ΜΕΡΟΣ Β΄ - ΠΡΟΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ- Σημεῖα ἓν τῷ οὐρανῷ - (Μέρος 5ο)

Σημεῖα ἓν τῷ οὐρανῷ

Ὁ Κύριος προεφῆτευσε σαφῶς, ὅτι πρὸ τοῦ τέλους τοῦ κόσμου θὰ ἐμφανισθοῦν περίεργα οὐράνια σημεῖα καὶ παράδοξα φαινόμενα. «...φόβητρά τε καὶ σημεῖα ἀπ᾿ οὐρανοῦ μεγάλα ἔσται (Λουκ. κα' 11). «Καὶ ἔσται σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ ἄστροις» (Λουκ. Κα΄ 25). Ἠδη δε ἔχομεν καταπληκτικὴν ἐπαλήθευσιν τῶν λόγων τοῦ Κυρίου εἰς τὰς ημέρας µας. Ήδη ἔχομεν τὸ ἀνεξήγητον καὶ μυστηριῶδες φαινόμενον τῶν ἱπταμένων δίσκων, ὡς καὶ πολλα ἄλλα περίεργα καὶ ἀνεξηγητα οὐράνια φωτεινὰ σώματα καὶ σχὴµατα ποὺ ἐμφανίζονται. ΄Ἔχομεν ἐπίσης τοὺς πυραύλους καὶ δορυφόρους, καὶ τὶς οἶδεν πόσα θὰ ἐπακολουθήσουν καὶ ποσα ἀκόμη θὰ ἐφευρεθοῦν. Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἐκ τῶν σημείων, ποὺ προεῖπεν ὁ Κύριος. Τοιαῦτα συνέβησαν ὀλίγα ἔτη πρὸ τῆς καταστροφῆς τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ὁλοκλήρου τοῦ Ιουδαϊκοῦ λαοῦ. Πολλὰ ἦσαν τότε τὰ περίεργα φαινόμενα ἐν οὐρανῷ, ὡς ὁ ἱστορικὸς Ευσέβιος περιγράφει εἰς τὴν ᾿Εκκλησιαστικήν του ἱστορίαν ('Ιδὲ ᾿Εκκλησιαστικὴν Ἱστορίαν Ευσεβίου, ἔκδοσις ᾽Αποστολικῆς Διακονίας, τόμος 19ος, σελὶς 258-259). Μεταξὺ τῶν σημείων ποὺ ἐγίνοντο μερικἁ χρόνια πρὸ τῆς καταστροφῆς τῶν Ἱεροσολύμων, ὁ ἱστορικὸς Ευσέβιος περιγράφει καὶ ὅτι, ἀγελὰς ποὺ προσεφέρθη εἰς τὸν Ναόν διὰ θυσίαν, ἐγέννησε ἕνα ἀρνί. Φυσιολογικῶς τοῦτον ἀδύνατον, διότι ὄχι µόνον δὲν ὑπάρχει η δυνατότης διασταυρώσεως κριοῦ μετ' ἀγελάδος, ἀλλὰ καὶ νὰ ὑπῆρχεν τοιαύτη περίπτωσις, φυσιολογικῶς είναι ἀδύνατος η σύλληψις, ἐὰν δὲν εἶναι όμοιογενεῖ τὰ ζῶα, οὔτε ποτὲ δύναται νὰ γίνῃ σύλληψις μὲ διασταύρωσιν ἀνθρώπου καὶ κτήνους, οὔτε μὲ αυτὸν τὸν πίθηκον ποὺ οἱ ἄπιστοι λέγουν ὅτι τάχα κατάγεται ὁ ἄνθρωπος, καΐτοι ἔχουν γίνει καὶ γίνονται ἀλλεπάλληλαι δοκιµαί. Φυσικῶς καὶ εἰς τὰ ζῶα καὶ εἰς τὸν ἄνθρωπον εἷναι ἀδύνατον ἐκτὸς θαύματος νὰ γίνῃ ἓν τοιοῦτον, ὅπως εἷναι ἀδύνατον νὰ γίνῃ ἓν παρόμοιον καὶ εἰς αὐτὰ τὰ δένδρα. Δεν ἠμπορεῖ αἴφνης νὰ κεντρὠσωμεν ἀνόμοιον δένδρον, την πλάτανον νὰ τὴν κάμωμεν καρυδέαν ή ἄλλο τι, καθὼς σε ὅλα τὰ δένδρα. Παραδόξως ὅμως καὶ εἰς τὰς ημέρας µας ἔχομεν διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὰ χρονικὰ τοιούτου  εἴδους φοβερά φαινόμενα. Όπως ἀνέγραψε ὁ τύπος εἰς τὸ Άστρον Κυνουρίας, κατσίκα ἐγέννησεν ένα ἀνθρωποειδὲς τέρας, κατσικάνθρωπον ὅπως τὸ ὀνόμασαν, ἕνα συνονθήλευμα ἀνθρώπου καὶ κατσικιοῦ. Τὸ ἴδιον συνέβη καὶ εἰς τὸ νέον Δελχί. Εγεννήθη τέρας ἀπὸ κατσἰκα, το ήμισυ κατσίκι καὶ τὸ ἄλλο ἥμισυ ἄνθρωπος. Ἔφημ. «ΗΜΕΡΑ» 27.06.1978.

