- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Οι Αρνητές της Επιστήμης
4.2. Κατασκευή Κλίματος Έκτακτης Ανάγκης
Ο καθηγητής κλινικής φαρμακολογίας στο ΑΠΘ Δημήτρης Κούβελας μας λέει πως, στην Ελλάδα «δημιουργήσαμε μια αίσθηση ότι πιεζόμαστε γιατί ο κόσμος χάνεται, δηλαδή έπεσαν κεφάλαια για να πεισθεί ο κόσμος για την επικινδυνότητα του Covid. [Όποτε κι αν ανοίξετε την τηλεόραση, οποιαδήποτε ώρα] το 90% της πληροφορίας είναι σε σχέση με τον Covid, δηλαδή για έναν ιό ο οποίος έχει θνητότητα 0,15%, ... και ο μέσος όρος ηλικίας των θανόντων είναι τα 80 έτη, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας της γενικής θνησιμότητας είναι τα 81. Επί της ουσίας δεν έχουμε άλλους θανάτους. Θα πεθάνουν δηλαδή αυτοί που τους περιμέναμε» (16:30-17:24). «Μα τι λέει αυτός τώρα», αναρωτιόμαστε εύλογα, δεδομένων των ειδήσεων και εικόνων με σακούλες νεκρών, ΜΕΘ υπερπλήρεις και καθημερινούς αριθμούς θανάτων. Αν όμως αρχίσουμε και συλλέγουμε στοιχεία, θα διαπιστώσουμε μια άλλη πραγματικότητα. Με απλά λόγια, προκειμένου να παρουσιαστεί η κατάσταση ως τρομαχτική αλλά και να τεθούν οι πολίτες σε τέτοια πίεση που να αδημονούν για την οποιαδήποτε λύση, συντέλεσαν τρεις παράγοντες: η υπερδιόγκωση του πραγματικού κινδύνου (μέσω των ΜΜΕ), η λήψη ακραίων μέτρων που δεν συνάδουν με το πρόβλημα και είναι αντίθετα με τις παροτρύνσεις των επιστημόνων, καθώς και η ψυχολογική πίεση που ασκήθηκε πάνω τους.
4.2.α. Υπερδιόγκωση του κινδύνου
Κι εδώ στην Ελλάδα, με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, πολλοί ήταν αυτοί που είπαν πως η νίκη ενάντια στον φασισμό δεν είναι (μόνο) η καταδίκη ενός κόμματος – παρόλο που άλλοι θέλησαν να ξεχάσουμε όσους την υποστήριξαν, την χρηματοδότησαν και συνεργάζονταν πολιτικά μαζί της. Και είχαν απόλυτο δίκιο. Μένει τώρα να ξεπεράσουν την προπαγάνδα που έχει αυτολογοκρίνει και καταδικάσει κάθε αντίθετη προς τις επιλογές της κυβέρνησης άποψη και να δουν τι ορίζει τον φασισμό, τι τον τρέφει, τι έπραξε ιστορικά και ποιοι τον υποστήριξαν. Αν υπό αυτό το πρίσμα δούμε το τι συμβαίνει σήμερα, εύκολα θα καταλάβουμε το πραγματικό διακύβευμα. Οι όποιες “εκπτώσεις” στα κατοχυρωμένα δικαιώματα της ανθρωπότητας λόγω ενός ιού θα εγκαινιάσουν ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο χωρίς, ίσως, γρήγορη επιστροφή. Η επιβολή που επιχειρείται σήμερα στηρίζεται κυρίως στην συναίνεση, η οποία περιλαμβάνει τον φραστικό εξευτελισμό οποιουδήποτε διαφωνεί με την εξουσία μέσω υποτιμητικών χαρακτηρισμών που εκφέρονται και από τους ίδιους τους πολίτες (“ψέκα”, “καμμένοι”, συνωμοσιολόγοι κλπ). Ακριβώς γι αυτό απαιτείται να σπάσει το μονοπώλιο της καθοδηγούμενης προπαγάνδας, και να διαλυθεί το βαρύ σύννεφο του φόβου που έχει σκιάσει τα πάντα - όπως φυσικά σε κάθε φασιστική επίθεση.
Η κατασκευή μιας κατεπείγουσας πραγματικότητας γίνεται με πολλού τρόπους αλλοίωσής της. Ας αναφερθούμε στην θνητότητα και στις κηδείες.
i) Θνητότητα
Η θνητότητα από τον ιό SarsCov2 υπολογίζεται σε έναν μέσο όρο περίπου στο 0,15% (ποσοστό που ανεβαίνει για χώρες που επλήγησαν πολύ στο 0,23%, και κατεβαίνει για χώρες που αντιμετώπισαν τον κορωνοϊό πολύ αποτελεσματικά (Ιωαννίδης, 1:52:12''). Τα ποσοστά αυτά τροποποιούνται βέβαια καθώς γίνονται τα τεστ στον πληθυσμό, διότι το κλάσμα υπολογισμού της θνητότητας αποτελείται από θανάτους προς τον παρονομαστή των κρουσμάτων (στην πραγματικότητα, προς όσους έχουν αναπτύξει αντισώματα). Έτσι, ο αμερικανικός CDC για παράδειγμα δίνει μέσο όρο 0,65%. Τα ποσοστά διαφοροποιούνται επίσης σε πολύ μεγάλο βαθμό ανάλογα με την ηλικία. Έτσι, στα παραπάνω στοιχεία του CDC για παράδειγμα, έχουμε μια κλιμάκωση που ξεκινά από το 0,003 για τους κάτω των 19 ετών (στην Ελλάδα μηδέν), 0,02 στους 20-49, 0,5 στους 50-69, και 5,4 στους 69 και άνω. Αυτά τα στοιχεία σημαίνουν ότι έχουμε πολύ μεγάλες δυνατότητες παρέμβασης και μείωσης του ποσοστού προστατεύοντας τις ηλικιακές ομάδες ανθρώπων που έχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Έτσι, δυνητικά πέφτει και η συνολική θνητότητα από το ιό. Κυρίως όμως αυτά τα ποσοστά διαφοροποιούνται σημαντικά ανάλογα με το αν τα άτομα έχουν υποκείμενα νοσήματα. Ξέρουμε ότι οι υγιείς, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία, έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά θνητότητας, ενώ οι ευάλωτοι μεγαλύτερα, ακόμη κι αν είναι πιο νέοι. Για παράδειγμα, η θνησιμότητα (θάνατοι σε ποσοστό πληθυσμού) ειδικά στα γηροκομεία φτάνει το 25% διότι πρόκειται για κλειστούς χώρους όπου υπάρχουν συγκεντρωμένοι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που συνήθως έχουν νοσήματα, όπως αναφέρει ο καθηγητής Ιωαννίδης. Αντίστοιχα, όπως με ενημέρωσε ο καρδιολόγος και ερευνητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και Πατρών, Κωνσταντίνος Φαρσαλινός, οι εξάρσεις που είχαμε σε Βέλγιο και Νέα Υόρκη οφείλονται ακριβώς στο ότι δεν προσέχτηκαν καθόλου τα γηροκομεία: στη Νέα Υόρκη στέλναν τους αρρώστους παππούδες πίσω στα γηροκομεία, όπου μετέδιδαν τον κορωνοϊό, και στο Βέλγιο για παρόμοιους λόγους είχαμε το 65% των συνολικών θανάτων της χώρας στα γηροκομεία, όπου βρίσκονταν μόνο το 1% του πληθυσμού! Στην Σουηδία, επίσης, μια χώρα με ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα, που δεν έχει εφαρμόσει κανένα από τα γνωστά μέτρα, οι θάνατοι είναι σχεδόν διπλάσιοι από τη χώρα μας για το 2020 (8.700 περίπου), όπου η μεγαλύτερη ζημιά έγινε στα γηροκομεία, όχ μόνο για τους συνήθεις λόγους, αλλά και επειδή οι εργαζόμενοι σε αυτά ήταν ωρομίσθιοι και πήγαιναν από το ένα γηροκομείο στο άλλο μεταφέροντας τον ιό. Στην Ελλάδα δεν έχουμε πολλούς στα γηροκομεία ευτυχώς.
Αυτά τα στοιχεία σημαίνουν ότι δεν πρόκειται για πανδημία, όπως συχνά έχει επισημανθεί, αλλά για συνδημία (Γεροτζιάφας, 1:00:30’’) δηλαδή για μια επιδημία που πλήττει όσους έχουν υποκείμενα νοσήματα, είναι παχύσαρκοι, έχουν περάσει καρκίνο, είναι σε ανοσοκαταστολή κλπ, ειδικά εφόσον είναι άνω των 65-70 ετών. Συνδημία επίσης σημαίνει ότι κινδυνεύουν περισσότερο οι πιο ευάλωτοι κοινωνικά, δηλαδή οι πιο φτωχοί, αυτοί που εργάζονται σε πιο επιβαρυμένο περιβάλλον, κλπ. Με άλλα λόγια, γενναίες παρεμβάσεις στο σύστημα υγείας και στοχευμένες ανά πληθυσμό μπορούν να βελτιώσουν κατά πολύ την εικόνα της νόσου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, όταν για παράδειγμα λαμβάνονταν τον Σεπτέμβρη οι αποφάσεις για αυξημένους περιορισμούς ανάλογα με την περιοχή, οι αποφάσεις λάμβαναν υπόψη όχι τόσο τον αριθμό των κρουσμάτων αλλά τη διαθεσιμότητα σε κλίνες του συστήματος υγείας στην περιοχή. Ο καθηγητής Ιωαννίδης υποστηρίζει, με βάση αυτά και άλλα στοιχεία, ότι, αν και η Covid 19 φυσικά και δεν είναι “μια γριπούλα”, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, εντούτοις με τα κατάλληλα μέτρα μπορεί να πέσει στο επίπεδο της γρίπης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η γρίπη δεν είναι μια ανησυχητική ίωση που μάλιστα βάλλει και τα μικρά παιδιά (Ιωαννίδης, 2:03:20''). Για παράδειγμα, στη Σιγκαπούρη τα μέτρα αυτά αφορούσαν τον περιορισμό στην κοινότητα, την απομόνωση των γηροκομείων και την φροντίδα των νοσούντων με ιατρούς στο σπίτι. Αυτό που πρέπει να γίνει, υποστηρίζει ο κ. Ιωαννίδης, είναι αυστηρή φροντίδα για το 10% περίπου του πληθυσμού που είναι αυτό που κινδυνεύει περισσότερο, και τότε τα πράγματα θα είναι σίγουρα πολύ πιο αισιόδοξα.
