει εὶς σοβαρὰς σκέψεις περὶ τοῦ παρόντος καὶ τοῦ μέλλοντος, δημιουργεῖ ιερὰν ἀνησυχίαν καὶ συντελεῖ εἰς τὴν ἀναθέρμανσιν τῆς πίστεως ἐπὶ τῇ σκέψει, ὅτι μεγάλα σημὲῖα, προφητευθέντα ὑπὸ τῆς Γραφῆς, πραγματοποιοῦνται εἰς τὴν ἐποχήν μας, καὶ τὸ τέλος τοῦ κόσμου πλησιάζει.

“Οπως ὁ πατὴρ ’Αρσένιος, εἴθε ὅλοι νὰ προσέχωμεν τὰς προφητείας τῆς Γραφῆς καὶ τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, καὶ νὰ προετοιμάζωμεν τὰς ψυχάς μας διὰ τὰ μέλλοντα δεινὰ καὶ διὰ τὴν ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἴησοῦ Χριστοῦ͵ ὅστις ἔρχεται νὰ θέσῃ τέρμα εἰς τὴν ἀσέβειαν τοῦ κόσμου καὶ τὰς θλἷψεις τῶν δικαίων καὶ νὰ παραλάβῃ τοὺς ἐκλεκτούς Του εἰς τὴν ἐπουράνιον βασιλείαν Του.

᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 30 ’Ιουνίου 1978

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Θεολόγος