Καὶ εἰς τὸ Νοσοκομεῖον Π.Ι.Κ.Π.Α. Πεντέλης ὑπῆρξε µέχρι τινὸς παιδίον τὸ ήμισυ σκύλος καὶ τὸ ἄλλο ἥμισυ ἄνθρωπος. Δυστυχῶς ὅμως ὁ πολὺς κόσµος, καίτοι ὅλα αὐτὰ εἶναι φοβερὰ σημεῖα καιρῶν καὶ προμηνύματα μεγάλου κακοῦ διὰ τὸν κόσμον, ἀδιαφοροῦν ή τὰ ἀποδίδουν τάχα σὲ ἁμαρτωλὴ διασταύρωση! Ξεχνοῦν ὅτι φυσιολογικῶς, καὶ ἐπιστημονικῶς εἷναι ἀδύνατον νὰ γίνῃ σὲ ανόμοια πράγματα σύλληψις. Τὸτε τί εἶναι; Είναι θαύματα σὰν ἐκεῖνο ποὺ ἔγινε μὲ τὴν ἆγελάδα καὶ ἐσήμαινε την καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλου τοῦ ἰουδαϊκοῦ ἔθνους. Έτσι καὶ τώρα ὅλα αὐτά, ημπορεῖ νὰ σημαίνουν την καταστροφήν τοῦ κόσμου, τοῦ πλανήτου, την συντέλειαν τοῦ Κόσμου.