Τα παραπάνω ποσοστά θνητότητας αφορούν συνολικά τους υπολογισμένους νεκρούς παγκοσμίως (περίπου 1,5 εκατ.). Όμως, από αυτόν τον αριθμό δεν ξέρουμε πόσοι πέθαναν από κορωνοϊό ή με κορωνοϊό (δηλαδή από άλλο νόσημα και είχαν και τον ιό), διότι η καταγραφή παντού, όπως και στην Ελλάδα (όπως δήλωσε και ο κ. Τσιόδρας), γίνεται με την καταγραφή όλων ως θανάτων από κορωνοϊό, ανεξαρτήτως από την αιτία θανάτου, εφόσον το τεστ για κορωνοϊό είναι θετικό (Ιωαννίδης, 1-10'). Τα ίδια τα τεστ μάλιστα γίνονται με αμνάλυση σε αδικαιολόγητα πολλούς “κύκλους” (όπως λένε στα εργαστήρια), με αποτέλεσμα να δείνουν αυξημένα θετικά αποτελέσματα. Έτσι, καταγράφονται θάνατοι από κορωνοϊό ακόμη και ασυμπτωματικών που δεν νόσησαν καν
Πολλοί θάνατοι στην αρχή προήλθαν και από “κακές” ιατρικές πρακτικές: δηλαδή οι ιατροί εφάρμοζαν τεχνικές ή φάρμακα για να βοηθήσουν αλλά είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα. Η σύσταση (και όχι εντολή, όπως λέγεται) που είχε δοθεί για την μη διενέργεια νεκροψιών αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος δεν βοηθούσε να εντοπιστεί ακριβώς η αιτία του θανάτου και να εξαχθούν τα σωστά συμπεράσματα, δεδομένου ότι επρόκειτο για καινούρια ασθένεια και οι νεκροψίες ίσως να βοηθούσαν στην κατανόησή της. Ύστερα από παράκαμψη αυτής της οδηγίας από ιατρούς στην Γερμανία και την Ιταλία, έγινε κατανοητό ότι κατά την διασωλήνωση για παράδειγμα δεν έπρεπε να δίνουν πολύ αέρα στους ασθενείς διότι έτσι τους χειροτέρευαν.
Σε ότι αφορά το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού -για να μην ξεχνάμε και το θέμα μας- αναφορικά πάντα με τα παραπάνω στοιχεία και ποσοστά θνητότητας, ο κ. Φαρσαλινός έγραψε πρόσφατα τα εξής: «να θυμίσω ότι το αντιεμβολιαστικό κίνημα γιγαντώθηκε σε εποχές επιβολής υποχρεωτικού εμβολιασμού [σε περιόδους νόσων με μεγάλη θνησιμότητα]. Για παράδειγμα, η νομοθέτηση του υποχρεωτικού εμβολιασμού για την ευλογιά στην Αγγλία και την Ουαλία το 1853, καθιέρωσε και ενίσχυσε [την παρουσία του] αντιεμβολιαστικού κινήματος, στο οποίο προσχώρησαν όχι μόνο όσοι ήταν εναντίον των εμβολίων αλλά και όσοι ήταν εναντίον της εισβολής και παρέμβασης των κυβερνήσεων στην προσωπική αυτονομία. Έχει σημασία να διευκρινιστεί ότι η ευλογιά ήταν μία νόσος με θνητότητα 30%, με υψηλή θνητότητα και στα παιδιά [έναντι της Covid 19 που είναι μόνο στο 0,15-0,6]».
ii) Κηδείες
Γύρω από τις κηδείες των θανόντων στήθηκε ένα έντονο επικοινωνιακό “σόου”. Για λόγους άγνωστους, οι νεκροί θάβονται με βάση το πρωτόκολλο του Έμπολα, που προβλέπει το κλείσιμο του πτώματος σε πλαστικούς σάκους, το σφράγισμα των φέρετρων και την χρήση προστατευτικών ρούχων, και όχι με το πρωτόκολλο του Covid 19, που δεν αναφέρει κανένα ειδικό μέτρο και μάλιστα επιτρέπει την φροντίδα του θανόντος από την οικογένειά του (υπάρχει και το πρωτόκολλο του αμερικανικού CDC). Ο ερευνητής Κωνσταντίνος Φαρσαλινός (1:30:40-1:50:00) που ανέδειξε το θέμα μιλά για απαράδεκτο επικοινωνιακό παιχνίδι σε βάρος της ψυχικής υγείας των ανθρώπων, που δεν είχαν την ευκαιρία να αποχαιρετήσουν τους δικούς τους όπως θα ήθελαν με βάση τα έθιμά τους, και μάλιστα χωρίς λόγο. Από την άλλη, σε συνέντευξή του ο ιατροδικαστής Γρηγόρης Λεών στο MEGA λέει ότι τα μέτρα που παίρνουν τα γραφεία κηδειών ακολουθούν τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Όμως, οι οδηγίες του ΕΟΔΥ δεν περιλαμβάνουν αυτά που έχει δει ο κόσμος στις τηλεοράσεις.
Το ζήτημα ερεύνησε επισταμένως ο κ. Φαρσαλινός όταν διαπίστωσε ότι σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας τα φέρετρα έφευγαν σφραγισμένα, κι εκεί κατάλαβε πως πρέπει να υπάρχει κάποια κεντρική εντολή. Και την βρήκε, σε «έγγραφο με υπογραφή του Γ.Γ. Δημόσιας Υγείας Παναγιώτη Πρεζεράκου, με το οποίο έχουμε υπέρβαση των οδηγιών για κηδείες και ταφές Covid-19 , τόσο του ΕΟΔΥ, όσο και του Ευρωπαϊκού ECDC, αλλά και την πρακτική του USA- CDC , με αποτέλεσμα στην Ελλάδα να ακολουθούνται καθ' υπέρβαση οδηγίες για κηδείες όπως στην περίπτωση του Ebola, με σφραγισμένα τα φέρετρα των νεκρών». Στην πραγματικότητα έχουμε μια εμβόλιμη πρόταση ενός ανθρώπου σε ένα έγγραφο αναφορικά με την μεταφορά σορού από το εξωτερικό στην Ελλάδα, η οποία πρόταση δεν συνοδεύεται από επιστημονικά αιτιολογημένη γνώμη. Όπως τονίζει ο κ. Φαρσαλινός, «εφόσον δεν προκύπτει επαρκής επιστημονική εξήγηση, εγείρει μείζον ηθικό αλλά και νομικό θέμα για όσους συγγενείς έχασαν ανεπιστρεπτί την δυνατότητα να αποχαιρετήσουν τους οικείους τους, ανεξαρτήτως θρησκευτικού δόγματος ή προσωπικού πιστεύω, με τον τρόπο που οι ίδιοι έχουν επιλέξει τον τελευταίο αποχαιρετισμό».
Ενδιαφέρον έχει και η πληροφορία από τον κ. Λεών (στο 2') ότι δεν κάνουν νεκροτομή στους θανόντες επειδή έχουν αιτία θανάτου προσδιορισμένη: η νεκροτομή γίνεται για να προσδιοριστεί αιτία θανάτου, όταν αυτή δεν υπάρχει. Σε αρκετές χώρες (όχι στην Ελλάδα) η αιτία θανάτου προσδιορίζεται από κάποιον αλγόριθμο! Η είδηση μας έρχεται από την Κύπρο: «Πρόκειται για το λογισμικό Iris, ένα αυτόματο σύστημα για την κωδικοποίηση πολλαπλών αιτιών θανάτου και για την επιλογή της υποκείμενης (τελικής) αιτίας θανάτου όπως ανέφερε ο Δρ Μάριος Λοΐζου, Επιστημονικός Διευθυντής, Διεύθυνσης Λευκωσίας ΟΚΥπΥ. Το Iris βασίζεται στο διεθνές έντυπο πιστοποίησης θανάτου που παρέχεται από την Παγκόσμια Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) και οι αιτίες θανάτου κωδικοποιούνται σύμφωνα με τους κανόνες του ICD-10. Οι χρήστες του Iris εισαγάγουν στο λογισμικό τις ασθένειες έτσι όπως ακριβώς έχουν καταγραφεί στο Ιατρικό Πιστοποιητικό Αιτιών Θανάτου (χωρίς να αλλάξουν τίποτα ούτε τη στείρα των ασθενειών αλλά ούτε και το λεκτικό τους) από τον εκάστοτε γιατρό που πιστοποιεί το θάνατο. Ακολούθως, το λογισμικό χρησιμοποιώντας τους διεθνής κανόνες και τους κωδικούς του ICD-10 εξάγει από τις πολλαπλές αιτίες θανάτου και την τελική (υποκείμενη) αιτία θανάτου. Το Iris χρησιμοποιείται στις ακόλουθες χώρες: Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Καναδά, Καταλονία, Τσεχία, Δανία, Αγγλία και Ουαλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισραήλ, Ιταλία, Ινδία, Ιαπωνία, Λουξεμβούργο, Μεξικό, Νορβηγία, Φιλιππίνες, Σουηδία, Ολλανδία, Ζάμπια». Την αιτία θανάτου δεν την ορίζει ο ιατρός. Το σύστημα «χρησιμοποιείται για την τυποποιημένη και συγκρίσιμη μεταξύ των χωρών καταγραφή ασθενειών και θανάτων».
4.2.β. Οι Αρνητές της Επιστήμης
Εκτός από την υπερδιόγκωση του κινδύνου, θεσπίστηκαν μια σειρά από μέτρα που ασκούν τόσο ασφυκτική πίεση στους πολίτες που αδημονούν να βγουν από αυτήν με κάθε τρόπο – και αντιστοίχως άλλα απαραίτητα μέτρα αγνοήθηκαν. Πρόκειται για μια καταφανή άρνηση των επιστημονικών δεδομένων από τους ιθύνοντες και αγνόησή τους από μεγάλο μέρος των πολιτών χάρη και στην μονοδιάστατη “ενημέρωση”.
i) Ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας: προτείνεται από τους επιστήμονες, δεν την υλοποιεί η κυβέρνηση.
Όλοι ανεξαιρέτως οι επιστήμονες έχουν τονίσει ότι πρωταρχικό μέτρο για την καταπολέμηση του κορωναϊού είναι η ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας. Μιλάμε για Κέντρα Υγείας, οικογενειακό ιατρό, εξατομικευμένη παρακολούθηση ασθενών, αποκέντρωση αποκεντρωμένων υπηρεσιών κλπ. Ας δούμε τι λένε μερικοί εξ αυτών. «Κατέρρευσε το σύστημα υγείας αφού είχαμε απογυμνώσει και την πρωτοβάθμια φροντίδα, κι έτσι όποιος νοσούσε από οτιδήποτε απλό έπρεπε να κατέβει Θεσσαλονίκη, κι εκεί μπορεί να κολλούσε και κορωνοϊό. Δημιουργήσαμε βόμβες μετάδοσης: εμείς [στην Ελλάδα] πήραμε μέτρα διάδοσης του κορωναϊού. ... Μάλιστα, στην πρωτοβάθμια θα καταγράφονταν οι ανάγκες, θα ξέραμε ποιοι ακριβώς άνθρωποι είναι οι ευπαθείς, και θα τους φροντίζαμε κατ' οίκον χωρίς να βγαίνουν έξω, και οι υπόλοιποι θα βγαίναμε κανονικά να δουλέψουμε...» (Κούβελας, 2'-5:30). «Γιατί δεν έγιναν στην Ελλάδα τα πράγματα που έπρεπε να γίνουν και γνωρίζαμε ποια είναι αυτά; …και κυρίως την οργάνωση πρωτοβάθμιας, την οργάνωση νοσοκομείων και την συνεργασία με τα ιδιωτικά, την βοήθεια από τον στρατό. Ενώ τα ξέραμε όλα αυτά, εμείς λέγαμε ότι είμαστε covid free, και καλούσαμε τουρίστες, οπότε ξέρουμε ξεκάθαρα τι φταίει. Φταίει το Υπουργείο Υγείας...» (Γεροτζιάφας (2:52:40''). «Ο τρόπος να ελέγξεις και να βοηθήσεις είναι να στείλεις ανθρώπους και ιατρούς στη γειτονιά. Στην αρχή δεν ξέραμε το μέγεθος, αλλά μετά το καλοκαίρι έπρεπε να είχαμε προετοιμαστεί. Ο ΕΟΔΥ έβαζε τηλεφωνήτριες και λέγανε, αν έχεις πυρετό κάτσε σπίτι και πάρε το γιατρό τηλέφωνο. Ποιον γιατρό να πάρουνε;» (Βλαχογιαννόπουλος (2:30:30''). «Στη Σιγκαπούρη, έφτιαξαν κλινικές σε επίπεδο κοινότητας ώστε, τα πολλά κρούσματα που είχαν, να μην διασπαρθούν στις άλλες περιοχές και στα κεντρικά νοσοκομεία, και είχαν ελάχιστους θανάτους» (Φαρσαλινός (1:47:20'').
Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας σημαίνει αυτομάτως αποσυμφόρηση των νοσοκομείων και μείωση της κυκλοφορίας του ιού σε αυτά και στο υγειονομικό προσωπικό, καθώς και εξυπηρέτηση και των άλλων αρρώστων. «Η πορεία της νόσου ανακάμπτεται αν βάλεις τους ευπαθείς σπίτι τους και τους παρέχεις εκεί φροντίδα, χωρίς να πειράξεις τα νοσοκομεία. Στην Κίνα έχτισαν σε μία βδομάδα νοσοκομείο. Πιστεύετε πως δεν είχαν νοσοκομείο; Απλώς δεν ήθελαν να μπλέξουν τους covid με τους άλλους. Στην Ελλάδα είχαμε ειδικά νοσοκομεία λοιμώξεων, στη Θεσσαλονίκη το Λοιμωδών Νοσημάτων, στην Αθήνα το Νταού Πεντέλης, της Αγίας Βαρβάρας. Αυτά τα κλείσαν το ’12-’13 για λόγους οικονομίας. Υπάρχουν όμως, θα μπορούσαν απ' τον Φλεβάρη να τα βάψουν, να βάλουν και γιατρούς και να τα λειτουργήσουν. Δεν κάναμε τίποτα σωστό, τίποτα, ούτε ένα. Και η αντιπολίτευση συμφωνούσε με αυτά...» (Κούβελας, 6-11'). Το να τα κάνεις όλα για Covid 19, όπως έκανε η κυβέρνηση, σημαίνει ότι δεν έχεις φροντίδα για τους άλλους σοβαρά αρρώστους, και θα έχεις αύξηση θανάτων εκεί. Με τον τρόπο που έγιναν τα πράγματα «πλέον τα νοσοκομεία είναι διασπορείς του Covid» (Φαρσαλινός).
Πέντε επιστήμονες έστειλαν ανοιχτή επιστολή στην κυβέρνηση προτείνοντας άμεσα μέτρα (κυρίως ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας). Εντύπωση μεταξύ αυτών προκαλεί και η πρόταση: «Άμεση από-ποινικοποίηση της μετάδοσης του ιού. Εκτός από το γεγονός ότι αποτελεί ακραίο και αναχρονιστικό μέτρο, είναι αδιανόητο, πρωτοφανές και προσβλητικό οι ιδιώτες ιατροί να εργάζονται υπό τη δαμόκλειο σπάθη πιθανών ποινικών ευθυνών σε περίπτωση μετάδοσης του ιού μέσα στο ιατρείο τους ή κατά την παροχή των υπηρεσιών τους προς τους πολίτες». Πράγματι, η κυβέρνηση νομοθέτησε με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στις 25 Φεβρουαρίου 2020 κατεπείγοντα μέτρα για τον κορωνοϊό, μεταξύ αυτών και ότι « Όποιος δεν συμμορφώνεται με τα μέτρα του παρόντος άρθρου τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο ετών, εκτός αν η πράξη τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη» (ΦΕΚ Α΄ 42/25-02-2020, άρθρο 1 &6). Εντωμεταξύ υπάρχει βαρύτερη διάταξη, που ορίζει 10ετή κάθειρξη έως ισόβια σε περίπτωση θανάτου άλλου ανθρώπου στον Ποινικό Κώδικα (άρθρο 285) (σε διάταξη που προϋπήρχε και αυστηροποιήθηκαν οι ποινές το 2019). Και για την ενεργοποίηση του άρθρου 285 ενόψει των μέτρων που νομοθέτησε η κυβέρνηση, έστειλε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Πλιώτας, εγκύκλιο (υπ’ αριθμ. 4/2020) προς τους Εισαγγελείς Εφετών και Πρωτοδικών της χώρας να παρέμβουν όταν συντρέχει λόγος για την εφαρμογή του άρθρου 285 προκειμένου να αντιμετωπίσουν «αντιδράσεις ατόμων διαφωνούντων … προκαλούντα εύλογη ανησυχία στους νομοταγείς πολίτες». Μάλιστα, σύμφωνα με την εγκύκλιο «επιβάλλεται, η προσοχή των εισαγγελικών λειτουργών της χώρας να εστιάζεται εκτός άλλων και στη διερεύνηση τέλεσης του εγκλήματος του άρθρου 183 ΠΚ (διέγερση σε ανυπακοή), … διάταξη [που] βελτιώθηκε στον νέο ΠΚ με την προσθήκη και του διαδικτύου ως μέσου δημοσιοποίησης της πρόκλησης ή διέγερσης σε ανυπακοή!
Στο πλαίσιο των ανωτέρω, έχουν ήδη υπάρξει ΕΔΕ (Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις) σε νοσοκομεία για προσωπικό που ασθένησε, όπως στον Άγιο Σάββα. Αλλού όμως στάλθηκαν προειδοποιήσεις, όπως στο Γ.Ν Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο», όπου η διοίκηση προειδοποίησε τους εργαζόμενους: «Εάν κατά την ιχνηλάτηση μετά από εμφάνιση θετικού κρούσματος σε άτομο του προσωπικού βρεθεί κάποιος από το προσωπικό που είχε επαφή υψηλού κινδύνου εντός του Νοσοκομείου, που σημαίνει ότι δεν πήρε μέτρα προστασίας, απομακρύνεται από την εργασία για 7 ημέρες, και θα του επιβληθούν οι προβλεπόμενες κυρώσεις»! Είναι προφανές, πέραν του ανήθικου του πράγματος απέναντι σε ιατρούς, ότι η αντιμετώπιση αυτή είναι αντιεπιστημονική, δεδομένου ότι σε μια τέτοια περίπτωση όποιος ανακριθεί θα αποφύγει να δώσει αληθή στοιχεία, από τον φόβο ενδεχόμενης δίωξης, και άρα θα εμποδιστεί η σωστή ιχνηλάτηση.
Έτσι λοιπόν, η κυβέρνηση της χώρας αντιμετωπίζει τους πάντες, ακόμα και τους ιατρούς, με ποινικά κατασταλτικά μέσα. Όσο για την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας που ζητούν οι ιατροί… δεν προσέλαβε κανέναν ιατρό ούτε συνεργάστηκε με ιδιώτες προς ενίσχυση των αρρώστων εκτός νοσοκομείων, επίταξε ιδιωτικές κλινικές και τις στελέχωσε με προσωπικό από το ήδη υποστελεχωμένο ΕΣΥ, έκλεισε και κλινική στη Θήβα (ίσως και άλλες που δεν γνωρίζω), και έδωσε λίγα χρήματα μόνο για μερικές ακόμη ΜΕΘ (δηλαδή το τελικό στάδιο της εξέλιξης της νόσου, που συνιστά τριτοβάθμια φροντίδα υγείας). Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα σύστημα υγείας που, μέσα στα μνημόνια, αποδεκατίστηκε εντελώς. Να σημειωθεί ότι την περίοδο '12-'13 έκλεισαν περίπου 10 νοσοκομεία, κάποια από τα οποία θα μπορούσαν να στελεχωθούν και να χρησιμοποιηθούν. Και να θυμίσουμε ότι, ο τότε υπουργός Υγείας Άδωνης Γεωργιάδης ενώ έκλεινε νοσοκομεία, ζητούσε αυτάρεσκα να του “χρεωθούν” οι απολύσεις ιατρών ως δικές του αποφάσεις: «δεν θέλω να μου πάρει τη δόξα η τρόικα», είχε πει.
ii) Εγκλεισμός (lockdown)
Η απόφαση για τον δεύτερο εγκλεισμό συναντά την αντίδραση της συντριπτικής πλειονότητας των επιστημόνων: ενδεικτικά μόνο, Καλομενίδης, Ζακυνθινός, Ιωαννίδης, Κούβελας, Φαρσαλινός, Βανταράκης κ.ά. Αντιθέτως, για τον πρώτο εγκλεισμό υπάρχει μεγαλύτερη συμφωνία λόγω άγνοιας της ασθένειας: «καλά κάναμε, γιατί ακούγαμε για θνητότητα 3-5%» (Φαρσαλινός, 1:47:20''), αν και κάποιοι θεωρούν ότι δεν είχε έρθει τότε ακόμη σοβαρό κύμα επιδημίας στη χώρα μας. Όσοι διαφοροποιούνται στην αποδοκιμασία του δεύτερου εγκλεισμού το κάνουν στη βάση της πρακτικής άποψης ότι, “εδώ που φτάσαμε, κι αφού δεν πάρθηκαν τα μέτρα που λέγαμε, τι να κάναμε;”, όπου όμως και πάλι τον θεωρούν ως «αποτυχία». Για παράδειγμα, ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας (45:00-59:00) σε παρέμβασή του υπέρ του Lockdown σε συζήτηση με τον καθηγητή Ιωάννη Ιωαννίδη, το χαρακτηρίζει αδιέξοδη πολιτική και «αποτέλεσμα πολιτικής αποτυχίας», εντούτοις το εγκρίνει ως λύση στην προσπάθεια να περιορίσουμε τη ροή των ασθενών. Όχι ως επιδημιολόγος, αλλά ως ιατρός, είπε, κρίνω ότι μας έκανε καλό: δεν εξουδετερώνει την επιδημία φυσικά, και δεν έχει αποτέλεσμα στην επιδημία, αλλά μόνο στο ιατρικό σκέλος της αντιμετώπισης μέσα στα νοσοκομεία. «Αλλά και τώρα δεν έπρεπε να σταματήσουν τα χειρουργεία», λέει, ενώ γενικώς το θεωρεί αδιέξοδη πολιτική (51').
Ο κ. Κούβελας: (1:00-5:30'') μας ενημερώνει πως σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία οι εγκλεισμοί δεν αναστέλλουν την διάδοση των ιών: «Εγώ δεν περίμενα μείωση στη Θεσσαλονίκη, εμείς το ξέραμε, “όταν ο κλέφτης είναι μέσα στο σπίτι, δεν βοηθάει να κλειδώσεις την πόρτα”». Επίσης, «με το λοκντάουν η θνησιμότητα αυξάνεται, δεν μειώνεται, διότι αυξάνονται οι αιτίες θανάτου που πριν δεν υπήρχαν και επιπλέον δεν μειώνεται η μετάδοση» (6'-11'). Παρομοίως ο καθηγητής Ιωαννίδης (1:40''-4') προειδοποιεί πως ο εγκλεισμός όχι απλώς δεν λύνει κάτι, αλλά «είναι τυφλή λύση με πολλές επιπτώσεις και στην υγεία και στην οικονομία και αρνητικές επιπτώσεις σε όλα τα άλλα νοσήματα, πέρα από τον κορωνοϊό». Η μεταφορά του ιού μέσα στο σπίτι είναι καταστροφική, καθώς οι κλειστοί χώροι είναι το προνομιακό πεδίο ανάπτυξής του και αναγκαστικά υπάρχει επαφή. Άλλωστε, ο εγκλεισμός δεν είναι πλήρης, αφού η μισή κοινωνία κινείται, και μάλιστα κινούνται οι πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες (λόγω μαζικής μετακίνησης και εργασίας), που μετά φέρνουν τον ιό στο σπίτι τους. Ο εγκλεισμός περιλαμβάνει μια δεσμίδα μέτρων, κάποια από αυτά μπορεί να είναι ωφέλημα, μη ωφέλιμα, ή βλαπτικά. Στο σύνολό τους είναι βλαπτικά, και όσα από αυτά είναι ωφέλιμα μπορούν να γίνουν από τους πολίτες από μόνους τους χωρίς εγκλεισμό (00:45:47). «Τα πανδημικά κύματα κρατούν 4-5 χρόνια. Αντέχει η Ελλάδα διαδοχικά λοκντάουν όλον αυτόν τον καιρό»; (01:47:13). Επίσης, ο εγκλεισμός φέρει επιπλέον θανάτους από οξέα προβλήματα (πχ έμφραγμα) που δεν πάνε στα νοσοκομεία, από καθυστέρηση θεραπειών (π.χ. καρκίνος) και την αναστολή του 80% των χειρουργείων, από διατάραξη προληπτικών μέτρων και εξετάσεων, από λιμό (200 εκατ. προστέθηκαν στο όριο της φτώχειας), φυματίωση (1,4 περισσότεροι θάνατοι εκτιμώνται επειδή διαταράσσεται η αντιμετώπισή της), από νοσήματα σχετιζόμενα με ανεργία και φτώχεια, κατάρρευση του ΕΣΥ, αυτοκτονίες, κ.ά.
Κι αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τα ψυχικά νοσήματα αλλά και τον πανικό που βιώνει κάποιος που θα κολλήσει τον ιό, επειδή παρουσιάζεται από τις ειδήσεις ότι θα πεθάνει. Σε αυτό αναφέρεται και η Άννα Κανδαράκη, κλινική ψυχολόγος, που επισημαίνει πως «όσοι έχουν νοσήσει με Covid, εμφανίζουν μετατραυματικό στρες και άλλα άγχη - ο αρχαϊκός φόβος του να πεθάνω μόνος μου, ξυπνάει μέσα μας» (9'). Κι αυτά χωρίς να μιλήσουμε για τον οικονομικό στραγγαλισμό των κοινωνιών και τις επιπτώσεις στην υγεία από την φτώχεια. Και χωρίς ακόμη να υπολογίσουμε τα χρόνια μελλοντικά προβλήματα των παιδιών από τον εγκλεισμό τους, την απομόνωση, τον φόβο, την καθημερινή πολύωρη επαφή με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή (για την τελευταία μιλά ο κ. Κορμάς) και την κατάργηση ουσιαστικά της εκπαίδευσης. Όπως μου είπε σε επικοινωνία μας ο κ. Φαρσαλινός, «φτάσαμε να θυσιάζουμε τα παιδιά για τους μεγάλους».
«Το lockdown δεν προσφέρει λύση, ούτε τώρα με τη Θεσσαλονίκη όπως είναι. Δημιουργεί συνθήκες ανάστροφης προστασίας, δηλαδή προστασίας όσων δεν χρειάζονται και μη προστασίας για όσους απαιτείται (00:30:10). Αυτό που απαιτείται είναι δρακόντεια μέτρα στο 10% του πληθυσμού, που είναι αυτό που πρέπει να προστατευτεί (κυρίως έλεγχοι στα γηροκομεία και στο προσωπικό), και να διαφυλάξουμε τη ζωή μας κατά τα άλλα», λέει ο Ιωαννίδης. Και συμπληρώνει ότι τα μέτρα επιβάλλονται για πολιτικούς λόγους ενάντια στις συστάσεις των επιστημόνων (00:36:35). Μάλιστα, από τον παρόντα εγκλεισμό, τα νούμερα δείχνουν ήδη μεγάλη αύξηση κρουσμάτων και θανάτων (Σαχίνης, 19'). Εντούτοις, παρόλο που οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει για την αναποτελεσματικότητα του μέτρου, οι εφημερίδες ήδη ρίχνουν την ευθύνη στους “απείθαρχους” πολίτες.
Να σημειωθεί ότι, και η ίδια η επικράτηση του όρου κρούσμα , που σημαίνει αυτόν που νοσεί, για τους φορείς (ασυμπτωματικοί φέροντες τον ιό δηλαδή) ή το χειρότερο και σουρεαλιστικό «ασυμπτωματικό κρούσμα» αποτελεί άλλη μια επιλογή άσκησης ψυχολογικής πίεσης. [Στο Λεξικό τής Νέας Ελληνικής Γλώσσας του καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη Η λέξη κρούσμα ορίζεται ως «η εκδήλωση συμπτωμάτων προσβολής από μολυσματική νόσο» , ενώ η λέξη «φορέας» ορίζεται ως «το πρόσωπο που φέρει ιό ασθένειας, χωρίς το ίδιο να την εκδηλώνει».)
iii) Οι μάσκες σε ανοιχτούς χώρους επιβλήθηκαν για λόγους “συμβολικούς”!
Είναι γεγονός ότι ο καθένας από μόνος του κατανοεί πως η επιβολή της χρήσης μάσκας σε εξωτερικούς χώρους, όπου δεν υπάρχει συγχρωτισμός (όπως θα υπήρχε σε μια στάση, ή σε υπαίθρια αγορά), δεν έχει κανέναν λόγο ύπαρξης και επιστημονική βάση. Δεν θα πολυλογήσω σε αυτό το σημείο, τα έχουν πει όσοι συμμετείχαν στις αποφάσεις. Ο Χαράλαμπος Γώγος, παθολόγος, λοιμωξιολόγος, καθηγητής Παθολογίας Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Υγείας δήλωσε σε συνέντευξή του: «Η αλήθεια είναι ότι, δεν λέγαμε μάσκα όταν είστε έξω ή όταν τρέχετε, αλλά όταν είστε σε κλειστούς χώρους ή σε συγχρωτισμό. Και μας κράξαν τότε γι' αυτό. Μάσκα παντού είπαμε τώρα τελευταία επειδή η διασπορά του ιού είναι τόσο μεγάλη που η πιθανότητα να συναντήσεις κάποιον θετικό όταν είσαι έξω είναι μεγάλη. Και δεύτερον, για να υπάρχει ένας συμβολισμός: μην... βάλτε-βγάλτε, κλπ. Παντού μάσκες. Προφανώς αν κάποιος βγάζει βόλτα το σκύλο του και είναι μόνος του δεν βοηθάει σε τίποτα η μάσκα, αλλά είναι ένα σύνθημα για να δείξει τη μεγάλη σημασία που έχει η μάσκα» (01:34:16). Γι' αυτό το σύνθημα, κύριε, έχουν επιβαρυνθεί με πρόστιμα ουκ ολίγοι άνθρωποι (γνωρίζω και προσωπικά), επειδή ήταν σε εξωτερικό χώρο μόνοι τους ή στο χωράφι τους κλπ. Τα 300 ευρώ που πρέπει να πληρώσουν είναι συμβολικά;
Η υπερβολή των μέτρων τα καθιστά αναξιόπιστα, και υπονομεύει και όσα είναι σωστά. Σε κάθε περίπτωση, η μάσκα για να είναι αποτελεσματική χρειάζεται την τήρηση ορισμένων κανόνων, διαφορετικά μπορεί να είναι ακόμη και επιζήμια. Όπως το να μην την φοράμε πάνω από 3 ώρες (αν υγρανθεί από την αναπνοή τότε δημιουργούνται παθογόνοι οργανισμοί), να μην την πιάνουμε, να μην ξαναχρησιμοποιείται, κλπ. Η υφασμάτινη δε μάσκα δεν παρέχει την ίδια προστασία με τις ιατρικές. Φυσικά, όλα αυτά τα μέτρα καθιστούν τη μάσκα περιττό αξεσουάρ για τα παιδιά και αχρείαστο μέτρο προστασίας. Ο ιατρός Ιωάννης Καλαμπόκης αναφέρει πως «η μάσκα είναι σωστή όταν τη φοράς σωστά, στα παιδιά μάλλον είναι εστία μόλυνσης - και ο ΠΟΥ το αναφέρει. Πρόκειται για ασκήσεις πειθαρχίας σε αυτές τις ηλικίες, να μαθαίνουν τη νέα κανονικότητα. Και η μάσκα όταν είσαι μόνος σου στο δρόμο, είναι ντροπή» (33:20-36). Ακόμη πιο έντονα, ο καθηγητής μικροβιολογίας Sucharit Bhakdi θεωρεί πως, η επιβολή της στα παιδιά συνιστά κακοποίηση.
Με την έλευση του 2012, η κυβέρνηση αποφάσισε και ανακοίνωσε το άνοιγμα των σχολείων. Η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων που την συμβουλεύει θα συνερχόταν για το θέμα αυτό… δύο μέρες μετά! Αποφασίστηκε επίσης η χρήση μάσκας στα παιδιά ακόμη και όταν κάνουν γυμναστική! «Πρόκειται για μέτρο που μας εκθέτει όλους», σχολίασε ο κ. Φαρσαλινός, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, όπου πρόσθεσε: το κλείσιμο των σχολείων έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες που δεν έχουν καταγραφεί, μεταξύ αυτών και χιλιάδες χαμένες ώρες ζωής λόγω του χαμηλότερου προσδόκιμου ζωής που φέρει το κλείσιμο των σχολείων (και όχι μόνο) σύμφωνα με διεθνείς μελέτες (17:10-23:30’’). Ο εγκλεισμός γενικώς φέρει περισσότερους θανάτους και επιδείνωση στην υγεία, όπου υγεία δεν είναι οι θάνατοι από κορωνοϊό που θα καταγράψουμε φέτος ή του χρόνου, αλλά η μακροπρόθεσμη υγεία του συνολικού πληθυσμού. «Η σχέση ρίσκου οφέλους δεν έχει μελετηθεί», είπε, εκτιμώντας ότι «αυτά τα μέτρα είναι χειρότερα από καθόλου μέτρα».
iv) Επιδημιολογική Επιτήρηση και τεστ.
Και πάλι όλοι ανεξαιρέτως οι ιατροί έχουν τονίσει από την αρχή την ανάγκη επιδημιολογικής επιτήρησης, δηλαδή την διενέργεια πολλών τεστ στον πληθυσμό. Τα τεστ αυτά δεν πρέπει να είναι τυχαία, ούτε έχουν επιστημονική αξία αν γίνονται σε όσους προσέρχονται στα κέντρα εξετάσεων, αλλά πρέπει να γίνονται με βάση κριτήρια (πληθυσμιακά και άλλα) ώστε να υπάρχει αντιπροσωπευτικότητα του συνόλου του πληθυσμού. Αυτά τα τεστ έχουν σκοπό αφενός να δώσουν σαφή εικόνα του ποσοστού φορέων του ιού μέσα στη χώρα, αφετέρου να εντοπίσουν εστίες πιθανής μετάδοσης ώστε να απομονώσουν τους φορείς ή/και να προστατεύσουν τους ευάλωτους. Όπως καλά γνωρίζουμε, αυτή η επιδημιολογική επιτήρηση δεν έχει γίνει ως σήμερα. Κι ας την πρότεινε και η επιτροπή εμπειρογνωμόνων. Τα τεστ που έχουν αρχίσει μαζικά από το φθινόπωρο δεν έχουν κανέναν σχεδιασμό, γίνονται στα τυφλά και δεν προσφέρουν κανένα στοιχείο στους ειδικούς – αλλά αναφορές κρουσμάτων για τις κυβερνητικές ανακοινώσεις. «Χαλάς χρήματα χωρίς να βγάζεις συμπεράσματα» (02:46:27).