Τὸ δε κυριώτερον σημεῖον τοῦ οὐρανοῦ ἐπι τῶν ἡμερῶν µας ήτο κατὰ τὰς 3 – 5 Φεβρουαρίου 1962, ποὺ ἔγινεν η σύνοδος ἑπτὰ πλανητῶν τοῦ ηλιακοῦ µας συστῆµατος. Δηλαδὴ ἑπτὰ πλανῆται, μεταξὺ αὐτῶν καὶ η γη, συνεκεντρὠθησαν κατὰ ἀσυνήθη καὶ σπάνιον τρόπον ἐπὶ τὸ αὐτὸ γύρω ἀπὸ τὸν ἦλιον. Τὸ περίεργον καὶ σπάνιον αὐτὸ οὐράνιον φαινόµενον ἐπέσυρε την προσοχήν ὅλου τοῦ ἀστρονομικοῦ καὶ ἐπιστημονικοῦ κόσμου, καὶ τῶν μάγων τῆς ἀνατολῆς, οἱ ὁποῖοι προέβλεπον, ὅτι τοῦτο ἦτο σημεῖον μεγάλων κακῶν δι ὁλόκληρον τὴν ανθρωπότητα. "Όντως μεγάλη ἀνησυχία ἐδημιουργήθη τότε, καὶ πολλὰ ἐλέχθησαν καὶ ἐγράφησαν ἆπό ἐπίσημα καὶ ἀνεπίσημα πρόσωπα, ἰδίως μεταξὺ ἐπιστηµόνων τῆς ἀστρονομίας. "Αλλοι ἔλεγον, ὅτι θὰ καταστραφῇ ὁ κόσµος, ἄλλοι ὅτι τὸ οὐράνιον αὐτὸ σημεῖον εἶναι προάγγελος μεγάλων κακῶν ή καὶ καλῶν εἰς τὸν κόσμον. Οἱ ημέτεροι καθηγηταὶ Πανεπιστημίου τῆς Αστρονομίας, εἰς ραδιοφωνικήν των συνέντευξιν, εἶπον, ὅτι τὸ ἴδιον φαινόµενον, σύνοδος δηλαδη πλανητῶν, ἔγινε πρὸ δύο χιλιάδων ἐτῶν, τὸ 6 π.Χ. περίπου, δύο ἔτη πρὸ τῆς γεννήσεως τοῦ Κυρίου, καὶ ἐσήμαινε τὸ µεγάλο αὐτὸ γεγονὸς την σάρκωσιν τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ὁ δε "Ελλην ἀστρονόμος Κων/νος Χασάπης εἰς τὸ ὑπ αὐτοῦ ἐκδοθέν βιβλίον του «Ο ᾿Αστηρ τῆς Βηθλεέμ», σελ. 157, 166, 209, 233, την αὐτὴν γνώμην ἔκφραζει, ὅτι τὸ οὐρανιον αὐτὸ σπάνιον φαινόμενον ἄποτελεί πιθανὸν προάγγελον μεγάλου κακοῦ ή καλοῦ διὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Πολὺ ὅμως φοβοῦμαἰ, ἐπειδη τὸ φαινόμενον αὐτὸ τῆς συνὸδου τῶν πλανητῶν τὸ 6 π.Χ. ἐσήμαινε τὴν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ, μήπως τώρα, ποὺ ἐπανελήφθη ὕστερον ἀπὸ δύο χιλιάδας ἔτη, ἀναγγέλλει τὴν γέννησιν τοῦ Αντιχρίστου, ἐπειδῃ ὁ ᾿Αντίχριστος πολλὰ τὰ ἀνάλογα σηµεῖα θὰ ἔχη µε τον Χριστόν, ὡς οἱ Πατέρες λέγουν. Και ἐάν οὕτως ἔχῃ τὸ πρᾶγμα, θὰ πρέπῃ ὁ ᾽Αντίχριστος νὰ ἔχῃ γεννηθή ήδη, καὶ νὰ ἄγῃ σηµερον την ἡλικίαν 15 περίπου ἐτῶν! Προσφάτως δέ, ὡς ἀκούομεν, μοναχοὶ προερχόμενοι ἐκ τῶν Αγίων Τόπων καὶ ἐγκατασταθέντες ἐν Αγίῳ Ὄρει λέγουν, ὅτι οἱ σημερινοὶ ραββῖνοι τοῦ ᾿Ισραὴλ πιστεύουν, ὅτι ὁ μεσσίας των (τουτέσιν ὁ ᾿Αντίχριστος) ἐγεννήθη, καὶ ήδη ἄγει τὴν ηλικίαν τῶν 15 περίπου ἐτῶν. Πιθανον νὰ ἔχουν ἔπισημάνει παιδίον μὲ ἐκτάκτους ἰδιότητας καὶ φρονοῦν, ὅτι αὐτὸ τὸ παιδίον εἶνε ὁ μεσσίας των... ᾿Επίσης τὸ ἀξιοπαρατήρητον εἰς την παροῦσαν σύνοδον εἶναι, ὅτι αὐτὴν την φορὰν ἦσαν ἑπτὰ πλανῆται συγκεντρωμένοι, καὶ εἰς τὴν μέσην εἶχον τὸν ἡλιον! ᾿Ανθρωπίνως καὶ μετ' ἐπιφυλάξεως λέγομεν, μῆπως οἱ ἑπτὰ πλανήται συμβολίζουν τὰς ἑπτὰ χιλιετηρίδας. ᾿Ἠδη δὲ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ ἥμισυ τῆς ἑβδόμης χιλιετηρίδος ἀπὸ κτίσεως τοῦ ᾿Αδάμ. Πολλοὶ δὲ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καὶ Συμεὼν Θεσσαλονίκης, ὑπεστηριξαν, ὅτι αύτη η ἑβδόμη χιλιετηρὶς θα εἶναι η τελευταία! Μετὰ θὰ ἀκολουθῆσῃ η λεγομένη ὀγδόη ημέρα, ἣ αἰωνιότης. Ὁ δὲ εἰς τὸ μέσον τῶν ἑπτὰ πλανητῶν ή χιλιετηρίδων εὑρισκόμενος ἥλιος σκεπτόµεθα, μήπως εἰκονίζει τὴν Δευτέραν ἐμφάνισιν καὶ Παρουσίαν τοῦ Ηλίου τῆς δικαιοσύνης, δηλαδη τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν ὁποῖον οἱ ἑπτὰ αἰῶνες παραδίδουν την ἐξουσίαν αὐτῶν.

Εἶναι δὲ λίαν ἀνησυχητικὸν τὸ ὅτι ὅλα αὖτά τὰ πρωτοφανῆ καὶ περίεργα φαινόμενα, τὰ ὁποῖα γίνονται τριγύρω μας, ὡς καὶ ἄλλα πολλά, ποὺ ἔγιναν καὶ θά γίνουν ἀκόμη, παρέρχονται τελείως ἁπαρατήρητα ἀπὸ τοὺς ἁρμοδίους καΐ ὅλον τὸν κόσμον σχεδόν. Καἱ ἂν μερικοὶ τὰ παρατηρούν, διαστρέφουν τὴν σηµασίαν των, ή τὰ σχετίζουν μὲ τήν βασιλείαν τοῦ Κυρίου εἰς την Γήν! Σημείον καὶ αὐτὸ τῶν καιρῶν, διὰ νὰ μη κηρυχθῇ μετάνοια καὶ ἐπιστροφῆ τοῦ ἀποστάτου κόσµου εἷς τὸν Κύριον, ἐν ὄψει τῶν σηµείων ἐρχομοῦ του εἰς τὸ ἐγγὺς µέλλον.