Ο Αλκιβιάδης Βατόπουλος, καθηγητής Μικροβιολογίας στο τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Υγείας, λέει: «Εμείς ως επιτροπή είχαμε από την αρχή προτείνει τη συνταγογράφηση των τεστ κορωναϊού για όλους, αλλά η κυβέρνηση φοβήθηκε ότι θα γίνει υπερσυνταγογράφηση και δεν θα μπορεί να καλύψει το κόστος». ... Τελικώς μας έχει κοστίσει περισσότερο αυτή η ιστορία (25:20''). Ο κ. Γώγος, μέλος της επιτροπής, είπε ότι είχαν πολύ λίγα τεστ και δεν ήταν πολύ αξιόπιστα. Όμως, ομάδα πανεπιστημιακών είχε ήδη από τον Μάρτιο διαθέσει τα εργαστήρια των πανεπιστημίων γι' αυτά τα τεστ (είχε στείλει επιστολή στον πρωθυπουργό ο κ. Κουρέτας, τα ίδια επισημαίνει και ο κ. Φαρσαλινός), αλλά ακόμη δεν έχουν πάρει απάντηση! Όμως, η δυνατότητα υπάρχει, με πολλούς τρόπους, όπως επισημαίνει και ο κ. Ιωαννίδης σε ερώτηση, πώς μπορείς να μειώσεις το ιικό φορτίο χωρίς εγκλεισμό: «με μαζικά τεστ! Η περίπτωση της Σλοβακίας: 60% του πληθυσμού έλεγχος σε ένα σαββατοκύριακο. Ούτε πλούσια χώρα, ούτε επιστήμονες όπως η Ελλάδα έχει. Δεν ήταν το τέλειο τεστ, βρήκε αυτούς με το υψηλότερο ιικό φορτίο. ... Με μαζικά τεστ κάνουμε και ιχνηλάτηση για να δούμε μέρος του παγόβουνου και όχι μόνο την κορυφή του».
Για να καταλάβουμε ακριβώς τη σημασία της επιδημιολογικής επιτήρησης (έναντι των τυφλών τεστ που γίνονται τώρα) να πούμε το εξής. Τα ποσοστά θνητότητας, που είδαμε και παραπάνω, συνάγονται από τον αριθμό των θανόντων δια τον αριθμό των κρουσμάτων. Εφόσον τα κρούσματα μετριόνται με τα τεστ, ο αριθμός των τεστ επηρεάζει το ποσοστό θνητότητας που θα βγει: όσο μικρότερος ο παρονομαστής του κλάσματος, τόσο μεγαλύτερο το ποσοστό που θα βγει, και αντίστροφα. Τα τυφλά τεστ δεν μπορούν να αναχθούν στον συνολικό πληθυσμό, κι έτσι παραμένουν μια καταγραφή περιπτωσιολογική (case fatality rate), που δεν βοηθά να καταλάβουμε το πραγματικό ποσοστό θνητότητας και προφανώς το ανεβάζουν (διότι εμφανίζονται λιγότερα κρούσματα στους καταγεγραμμένους θανάτους). Στην περίπτωση μαζικών και αντιπροσωπευτικών τεστ, τα κρούσματα θα ήταν πολύ περισσότερα με αποτέλεσμα να δίνεται η πραγματική σχέση των θανάτων στη χώρα με τα υφιστάμενα θετικά στον ιό άτομα (infection fatality rate). Οπότε, αυτή τη στιγμή έχουμε μια πλαστή εικόνα της θνητότητας, μεγεθυμένης. Έτσι φυσικά δεν μπορούν να γίνουν οι σωστοί επιδημιολογικοί υπολογισμοί και έλεγχοι για τις κατάλληλες παρεμβάσεις.
Την ανάγκη μαζικών τεστ και επιδημιολογικής επιτήρησης είχε εξ’ αρχής προτείνει με επιστολή του προς την επιτροπή του Υπουργείου Υγείας ο κ. Κουρέτας και άλλοι επιστήμονες. Η επίσης δημόσια απάντηση του κ. Τσιόδρα στις εκκλήσεις του κ. Κουρέτα και των συναδέλφων του ήταν ότι «διαδίδουν fake news» και του απηύθυνε έκκληση «μην περνούν λάθος μηνύματα στον πληθυσμό και προξενούν επιδημία φόβου και πανικού». Ψευδείς ειδήσεις λοιπόν για τον κ. Τσιόδρα οι επισημάνσεις των συναδέλφων του.
v) Οι επιστήμονες και τα μέλη των επιτροπών δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα στοιχεία.
Ο κ. Βατόπουλος, μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Υγείας λέει: «Ανατέθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της αντιμετώπισης της επιδημίας στην πολιτική προστασία (ιχνηλάτηση) και μοιράστηκαν τα καθήκοντα της επιτήρησης με τον ΕΟΔΥ. ... Μας έλειπε μια συνολική γνώση τι γίνεται σε κάθε νομό, αυτή την ευθύνη και τα δεδομένα τα είχε η πολιτική προστασία. Εμείς δίναμε οδηγίες για τη λειτουργία των εστιατορίων, των λεωφορείων, μπαρ κλπ.» (26-29'). Δεν έχουμε εικόνα πόσοι αποθεραπεύονται, πόσοι πεθαίνουν σε ΜΕΘ, πόσοι εκτός νοσοκομείων... Όχι, εμείς ως επιτροπή δεν έχουμε πρόσβαση στις βάσεις δεδομένων του ΕΟΔΥ. Έχουμε όμως τα συνολικά δεδομένα που μας δίνονται. ... Ναι, πρέπει όλοι να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα. Και στα πρακτικά της επιτροπής μας (Βατόπουλος, 30:50). Στην ίδια συζήτηση: «Με εκπλήσσει που ακούω σήμερα ότι την κύρια εμπλοκή την είχε η πολιτική προστασία, που δεν έχει και σημαντική εμπλοκή επιδημιολόγων» (Λινού, 31:25-35).
Για τους τουρίστες το καλοκαίρι, ο κ. Βατόπουλος αναφέρει ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα να κάνουν τεστ στο εξωτερικό πριν έρθουν: «δεν υπήρχε ως έννοια, δεν ήταν στο σύστημα υγείας τους η δυνατότητα»! Στην Ελλάδα «η επιτροπή είχε πει να γίνονται τεστ σε όποιον έρχεται στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν μπόρεσε να γίνει πρακτικά. Οπότε, προκρίθηκε να υπάρχει ένας αλγόριθμος που να κάνει τεστ σε αριθμό τέτοιον απ’ όσους έρχονταν σε ποσοστά ανάλογα με την επικινδυνότητα (1:06:00''). Πάνω σε αυτό, ο κ. Ιωαννίδης είχε περισσότερες λεπτομέρειες (διότι ο κ. Βατόπουλος και η επιτροπή δεν είχαν!). Όπως ανέφερε, «ανοίξαμε χωρίς εντατική χρήση τεστ και εντατική επιδημιολογική επιτήρηση, μάλιστα χρησιμοποιήθηκε ένας ολέθριος αλγόριθμός που στηρίχτηκε στο πόσα κρούσματα είχανε οι χώρες προέλευσης των επισκεπτών. Αυτό προτίμησε τις χώρες που δεν είχαν πολλά τεστ, όπως η Ελλάδα, και ήρθαν πολλοί χωρίς κανέναν έλεγχο» (Ιωαννίδης, 1:40:20).
Τέλος, εισαγγελέας διενεργεί προκαταρκτική εξέταση για την καταγγελία σχετικά με την ύπαρξη διπλού συστήματος καταγραφής των στοιχείων του ΕΟΔΥ, το οποίο κατήγγειλε η κ. Λινού, καθηγήτρια επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Η ύπαρξη διπλών “βιβλίων” καταγράφηκε και σε ρεπορτάζ της διευθύντριας σύνταξης της εφημερίδας Το Βήμα Δήμητρας Κρουσταλή, η οποία οδηγήθηκε σε παραίτηση. Η ίδια έγραψε στη σελίδα της στο facebook: «Έπειτα από τη δημοσίευση του ρεπορτάζ για το παράλληλο και ατελέσφορο σύστημα καταγραφής των κρουσμάτων κορωνοιού από την ΗΔΙΚΑ και τον ΕΟΔΥ ασκήθηκε ασφυκτική πίεση από το Μέγαρο Μαξίμου. Αυτή μετατράπηκε σε εσωτερική ένταση και με έφερε ενώπιον του διλήμματος: προσωπικός και επαγγελματικός ευτελισμός ή παραίτηση». Η καταγγελία είναι σοβαρή, καθώς μιλάμε για παραποίηση των επίσημων στοιχείων που δημοσιεύονται και αντίστοιχο επηρεασμό των αποφάσεων που λαμβάνονται.
Αλλά και άλλη παραίτηση έχει λάβει χώρα, αυτή του καθηγητή πνευμονολογίας και μέλους της εθνικής επιτροπής για τον κορωνοϊό Σπύρου Ζακυνθινού, ο οποίος μίλησε για παρεμβάσεις στο έργο της επιτροπής. Μάλιστα τόνισε πως η κυβέρνηση δεν έπαιρνε μέτρα με βάση τις εισηγήσεις αλλά, αντίθετα, οι εισηγήσεις προσαρμόζονταν ανάλογα με το τι δεχόταν η κυβέρνηση από τις αρχικές προτάσεις, κι έτσι «η επιτροπή γινόταν συνένοχη στην όλη διαδικασία». Απέδωσε μάλιστα τον δεύτερο εγκλεισμό σε εφησυχασμό και έλλειψη προετοιμασίας.
Tέλος, αυτά τα μέτρα που υφίστανται οι υγιείς (εγκλεισμός, μάσκες κλπ), ενώ από τη μία δεν έχουν αποτέλεσμα, όπως είπαμε, από την άλλη αμφισβητούνται από πιο πρόσφατες έρευνες. Έρευνες που δείχνουν ότι οι ασυμπτωματικοί φορείς του ιού δεν μεταδίδουν τον ιό, ή τον μεταδίδουν σε πολύ χαμηλό ποσοστό. Ο καθηγητής Ανοσολογίας Ιωάννης Καλαμπόκης μας ενημερώνει σε συνέντευξή του σχετικά με έρευνα που διεξήχθη στην Γιουχάν της Κίνας σε σχεδόν 10 εκατ. κατοίκους (92% του πληθυσμού) και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature στις 20 Νοεμβρίου 2020. Σύμφωνα με την έρευνα, στους ασυμπτωματικούς φορείς που βρέθηκαν θετικοί στον ιό δεν βρέθηκαν στοιχεία ζωντανού ιού, ούτε αρρώστησαν στην πορεία. Αυτό σημαίνει ότι οι ασυμπτωματικοί δεν μεταδίδουν τον κορωνοϊό (0-5’ της συνέντευξης). Αυτό το συμπέρασμα επιβεβαίωσε σε επικοινωνία μας ο ερευνητής Κ. Φαρσαλινός: σύμφωνα με έρευνα είναι σε εξέλιξη) που διεξάγει με συνεργάτες του (είναι σε εξέλιξη) βρίσκουν πως η μετάδοση του ιού μέσα στην οικογένεια από τους ασυμπτωματικούς είναι στο ποσοστό του 0.7%. Αυτές είναι έρευνες που θα έπρεπε να απασχολούν ιδιαίτερα όσους είναι επιφορτισμένοι με την λήψη μέτρων περιορισμού της κοινωνίας ή συμβουλεύουν την κυβέρνηση σχετικώς.
vi) Κυριαρχία του εμβολίου, αγνόηση του φαρμάκου
Όλη η εθνική και παγκόσμια προσπάθεια, ενημέρωση και χρηματοδότηση έχει εστιάσει στο εμβόλιο, αφήνοντας στο περιθώριο τις προσπάθειες ανάπτυξης φαρμάκου. Στο περιθώριο και της χρηματοδότησης, φυσικά. Επειδή στο θέμα του εμβολίου και ειδικά της χρηματοδότησης θα αναφερθούμε παρακάτω, ας δούμε κατά πόσον η κυβέρνηση παίρνει αποφάσεις μαζί με την επιστήμη, όπως ισχυρίζεται. Το εμβόλιο απευθύνεται στους υγιείς και αποτελεί προληπτικό μέσο. Το φάρμακο είναι θεραπευτικό και απευθύνεται στον ασθενή. Από ιατρικής σκοπιάς, το φάρμακο είναι απαραίτητο τώρα, αν υπάρχει, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι υπάρχει ανταγωνιστικότητα ως προς το εμβόλιο: οι προσπάθειες μπορούν να πηγαίνουν παράλληλα. Όμως αυτό δεν συμβαίνει: οι κυβερνήσεις δεν έχουν βοηθήσει στην παραγωγή (όπου γίνεται έρευνα στη χώρα μας) ή στην εισαγωγή πειραματικών φαρμάκων που μπορεί να σώσουν κάποιους ασθενείς αλλά και να αποσυμφορήσουν τα νοσοκομεία. Για παράδειγμα, η έρευνα στο νοσοκομείο Παπανικολάου για την εξεύρεση θεραπείας, που πήγαινε πολύ καλά, διεκόπη λόγω έλλειψης χρηματοσδότησης (θα αναφερθούμε παρακάτω).
Είναι χαρακτηριστική η παρέμβαση του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου σε εκπομπή του δημοσιογράφου Γιώργου Σαχίνη, την ώρα που γινόταν αναφορά στην ύπαρξη φαρμάκου (με επείγουσα έγκριση, όπως και το εμβόλιο) που μπορεί να είναι άμεσα διαθέσιμο, κι όμως δεν έρχεται στην Ελλάδα. Ο κ. Μπογιόπουλος παρεμβαίνει στην εκπομπή για να μάθει περισσότερα και δηλώνει την έκπληξή του επειδή, όπως λέει, είναι επιμελής δημοσιογράφος και του κάνει μεγάλη εντύπωση ότι δεν έχει ακούσει τίποτα γι' αυτό μέχρι στιγμής (μέχρι δηλαδή τις 4 Δεκεμβρίου που ήταν η εκπομπή). Αυτή είναι μια σημαντική παρατήρηση σε ότι αφορά τη συνολική φίμωση κάθε φωνής και άποψης που δεν ταυτίζεται με τις κυβερνητικές επιλογές (3:32:20 & 3:45:40''). Ο Νίκος Μπογιόπουλος μετά από λίγες μέρες κάλεσε τον κ. Κούβελα στην εκπομπή του για ενημέρωση. Επίσης εντυπωσιακή σε αυτή την παρέμβαση είναι η αντίδραση του παραβρισκόμενου στην ενημερωτική εκπομπή Αχιλλέα Γκίκα, καθηγητή Εσωτερικής Παθολογίας και Μολυσματικών Ασθενειών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και μέλος από τον Αύγουστο της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Υγείας (από το 3:47:40 και μετά), ο οποίος (ψιλο)αγανακτεί: «δεν καταλαβαίνω τώρα αυτή τη συζήτηση... Δεν το έχει εγκρίνει ο ΕΜΑ, δεν μπορούμε να το παραγγείλουμε, ίσως ως κλάδος να το παραγγείλουμε για ερευνητική χρήση [αν και νωρίτερα (3:34:00'') είχε πει ότι το έχουν παραγγείλει!]. Δεν θα παραβούμε εμείς τώρα όλες τις νομοθεσίες και κανονισμούς επειδή βρήκαμε το φάρμακο που θα “σώσει τη χώρα”». Μα, «ούτε το εμβόλιο πήρε άδεια, αλλά όλοι στην Ελλάδα πανηγυρίζουν», απόρησε ο δημοσιογράφος. Στην συνέχεια της κουβέντας ο κύριος Κούβελας (που ήταν και στον ΕΜΑ, τον ευρωπαϊκό ΕΟΦ) εξήγησε στον κ. Γκίκα πως λειτουργεί η σχετική νομοθεσία, διότι έδειχνε να αγνοεί τη διαδικασία, και του διευκρίνισε ότι και οι εθνικοί ΕΟΦ μπορούν να κάνουν έκτακτη/ρυθμιζόμενη εισαγωγή όταν έχει να κάνει με απειλή για την υγεία του πληθυσμού τους και όταν υπάρχει ένδειξη από κάποιον επίσημο φορέα (όπως ο FDA). Δυστυχώς, ο κ. Γκίκας ξανά έδειξε να μην γνωρίζει το πρωτόκολο για την άδεια υπό προϋποθέσεις (δηλαδή ότι η χώρα οφείλει να έχει σε συνεχή εποπτεία όσους πάρουν φάρμακο/εμβόλιο διότι είναι πειραματικό). Δυστυχώς διότι είναι κρίσιμο όσοι λάβουν εμβόλιο (ή φάρμακο) να είναι υπό εποπτεία (βίντεο από 4:13:02 έως 4:14:50). Η χώρα μας έχει άλλωστε μια αρνητική παράδοση στην μη καταγραφή παρενεργειών και θανάτων από φάρμακα (καθηγητής Ιατρικής, Ιωάννης Παπαδόπουλος, συνέντευξη 21:40-22:20)
Αντίστοιχη άγνοια της νομοθεσίας και των διαδικασιών έδειξε και ο πρόεδρος του ΕΟΦ Δημήτρης Φιλίππου σε συνέντευξη πάλι με τον κ. Σαχίνη, όπου εκφράζει μια σχετική δυσφορία στη συζήτηση για τα φάρμακα, προβάλλει ενστάσεις γι' αυτά που ισχύουν και για τα εμβόλια, και δείχνει άγνοια των διαδικασιών εισαγωγής τους στη χώρα. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει όταν αναφέρει ότι, γι' αυτό το πειραματικό φάρμακο δεν έχει γίνει καν υποβολή αιτήματος από την παρασκευάστρια εταιρεία και δεν μπορεί να έρθει στην Ελλάδα χωρίς έγκριση από τον ΕΜΑ. Αυτό το λέει στις 15 Δεκεμβρίου. Όμως σε άλλη συνέντευξή του στον Σκάι στις 4 Δεκεμβρίου δηλώνει: «Έρχεται σήμερα στην Ελλάδα για κλινική μελέτη η μια από τις δυο θεραπείες μονοκλωνικών αντισωμάτων και θα ζητηθεί από ασθενείς με κορωνοϊό που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία - αλλά όχι σε βαριά κατάσταση - να συμμετάσχουν δοκιμαστικά στην χορήγησή»! Να υποθέσουμε ότι ο υπεύθυνος και διορισμένος στον ΕΟΦ για την εισαγωγή και έγκριση φαρμάκων στη χώρα μας δεν γνωρίζει τι ισχύει, ή ότι οι πολιτικές επιλογές καθορίζουν το “επιστημονικό” επιχείρημα; Σε κάθε περίπτωση, στο προεδρικό διάταγμα που ψηφίστηκε στις 25/2/2020 ρυθμίζεται και αυτό το ζήτημα: «διαδικασίες έκτακτης προμήθειας κάθε αναγκαίου υγειονομικού υλικού, πάσης φύσεως φαρμάκων, κάθε ενδεδειγμένου μέσου ατομικής ή συλλογικής προστασίας από τη διάδοση του κορωνοϊού μπορούν να διενεργούνται από οποιαδήποτε αναθέτουσα αρχή αρμοδιότητας ή εποπτείας του Υπουργείου Υγείας ή να ανατίθενται από οποιαδήποτε αναθέτουσα αρχή αρμοδιότητας ή εποπτείας του Υπουργείου Υγείας στην Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας (ΕΚΑΠΥ) κατά παρέκκλιση όλων των κείμενων εθνικών διατάξεων περί δημοσίων συμβάσεων» (άρθρο 3, ΦΕΚ Α/42/25.2.2020).
Έχει εκφράσει την απορία του ο κ. Φαρσαλινός για την «ανεξήγητη στάση» ορισμένων Ελλήνων επιστημόνων απέναντι στο φάρμακο μονοκλωνικών αντισωμάτων. Ίσως χάρη και στις προσπάθειές του, όπως και σε αυτές του κ. Κούβελα αλλά και την επιμέλεια του δημοσιογράφου Γιώργου Σαχίνη, να αυξήθηκε το ενδιαφέρον και η ενημέρωση γι' αυτή την σοβαρή υπόθεση. Ίσως και οι εισαγωγή του, που είπαν τώρα ότι θα γίνει, αλλά και τα χρήματα που βρήκε το Παπανικολάου για την πρωτοποριακή του έρευνα να οφείλεται και στις προσπάθειές τους. Αυτή είναι η αξία της πλήρους ενημέρωσης, που η κυβέρνηση αποστρέφεται.
Να σημειωθεί ότι, δεν έγινε μελέτη για τυχόν αλληλεπίδραση εμβολίων με ασθένειες έτσι ώστε πιθανόν να καθίσταται επικίνδυνος ο εμβολιασμός για κάποιους ανθρώπους. Σε αυτή την επίδραση αναφέρθηκε ο Γάλλος ιολόγος και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής του 2008, Luc Antoine Montagnier (Μοντανιέ), σε συνέντευξή του, όπου ανέφερε ότι: «Αν κάποιος έχει Covid 19 και τον εμβολιάσετε κατά της γρίπης, κινδυνεύετε να τον σκοτώσετε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Αν κάποιος είναι σε χημειοθεραπεία κατά του καρκίνου και τον εμβολιάσετε κατά της γρίπης, θα τον σκοτώσετε πολύ γρήγορα επίσης. Αυτό πρέπει να το τονίσουμε: τα εμβόλια όταν διασταυρώνονται με μία ασθένεια στο σώμα είναι πολύ βλαβερά, ... Όπως στη βόρεια Ιταλία, όπου έκαναν εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας και εκεί είναι που είχαμε τους περισσότερους θανάτους» (6:4208:40’’). «Να μην ξεχνάνε οι ιατροί την ιπποκρατική αρχή του μη βλάπτειν. Διότι αυτοί θα εμβολιάζουν», πρόσθεσε. Αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα δεν βρήκα τίποτα. Στα ΜΜΕ, όμως, δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή αναφέρει ότι «όσοι λαμβάνουν χημειοθεραπεία θεωρούνται υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη σοβαρής COVID-19 λοίμωξης και πρέπει να εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα»! Η εφημερίδα αναφέρει ως πηγή της οδηγίες του ΕΟΔΥ, ακολουθώντας όμως τον σχετικό σύνδεσμο καταλήγουμε σε άλλο άρθρο της ίδιας εφημερίδας, όπου δεν αναφέρει τίποτα για όσους λαμβάνουν χημειοθεραπεία. Το μόνο που έχει ακουστεί είναι ότι, αν υπάρχουν στον οργανισμό αντισώματα ίσως να μην χρειάζεται να γίνει το εμβόλιο, αλλά δεν έχει δοθεί οδηγία εξέτασης αντισωμάτων πριν τον εμβολιασμό.
Σε κάθε περίπτωση, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος με επιστολή του προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, στις 29/12/2020, ζητά τη σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που να μεριμνά για την προστασία των ιατρών από τυχόν αγωγές μετά το τέλος της πανδημίας από τους πολίτες (δηλαδή ασυλία): «να εξεταστεί το ενδεχόμενο νομοθετικής απαλλαγής ή περιορισμού της ευθύνης από αμέλεια των ιατρών σε ιατρικές πράξεις που αφορούν την αντιμετώπιση της θεραπείας του COVID19, είτε σε αντίθετη περίπτωση το ενδεχόμενο το κράτος να αναλάβει εγγυητική ευθύνη για τις τυχόν σχετικές αξιώσεις αποζημίωσης σε βάρος των ιατρών».
Ας κλείσουμε αυτή την ενότητα με μερικές ακόμη χαρακτηριστικές δηλώσεις των επιστημόνων:
Γεροτζιάφας: Στην Ελλάδα λοιπόν λέμε, θα έρθει το εμβόλιο και θα λύσουμε το πρόβλημα και ότι η επιδημία θα τελειώσει την άνοιξη. Αυτό είναι ψέμα.
Φαρσαλινός: Για το εμβόλιο, τα ερωτήματα που έχουμε φαίνεται ότι θα απαντηθούν αφού εμβολιαστεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Ζδούκος (Θεσσαλονίκη): οι εφεδρείες μας [σε προσωπικό] είναι λιγότερες από πριν (που είχαμε τεράστιες ελλείψεις) διότι κάποιοι αρρωσταίνουν, άλλοι έχουν τα παιδιά στο σπίτι γιατί δεν πάνε σχολείο, είναι και οι ευάλωτες ομάδες. Άρα, ούτε σωστή επιτήρηση μπορούμε να κάνουμε, ούτε σωστή νοσηλεία... [είναι και η οικονομική κατάσταση τέτοια που] ο άλλος πήγαινε με πυρετό στη δουλειά, ή τους έλεγαν ελάτε στη δουλειά αλλιώς απολύεστε, διότι δεν υπάρχει συνολικά προστασία του εργαζόμενου και φοβάται. Λόγω της οικονομική ύφεσης, θα έχουμε αύξηση της νοσηρότητας παγκοσμίως, από τις εγκληματικές πολιτικές ενός συστήματος. Και γιατί όλοι μιλάνε για το επιτυχημένο μοντέλο της Ταιβάν κλπ, ας δούμε στον Δυτικό κόσμο το παράδειγμα της Κούβας: ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα, κι έχουν 30 χιλιάδες γενικούς ιατρούς, κι εμείς έχουμε 3. Πήγαιναν σπίτι και καταγράφανε.
Κούβελας Το εμβόλιο, και τώρα να ξεκινήσει, δεν θα μας καλύψει παρά από τον επόμενο Σεπτέμβρη. Άρα αυτό που προέχει τώρα είναι να έρθει το φάρμακο που θα μας βοηθήσει για τους ήδη νοσούντες, αυτό είναι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή, με αυτούς γεμίζουν τα νοσοκομεία. ... Και είναι για προληπτικούς λόγους, ενώ το άλλο είναι για θεραπεία... Πιο γρήγορα βγήκε το φάρμακο, απλώς για κάποιο λόγο δεν ακούμε από τα μίντια γι αυτό. Με 10-15 εκατ. φέρνουμε το φάρμακο για τους 3000 ασθενείς που θα γλιτώσουν το νοσοκομείο. Δεν ξέρουμε γιατί σε όλη την Ευρώπη γίνεται αυτό, αν με ρωτούσαν ως ιατρός ανεπιφύλακτα θα έδινα προτεραιότητα στο να σώσουμε ασθενείς, και πιο φθηνά.
Βλαχογιαννόπουλος: Ελπιδοφόρα τα εμβόλια, αλλά δεν μας λύνουν τίποτα για ένα χρόνο περίπου, οπότε γιατί να βιαζόμαστε; Ναι, χρειαζόμαστε τα φάρμακα άμεσα.
Στο κλείσιμο αυτής της ενότητας θα ήθελα να αναφέρω πως όλοι οι προαναφερθέντες ιατροί είναι υπέρ των εμβολίων. Επίσης, η συχνή μου αναφορά στον καθηγητή Ιωάννη Ιωαννίδη οφείλεται απλώς και μόνο στο διεθνές κύρος και αναγνώριση της δουλειάς του, όπως φαίνεται μάλιστα από το γεγονός ότι είναι στους πιο συχνά αναφερόμενους επιστήμονες στη διεθνή βιβλιογραφία. Αυτόν τον επιστήμονα μπλόκαρε το Youtube (κατέβασε ένα βίντεο συνέντευξής του) επειδή, λέει, παραβίαζε τους όρους της “κοινότητας” για την μετάδοση παραπληροφόρησης σχετικά με την Covid 19. Την πληροφορία αυτή βρίσκουμε και στην wikipedia (σε τονισμένο πλαίσιο).
Απ' όλα τα παραπάνω, είναι νομίζω σαφές ποιοι είναι οι αρνητές της επιστήμης. Και τον πιο αδαή να βάζαμε στην κυβέρνηση θα προσλάμβανε ιατρούς και θα οργάνωνε επιδημιολογική μελέτη, αντί να δίνει πλέον των 40 εκατ. ευρώ στα ΜΜΕ για να σπέρνουν τον πανικό.
4.2.γ. Ο Ψυχολογικός Εκβιασμός των Πολιτών
Πέραν των ιατρικών δεδομένων που αναλύονται παραπάνω με αφορμή την άρνηση της επιστήμης και την κατασκευή κατεπείγοντος, καίριας σημασίας για την συναίνεση σε έρευνα ή ιατρικό πείραμα είναι όπως έχουμε πει να έχει δοθεί ελεύθερα. Στην περίπτωση του εμβολίου για τον κορωνοϊό, αντιθέτως, έχουν ασκηθεί τεράστιες πιέσεις και, συγκεκριμένα, ψυχολογικός εκβιασμός των πολιτών στη βάση της άποψης ότι “είναι ανήθικο και ανεύθυνο να μην προστατεύεις τον πλησίον σου”. Στην άποψη αυτή έχουν επενδυθεί πολλά παρότι ψευδής αφού το εμβόλιο δεν προστατεύει από την μετάδοση. Δεν αναπτύχθηκε όμως αυτή η παραπληροφόρηση σε πληθώρα κόσμου μέσω... ελεύθερου συνειρμού (ξαφνικά όλοι έχουν το ίδιο επιχείρημα!), αλλά μέσω επιστημονικού σχεδιασμού και μεθοδευμένης προπαγάνδας. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω έρευνα του πανεπιστημίου Yale των ΗΠΑ (Ιούλιος 2020), που μελέτησε την προθυμία εμβολιασμού των πολιτών όταν το εμβόλιο θα είναι έτοιμο σε σχέση με το μήνυμα που θα μεταδοθεί υπέρ του. Τα μηνύματα που εξετάστηκαν σε σχέση με την αποτελεσματικότητά τους να πείσουν τους ανθρώπους προκειμένου να εμβολιαστούν ενάντια στον κορωνοϊό είναι -μεταξύ άλλων- τα εξής: 1. διατήρηση της ελευθερίας της κοινωνίας (της οικονομικής ελευθερίας συμπεριλαμβανομένης), που τώρα θίγεται λόγω κορωναϊού, 2. μείωση του ρίσκου για τους αγαπημένους μας, 3. τύψεις, ντροπή και θυμός που θα νιώσουμε αν εξαιτίας μας διαδοθεί ο ιός, 4. Χαρακτηρισμός μας ως “αρνητές της επιστήμης”, 5. χαρακτηρισμός μας ως γενναίων ή δειλών, σε αντιδιαστολή με ομάδες που “μπαίνουν μπροστά για να σώσουν ζωές” (γιατρούς, πυροσβέστες κλπ). Επαναλαμβάνω πως η έρευνα μελετά ποιο μήνυμα θα είναι πιο αποτελεσματικό στο να πείσει τους συμμετέχοντες να εμβολιαστούν ή και να πείσουν άλλους να το κάνουν· τα αποτελέσματα δεν δημοσιεύτηκαν, αν και, απ' ότι πανομοιότυπα ακούγεται γύρω μας, σίγουρα εφαρμόστηκαν.
Επίσης σχετική με το ζήτημα της ψυχολογικής πίεσης είναι και η προπαγάνδα στα ΜΜΕ. Για παράδειγμα, η παρακάτω έρευνα της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο σε σχέση με τον τρόπο που παρουσιάστηκε. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020, αφορούσε τις ψυχικές επιπτώσεις που είχε ο πρώτος εγκλεισμός (lockdown) του Μαρτίου-Μαΐου στην ψυχική υγεία των Ελλήνων. Εντούτοις δημοσιεύτηκε από την εφημερίδα Το Έθνος (και αναπαρήχθη αυτούσιο το κείμενο της εφημερίδας από πληθώρα ιστοσελίδες) με τον τίτλο Κορωναίος - Έρευνα ΑΠΘ για Lockdown: Απήχηση σε 7 στους 10 έχουν οι θεωρίες συνωμοσίας! Το ενδιαφέρον της εφημερίδας για μια σπουδαία έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των ανθρώπων από ένα μέτρο που επιβλήθηκε για τον περιορισμό του κορωναϊού εστιάστηκε στις θεωρίες συνομωσίας, που ήταν μία μόνο από τις αναφορές της έρευνας, και μάλιστα όχι η μεγαλύτερη, και φυσικά όχι στις επιπτώσεις του εγκλεισμού. Η εφημερίδα επέλεξε να μιλήσει για «απήχηση σε 7 στους 10» των θεωριών συνομωσίας, ενώ η ίδια η έρευνα αναφέρεται στους μισούς συμμετέχοντες! Αλλά και στο ίδιο το άρθρο της εφημερίδας ο αρθρογράφος Τίμος Φακαλής γράφει: «Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι ότι πίσω από τις θεωρίες συνωμοσίας οι πολίτες αμφισβητούν την επιστήμη. Για παράδειγμα οι αρνητές μάσκας υποστηρίζουν ότι δεν προστατεύει η μάσκα, εκτιμούν ότι παραβιάζονται τα ατομικά τους δικαιώματα είτε κρύβεται κάποια οργάνωση που επιβάλει τα μέτρα για να ελέγξει τον κόσμο». Όμως, σε όλο το κείμενο της επιστημονικής δημοσίευσης δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στις μάσκες και στα ατομικά δικαιώματα! Απεναντίας, η έρευνα αναφέρει, σχετικά με τις θεωρίες συνωμοσίας, ότι περίπου 10-20% των ερωτηθέντων πιστεύουν σε “ακραίες θεωρίες” (όπως η σύνδεση του ιού με το 5G και η θεϊκή παρέμβαση), ενώ πιο μετριοπαθείς απόψεις φτάνουν ή και ξεπερνούν το 50% (παραγωγή του σε εργαστήριο ως βιολογικό όπλο για την άσκηση ελέγχου, υπερβολή στις αναφορές θανάτου και άσκηση προπαγάνδας φόβου). Η υπερβολή στις αναφορές θανάτου, για παράδειγμα, όταν εντάσσεται στις θεωρίες συνωμοσίας, τότε προφανώς πρέπει να κατηγορηθεί ως συνωμοσιολόγος και ο Τσιόδρας, που πρώτος το ανέφερε! Ενδιαφέρον πάντως στοιχείο της έρευνας είναι ότι, η όποια αμφισβήτηση των μέτρων ή του ιού δεν βρέθηκε να σχετίζεται με την τήρηση των μέτρων από τους πολίτες.
Τα πιο σημαντικά ευρήματα της έρευνας αυτής, που επιμελήθηκε ο καθηγητής Ψυχιατρικής του ΑΠΘ Κωνσταντίνος Φουντουλάκης, αφορούν τις επιπτώσεις του εγκλεισμού του Μαρτίου-Μαΐου στον ανθρώπινο ψυχισμό. Επιγραμματικά αναφέρω: περιστατικά κλινικής κατάθλιψης ανέβηκαν στο 9.31%, με σημαντική καταγραφή άγχους· 23% που είχαν εκδηλώσει παλαιότερα κατάθλιψη υποτροπίασαν, ενώ 8.96% εμφάνισαν κατάθλιψη για πρώτη φορά· φαινόμενα αυξανόμενου άγχους παρουσιάστηκαν σε περισσότερους από 45%, ενώ αυτοκτονικές σκέψεις είχαν μια άνοδο στο 10.40% αλλά και μείωση στο 4.42%. Τα ευρήματα δεν αφορούν τους άνω των 65, μιας και η έρευνα έγινε διαδικτυακά. Η έρευνα θα συνεχιστεί και για τον δεύτερο εγκλεισμό.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής, σε συνδυασμό με την τεράστια και απρόσμενη οικονομική επιβάρυνση νοικοκυριών και ανθρώπων που δεν εργάζονται ή έχουν δει τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραστικά χωρίς αντίστοιχη ελάφρυνση των οικονομικών τους υποχρεώσεων, το κλείσιμο των σχολείων, η κοινωνική απομόνωση και άλλοι πολλοί περιορισμοί, συνθέτουν ένα πλαίσιο αναφοράς που ολοένα δείχνει να επιδεινώνεται. Τελικώς, αν από μία άποψη, τα μέτρα θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από τους πλέον καλόπιστους στο πλαίσιο της «προάσπισης της δημόσιας υγείας», ίσως θα πρέπει να εξετάσουμε τι ορίζει την υγεία. Στο προοίμιο του καταστατικού του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η υγεία ορίζεται ως «η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απολύτρωση από ασθένεια και αναπηρία». Η Οικουμενική Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 25 ορίζει ότι «Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Έχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, την χηρεία, την γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του». Οι διεθνώς αυτοί αποδεκτοί ορισμοί της υγείας αναδιατυπώνουν το ερώτημα που ήδη εξετάζουμε: ποια άποψη της υγείας επιβάλει τον εγκλεισμό σε καραντίνα του συνόλου των υγιών ανθρώπων μιας χώρας (ή του πλανήτη εν προκειμένω) και της υποβάθμισης της ζωής τους σε όλα τα επίπεδα αντί της λήψης μέτρων για την προστασία των ευάλωτων ομάδων και καραντίνα των νοσούντων; Διότι καραντίνα σημαίνει «περίοδος επιβεβλημένης απομόνωσης [ανθρώπων, ζώων ή φυτών που νοσούν] από την υπόλοιπη κοινωνία για να προληφθεί η μετάδοση μιας μεταδοτικής νόσου, ... η διάρκεια της οποίας κανονικά ισοδυναμεί με τη μεγαλύτερη γνωστή περίοδο επώασης της νόσου». Ποιος αποφάσισε την αλλαγή των ορισμών και των πρακτικών που ισχύουν διεθνώς;
4.3. Το Φάντασμα του Φόβου και ο “Στιγματισμός” του Άλλου
Οι λύσεις που προκρίθηκαν από τις πολιτικές ηγεσίες σε ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας έχουν επιβληθεί ως οι μόνες αναγκαίες, λειτουργώντας εκβιαστικά στις κοινωνίες ώστε να είναι διατεθειμένες να δεχτούν τη “σωτηρία” τους μέσω της συμμετοχής τους στα εκτεταμένα κλινικά πειράματα που ξεκινούν τώρα στον πληθυσμό. Σήμερα, πάντως, δεν τίθεται ζήτημα υποχρεωτικότητας ή μη. Πρόκειται ξεκάθαρα για εμβόλια σε ερευνητική φάση και απαγορεύεται ρητώς και χωρίς εξαίρεση η συμμετοχή των ανθρώπων σε αυτά χωρίς ενημέρωση για την πειραματική φύση τους.
Αυτό που ίσως δεν αντιλαμβάνεται αμέσως κανείς είναι ότι, η επιδιωκόμενη επιβολή του εμβολιασμού για την Covid 19 δεν αποτελεί απλώς μια παράνομη πρακτική αλλά, επιπλέον, “ενσαρκώνει” στις κοινωνίες μας το φάντασμα του φασισμού που είχε υλοποιηθεί ξανά πριν από περίπου 80 έτη. Είναι προφανής ο κίνδυνος για τον άνθρωπο και την κοινωνία από κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα γνωρίζοντας πόσο πιο ισχυρή έχει γίνει η φαρμακευτική και χημική βιομηχανία σήμερα σε σύγκριση με τότε που, ο ίδιος βιομηχανικός κλάδος χρηματοδοτούσε το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας και επέβαλε τον Χίτλερ στην εξουσία μαζί με τα ανεξέλεγκτα πειράματα σε ανθρώπους για την υπηρέτηση της ευγονικής ιδεολογίας εκφραζόμενης μέσω της Άριας φυλής. Το διακύβευμα δεν είναι ένα εμβόλιο ή μια ασθένεια. Το διακύβευμα είναι η, μέσω αυτών, νομιμοποίηση στις κοινωνίες μας πρακτικών που έχουν καταδικαστεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και είχαν, στην Γερμανία του μεσοπολέμου, σηματοδοτήσει την αρχή μιας ολοένα επιδεινούμενης φρίκης και μηδένισης της ανθρώπινης αξίας. Δεν ξύπνησαν οι Γερμανοί ένα πρωί και είπαν, ας εξολοθρεύσουμε εκατομμύρια Άλλους∙ αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς μέτρων, που στην αρχή γίνονται ανεκτά, και στη συνέχεια ανεξέλεγκτα. Το να επιβληθεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στο σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού με αφορμή την Covid 19 ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την καταπάτηση κάθε κατοχυρωμένου ανθρώπινου δικαιώματος και αξίας. Κάτι τέτοιο θα ήταν η δικαίωση του ναζισμού 80 έτη μετά.
Ο καθηγητής Δημήτρης Κούβελας μιλά ξεκάθαρα ενάντια στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στις 25 Δεκεμβρίου, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Κυριακάτικη Κόντρα. Εκεί, σε ερώτηση που του γίνεται «Τι απαντάτε στις θεωρίες συνωμοσίας που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα για τον εμβολιασμό περί μετάλλαξης κ.τ.λ.;», μιλά για τον πραγματικό κίνδυνο μετάλλαξης, που θεωρεί ότι είναι κοινωνικής και πολιτικής φύσης:
Το εμβόλιο δεν είναι σε θέση να προκαλέσει μεταλλάξεις και δεν μπορεί να επηρεάσει το ανθρώπινο γενετικό υλικό. Τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν είναι της ανοσιακής υπεραντίδρασης σε κάποιους ανθρώπους, αλλά πλείστα άλλα απίστευτα προβλήματα κοινωνικής και πολιτικής φύσης. Ακούγονται για παράδειγμα θέσεις υποχρεωτικότητας και “διάκρισης” σε σχέση με την επιλογή άρνησης του εμβολιασμού. Η ιατρική και πολιτισμένη δράση είναι η συναίνεση του πολίτη σε κάθε ιατρική πράξη που λαμβάνει χώρα στον οργανισμό του. Αν από την άλλη “υποχρεωθούν” πολίτες να διακριθούν σε “εμβολιασθέντες”, άρα υγειονομικά ασφαλείς, και τους άλλους, που παραπέμπει σε “μιαρούς” ή επικίνδυνους για τη δημόσια υγεία, τότε ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για επικίνδυνες και αντικοινωνικές συμπεριφορές που παραπέμπουν σε “Σπιναλόγκες” και τόπους απομόνωσης. Με την απαίτηση κάποιων να νιώθουν ασφαλείς, οι ανεμβολίαστοι δεν θα έχουν δικαιώματα στην εργασία ή στην περίθαλψη και τότε κατ' επέκταση θα πρέπει να “μαρκάρονται”, με ξεχωριστό τρόπο οι ασθενείς με κάθε λοίμωξη (HIV, ηπατίτιδα, φυματίωση, αφροδίσια κλπ), για να μην παραπλανηθεί κάποιος και τον μολύνουν και ίσως κάποιοι θα φλερτάρουν με την ιδέα του “μαρκαρίσματος” όλων των “επικίνδυνων” για την κοινωνία ατόμων, όπως των ομοφυλόφιλων, των Ρομά, των σχιζοφρενών, των εξαρτημένων κλπ. Φυσικά θα πρέπει με αυτήν τη “λογική” να μην νοσηλεύονται καπνιστές και φορείς του HIV και της ηπατίτιδας αφού δεν έλαβαν τα απαιτούμενα προφυλακτικά μέτρα, ως κάποιοι ταγοί της υγείας του έθνους έχουν αποφασίσει.
Ο κ. Κούβελας, όπως και όλοι οι ιατροί που έχει τύχει να ακούσω ως σήμερα, είναι κάθετα αντίθετοι σε οποιαδήποτε μορφή υποχρεωτικότητας, άμεσης ή έμμεσης. Ο κ. Κούβελας κατά εξαίρετο τρόπο, νομίζω, λέει τα παραπάνω ως απάντηση σε ερώτηση σχετικά με τις θεωρίες συνωμοσίας. Σε αντίθεση με άλλους. Όπως ο πρωθυπουργός. Ας κλείσω αυτή την ενότητα με ένα ενδεικτικό παράδειγμα, αναφορικά με τον αποκλεισμό της άλλης (εκτός της κυβερνητικής) άποψης, όποια κι αν είναι αυτή, ή ακόμη καλύτερα, με την προσκόλληση σε αυτές τις απόψεις χαρακτηρισμών και πεποιθήσεων ακραίων και μειοψηφικών προκειμένου να λοιδορηθούν. Η ίδια η αναφορά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε «ψεκασμένους» και «υπόκοσμο του διαδικτύου» δεν τάραξε όσο θα έπρεπε τους πολέμιους του φασισμού στη χώρα μας - τόσο διαδεδομένη που είναι πια αυτή η ύβρις και η αντιπαλότητα στην κοινωνία μας. Η σε τόσο υψηλό θεσμικό επίπεδο καταπάτηση του Συντάγματος και όλων των διατάξεών του περί σεβασμού της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου δεν έγινε αντιληπτή. Κι όμως, η κατάταξη συνανθρώπων σε υποδεέστερη κατηγορία μέσω της μείωσης της αξίας τους θα έπρεπε κάποιους που εξεγείρονται με αντίστοιχες αναφορές σε «κατσαρίδες» και «ποντίκια» να τους κάνει να ανατριχιάζουν.
Διότι η υποτίμηση του άλλου σε κατηγορία κατώτερη από των άλλων ανθρώπων, ή και κατώτερη της ανθρώπινης γενικότερα, είναι πάγια τακτική κάθε φασιστικού καθεστώτος, όπως έχει δείξει η τραγική ιστορία του ανθρώπου. Όταν τακτικές υποβιβασμού που εκφέρει η εξουσία τις αγκαλιάζουν με χαρά οι πολίτες, τότε ναι, διολισθαίνουμε φανερά στον φασισμό. Ίσως πάλι με τη δημόσια αυτή δήλωσή του να έδινε κι ένα στίγμα προς τους πρόθυμους προκειμένου να συκοφαντήσουν ελεύθερα και με πολιτική κάλυψη: λίγες μέρες μετά το in.gr δημοσίευσε άρθρο με τους “ψεκασμένους” στον τίτλο, και τους «βλαμμένους και ηλίθιους» στο κείμενο. Έτσι, αποδίδει η επένδυση της κυβέρνηση στα ΜΜΕ!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου