- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Υποχρεωτικός Εμβολιασμός Δίκαιο και Βιοηθική ( Μέρος 7ο - “Ακροδεξιοί-συνωμοσιολόγοι-αρνητές”: το βολικό τρίπτυχο )
Νέλλη Ψαρρού
(Ακολουθεί απόσπασμα της έρευνας . Ολόκληρη την έρευνα μπορείτε να τη βρείτε εδώ)
“Ακροδεξιοί-συνωμοσιολόγοι-αρνητές”: το βολικό τρίπτυχο
Τη στιγμή που η πανδημία χρησιμοποιήθηκε για την καταστολή των ελευθεριών και την φίμωση της άλλης άποψης, αρκετοί από τους συνήθεις υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όχι απλώς σώπασαν αλλά και καταφέρθηκαν με σφοδρότητα ενάντια σε κάθε διαφορετική άποψη, επιβάλλοντας μια ιδιότυπη αυτο-λογοκρισία. Καθοδηγούμενοι από την κυρίαρχη προπαγάνδα, είδαν στους αντιδρώντες τους ιδεολογικούς εχθρούς τους και μετατράπηκαν σε διώκτες τους, προς τέρψην της κυρίαρχης καταστολής. Έτσι, η κοινωνία αποστερήθηκε -πρόσκαιρα τουλάχιστον- από τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της...
7.3. Προμελετημένη Αντίδραση
Όλα τα παραπάνω που προτάθηκαν στο Event 201 έχουν ήδη εφαρμοστεί μέσα στο 2020. Οι προτάσεις διαχείρισης της κρίσης δεν ετοιμάστηκαν στα τυφλά, όπως μας έλεγαν οι κυβερνήσεις από την αρχή. Έτσι, δεν είναι καθόλου παράξενο πως, για παράδειγμα, τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση στην Ελλάδα (και αλλού) είχαν ψηφιστεί σε πολύ πρώιμο στάδιο, όπως είδαμε παραπάνω, ήδη από τις 25/2/2020 – εκτός κι αν έβλεπαν τόσο μπροστά! Βεβαίως, η διαφάνεια και η ειλικρίνεια σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα υγείας θα απαιτούσε ίσως από τις κυβερνήσεις να καθησυχάσουν τον κόσμο λέγοντας ότι, οι λύσεις έχουν μελετηθεί και βαδίζουμε μεν με έναν καινούριο ιό, αλλά με συντονισμό και προτάσεις διεθνών παραγόντων. Από την άλλη, αυτή ίσως η διαφάνεια θα δημιουργούσε νέα ερωτήματα – κυρίως σε σχέση με την λογοδοσία και τα συμφέροντα όσων έχουν δημιουργήσει τα μοντέλα διαχείρισης, ή και με τη διαχείριση που έκαναν στο παρελθόν (π.χ. Η1Ν1). Και κυρίως, δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί ο φόβος ούτε να εφαρμοστούν τα μέτρα που -Τι σύμπτωση!- πολύ ταιριάζουν με τις χρόνιες επιδιώξεις της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας. Το ζήτημα είναι πως, αντίθετα με ότι πιστεύεται, τα δεδομένα δεν αφήνουν περιθώριο για την ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας ή αμφισβήτησης. Συνωμοσία σημαίνει εν κρυπτώ σχεδιασμός. Εδώ, καλώς ή κακώς, οι πηγές είναι προσβάσιμες σε όλους: οι ολιγάρχες μιλούν ανοιχτά. Κι όταν δεν το κάνουν, πιθανώς να γίνεται ακριβώς για να διατυπώνονται οι διάφορες θεωρίες και εικασίες. Αυτές οι εικασίες βολικά προβάλλονται στον κυρίαρχο λόγο προκειμένου να θολώσουν το τοπίο και να ασχολούμαστε με τις δήθεν θεωρίες συνωμοσίας αντί για τα πράγματα που όντως συμβαίνουν. Το πως θα ερμηνεύσει κανείς τα δεδομένα είναι θέμα υποκειμενικό. Τα δεδομένα αντιθέτως είναι εντελώς αντικειμενικά.
Ας δούμε ένα παράδειγμα. Λέγεται από κάποιους συμπολίτες μας, όχι πολλούς απ' όσο γνωρίζω, ότι με το εμβόλιο θέλουν να μας βάλουν μικροτσίπ για να μας ελέγχουν. Αν και η σύνδεση αυτή φαίνεται παράλογη, όταν βγαίνει το πρόγραμμα Ταυτότητα 2020 και αναφέρεται στην δημιουργία ψηφιακής ταυτότητας που κανείς δεν θα μπορεί να την χάσει χωρίς όμως να εξηγείται πως θα εφαρμοστεί αυτό, δημιουργούνται εικασίες. Εδώ δημιουργείται ένα πρώτο θολό τοπίο. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει η έρευνα του φημισμένου ΜΙΤ (Massachusetes Institute of Technology, Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Μασσαχουσέτη των ΗΠΑ). Δημοσίευση του πανεπιστημίου στις 18 Δεκεμβρίου 2019 με τίτλο Αποθήκευση Ιατρικών Πληροφοριών κάτω από την Επιφάνεια του Δέρματος ανακοινώνει τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήγαγε ομάδα ερευνητών του. Η ομάδα ανέπτυξε «έναν καινοτόμο τρόπο καταχώρησης του ιστορικού εμβολιασμού των ασθενών: την αποθήκευση των δεδομένων σε ένα “ στοιχείο νανο-βαφής” (pattern of dye), αόρατο στο γυμνό μάτι, που διοχετεύεται κάτω από το δέρμα ταυτοχρόνως με το εμβόλιο. Οι ερευνητές έδειξαν ότι η νέα “βαφή” τους, που αποτελείται από μικρούς ημιαγωγούς νανοκρυστάλλους, τις λεγόμενες κβαντικές κουκίδες (quantum dots), μπορεί να μείνει κάτω από το δέρμα για τουλάχιστον πέντε χρόνια, απ' όπου εκπέμπει ένα υπέρυθρο φωσφορίζον φως που μπορεί να διαβαστεί από ειδικώς εξοπλισμένα “έξυπνα κινητά”». Η σχεδίαση δεν απαιτεί τις κλασικές σύριγγες, ενώ για λόγους ευκολίας μπορεί να εφαρμοστεί με μικροβελόνες που εισέρχονται στο δέρμα μέσω έμπλαστρου (όπως δείχνει η φωτογραφία). Όπως αναφέρεται στη δημοσίευση, η εν λόγω τεχνολογία σχεδιάστηκε για «να εξασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά θα εμβολιαστούν». Όπως αναφέρεται και στο πλήρες επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Sience Translational Medicine, σε αρκετές χώρες δεν υπάρχει κεντρική υποδομή καταγραφής, και οι κάρτες που έχουν ως τώρα οι πολίτες μπορεί να έχουν λάθη ή να μην υπάρχουν, με αποτέλεσμα «να χάνονται ευκαιρίες εμβολιασμού» και οι υγειονομικές αρχές να μην έχουν πληροφορίες για το ποιοι χρειάζονται τα εμβόλια εκτός από αυτές που τους δίνουν οι γονείς. «Με αυτή την τεχνολογία θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε ταχύτατα και ανώνυμα την ιστορία εμβολιασμού του ασθενή και να εξασφαλίσουμε ότι κάθε παιδί θα εμβολιαστεί», είπε ένας ερευνητής, κι ένας άλλος πρόσθεσε: «Είναι πιθανό μια μέρα αυτή η “αόρατη” προσέγγιση να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για την αποθήκευση δεδομένων, την διάγνωση και τον εμβολιασμό...». Μήπως θέλει κανείς να μαντέψει ποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα χρηματοδότησε την έρευνα;
Δεν είναι μόνο το ΜΙΤ που έχει αναπτύξει αυτή την τεχνολογία, βέβαια, ούτε το μόνο που υιοθετεί αυτή την φρασεολογία που τόσο μας θυμίζει το Project ID2020. [Να πούμε εδώ πως όταν οι φοιτητές διαμαρτύρονταν για τη σύνδεση της ακαδημίας με τις επιχειρήσεις, αυτές τις πρακτικές ήθελαν να αποκρούσουν: την διατύπωση επιστημονικού λόγου κατά παραγγελία του επιχειρηματία-χρηματοδότη]. Και μπορεί να μην είναι έτοιμο ακόμη το παρόν εμβόλιο να εμπεριέχει νανοκρυστάλλους πληροφοριών, αλλά σίγουρα σχεδιάζεται για το κοντινό μέλλον. Κι αν ίσως κάποιοι αισθάνονται ασφαλείς ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, θα μας ρωτήσουν πρώτα, πιστεύω πως δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει όσους δεν αισθάνονται αυτή τη σιγουριά, έτσι δεν είναι; Δεδομένου μάλιστα ότι δεν υπάρχει καμία διαφάνεια ή συζήτηση στην κοινωνία για τις τεχνολογικές καινοτομίες που οι πολίτες επιθυμούν να δεχτούν. Οι συνθήκες αδιαφάνειας πάντα αφήνουν περιθώριο για ερμηνείες. Κυρίως, όμως, η διατύπωση θεωριών συνωμοσίας όπως στο παράδειγμά μας, πολύ βολικά αποτρέπουν την έρευνα γύρω από αυτές και από το που μπορεί να προέρχονται. Διότι, μπορεί όλα αυτά να είναι αναρτημένα, εντούτοις καθόλου γνωστά. Και οι ιστοσελίδες που μιλούν γι' αυτά είναι σχεδόν απαγορευμένες στα κοινωνικά δίκτυα.
Ας μην ασχοληθούμε όμως εδώ με εικασίες και πιθανότητες, ειδικά εφόσον δεν αφορά την παρούσα κατάσταση (αν και πρέπει να γίνει συζήτηση γι’ αυτές τις τεχνολογίες). Είναι καλύτερο να εξετάσουμε ένα πολύ πιο συγκεκριμένο σχέδιο και πιο άμεσα ορατό. Διότι, αν υπάρχει ένα σχέδιο που διαφαίνεται πέραν πάσης αμφιβολίας, αυτό συνίσταται στην εργαλειακή αντιμετώπιση της οποιασδήποτε συνθήκης για την εξυπηρέτηση σχεδιασμών που είναι παρόντες και αναμφισβήτητοι. Πόσο μάλλον μία συνθήκη που εμπεριέχει φόβο. Ας μην ξεχνάμε το πως χρησιμοποιήθηκε το χρέος στην Ελλάδα για να περάσουν μέτρα “επίλυσης” της οικονομικής κρίσης που όχι μόνο δεν θεράπευσαν το πρόβλημα, αλλά το όξυναν περαιτέρω - και μάλιστα εν γνώση όσων τα επέβαλαν. Ή φανταζόμαστε πως δεν θα χρησιμοποιούνταν η δημόσια υγεία ως πρόσχημα;
7.3.α. Διώξεις, καταστολή της Ελευθεροτυπίας και της ελεύθερης έκφρασης
Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο, επιβάλλονται μέτρα αυταρχικά πέραν κάθε φαντασίας που μηδενίζουν την κοινωνία των πολιτών και οποιαδήποτε ελευθερία. Μαγαζιά κλείνουν, υγιείς άνθρωποι βρίσκονται σε καραντίνα, τα παιδιά υποχρεούνται να μην βλέπουν άλλα παιδιά και να προσποιούνται ότι κάνουν μάθημα μέσα από τα τάμπλετ. Στην Ελλάδα υποχρεούσαι να φοράς μάσκα σε εξωτερικό χώρο, ακόμη κι αν δεν υπάρχει άνθρωπος στο ορατό σου πεδίο, ενώ στην ενημέρωση των πολιτών εμφανίστηκε και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Ταυτοχρόνως, έχουν γίνει ΕΔΕ (Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις) σε εργαζόμενους στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας επειδή κόλλησαν κορωνοϊό(!) και διενεργήθηκαν εκδικητικές μετακινήσεις άλλων επειδή διεκδικούσαν ενίσχυση του προσωπικού. Στο Λαϊκό νοσοκομείο η διοίκηση έστειλε έγγραφο που αναφέρει πως «την επικοινωνία αναλαμβάνει «κεντρικά» το υπουργείο Υγείας, και απαγορεύεται σε κάθε εργαζόμενο να προβαίνει σε δηλώσεις σε μέσα ενημέρωσης». Ταυτοχρόνως έγινε ΕΔΕ για τους εργαζόμενους που έκαναν καταγγελίες για ακατάλληλες μάσκες. Στην Πάτμο, επίσης, έγινε αναφορά γιατρών για αναρτήσεις τους στα κοινωνικά δίκτυα. Κι ακόμη, η ΠΟΕΔΗΝ καταγγέλλει περιστατικό πειθαρχικής δίωξης ιατρικού προσωπικού στην Έδεσσα, επειδή έκαναν δηλώσεις οι νοσοκομειακοί γιατροί σε μέσα ενημέρωσης.
Όλα αυτά σε σύμπνοια με την εισαγγελική εγκύκλιο που καλεί σε επιφυλακή για την τήρηση των μέτρων, αλλά και την ποινικοποίηση της μετάδοσης της νόσου (δηλαδή της μη τήρησης των μέτρων) καθώς και κάθε πληροφορίας γύρω από αυτήν που μπορεί να κριθεί ότι «προκαλεί ανησυχία στους νομοταγείς πολίτες» ή «διέγερση σε ανυπακοή» (και μέσω του διαδικτύου, όπως αναφέραμε αναλυτικά παραπάνω, στην ενότητα 4.2.β.i. Αρνητές της Επιστήμης). Έτσι, γίναμε μάρτυρες πρωτόγνωρων καταστάσεων, όπως η πρωτοβουλία της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Σωτηρίας Παπαγεωργακοπούλου, να εκκινήσει εισαγγελική έρευνα προκειμένου «να εντοπίσει εάν έχουν τελεστεί αξιόποινες πράξεις όπως διασπορά ψευδών ειδήσεων άπαξ και κατ´ εξακολούθηση καθώς και διέγερση σε ανυπακοή και εφόσον προκύπτουν ποινικά δεδομένα να προχωρήσει στην άσκηση ποινικών διώξεων κατά συγκεκριμένων προσώπων». Η έρευνα αφορά δημοσιεύματα των εφημερίδων Μακελειό και Ελεύθερη Ώρα καθώς και βίντεο για τον κορωνοϊό του τραγουδιστή Γρηγόρη Πετράκου. Αυτή η φίμωση δυστυχώς πέρασε στα “ψιλά” της προσοχής των υπερασπιστών της δημοκρατίας, που αρκέστηκαν στο να χλευάσουν και να θεωρήσουν ότι δεν τους αφορά. Ίσως όμως να τους αφορά η ανακοίνωση του γενικού νοσοκομείου Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο», πως «αν κατά την ιχνηλάτηση μετά από εμφάνιση θετικού κρούσματος σε άτομο του προσωπικού βρεθεί κάποιος από το προσωπικό που είχε επαφή υψηλού κινδύνου εντός του Νοσοκομείου, που σημαίνει ότι δεν πήρε μέτρα προστασίας, απομακρύνεται από την εργασία για 7 ημέρες, και θα του επιβληθούν οι προβλεπόμενες κυρώσεις»!
Γιατροί διώκονται και στην Ευρώπη για διαφωνίες με την διαχείριση ή και με την επικινδυνότητα του ιού. Για παράδειγμα στην Γαλλία απολύθηκε από τη θέση του ο καθηγητής Christian Perronne, επικεφαλής του τμήματος μολυσματικών ασθενειών στο νοσοκομείο Poincaré στο Garches, με το αιτιολογικό ότι οι θέσεις του για την Covid19 «είναι αμφιλεγόμενες». Ο Perronne κατήγγειλε μεταξύ άλλων ότι συνάδελφοί του πληρώνονται πρόσθετα όταν δηλώνουν ασθενείς με κορωνοϊό. Φυσικά, σε πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες αναπαρήχθη η είδηση, αναφέροντας τον καθηγητή ως «συνωμοσιολόγο» – αν και συνήθως οι επιστήμονες αυτοί που έχουν κύρος στην κοινωνία τους αναφέρονται ως «αμφιλεγόμενοι». Στον Peronne, όπως και σε άλλους πέντε ιατρούς και καθηγητές, υπέβαλλε καταγγελία και πειθαρχικές διώξεις τον Δεκέμβρη το Εθνικό Συμβούλιο του Τάγματος των Ιατρών (CNOM), μεταξύ αυτών και στον Didier Raoult (Ραούλ), «για σχόλια που κρίθηκαν αμφιλεγόμενα σχετικά με την επιδημία Covid-19». Οι άλλοι που καταγγέλθηκαν είναι οι Henri Joyeux , η Nicole Delépine , ο Nicolas Zeller και ο Rezeau-Frantz. [Το Τάγμα των Ιατρών έχει ενδιαφέρουσες θέσεις για θέματα, όπως ο ψηφιακός εντοπισμός]. Επίσης στη Γαλλία συνελήφθη και κρατήθηκε σε ψυχιατρείο ο καθηγητής Jean-Bernard Fourtillan (Φουρτιγιάν). Θα αναφερθώ σε αυτό παρακάτω, όπως και στην περίπτωση του Γερμανού ιατρού Wolfgang Wodarg.
Εδώ δεν μιλάμε για λογοκρισία της άλλης άποψης. Μιλάμε για δίωξη της άλλης επιστημονικής άποψης. Με άλλα λόγια, δίωξη της επιστήμης καθ’ αυτής διότι, ως γνωστόν, η επιστήμη προχωρά μέσα από τις διαφωνίες, την έρευνα, την ελεύθερη έρευνα και έκφραση.
Περί αυταρχισμών συνέχεια. Στην περιφέρεια της Κολούμπια (ΗΠΑ), πέρασε μια απόφαση τον Οκτώβρη (που δεν έχει επικυρωθεί ακόμη) σύμφωνα με την οποία οι ανήλικοι θα μπορούν να εμβολιάζονται χωρίς συναίνεση των γονιών – χωρίς καν την ενημέρωσή τους, αφού θα ενημερώνεται απευθείας το σχολείο! Αντίστοιχη πληροφορία έχει διαψευστεί για την πολιτεία του Μίσσιγκαν: έγινε παρεξήγηση, λέει το δημοσίευμα, επειδή θα διατεθούν σχολικές αίθουσες αλλά και το υπαίθριο πάρκινγκ των σχολείων για τους εμβολιασμούς («τα σχολεία είναι γνωστά στην κοινότητα και τα εμπιστεύονται» αναφέρεται). Στην Γερμανία ψηφίστηκε νέος νόμος στις 18 Νοεμβρίου που δίνει αυξημένες αρμοδιότητες στον υπουργό Υγείας για να εκδίδει αποφάσεις στο όνομα της δημόσιας υγείας με απλή υπουργική απόφαση· ο νόμος κρίθηκε απαραίτητος ύστερα από επιτυχημένες προσφυγές πολιτών στα κρατίδια της Γερμανίας εναντίον των μέτρων. Επίσης, «οι αδιάλλακτοι αντιρρησίες καραντίνας θα εισάγονται υποχρεωτικά σε νοσοκομεία στο κρατίδιο της Βάδης Βυρτεμβέργης». Στην Ισπανία έχει κηρυχτεί 6μηνη περίοδος έκτακτης ανάγκης, με επιβολή μέτρων όπως η απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ. Στη Γαλλία επιχειρήθηκε να περάσει νόμος, γνωστός για την απαγόρευση καταγραφής των αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας, που έθιγε μεταξύ άλλων την ελευθερία του Τύπου· ο νόμος τελικώς πέρασε παρά τις έντονες διαμαρτυρίες. Αλλά και εκτός Ευρώπης, έχουν γίνει αναφορές από την Διεθνή Αμνηστία για ιατρούς στην Αίγυπτο που συνελήφθησαν ύστερα από κριτική που άσκησαν στην κυβέρνηση, αλλά και βασανιστήρια δημοσιογράφου στην Κίνα για στοιχεία που δημοσιοποίησε.
Σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα εφαρμόζεται λογοκρισία των ειδήσεων. Για παράδειγμα, στην Ιταλία ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης (αρχικώς) και άλλοι πολίτες αντέδρασαν στον δεύτερο εγκλεισμό, ενώ και σε άλλες χώρες της Ευρώπης είχαμε διαμαρτυρίες και επεισόδια. Για πολλές από τις παραπάνω ειδήσεις δεν είναι εύκολο να βρούμε λεπτομέρειες, ενώ όποτε γίνει αναφορά, οι αντιδράσεις αποδίδονται στο τρίπτυχο “ακροδεξιοί-συνωμοσιολόγοι-αρνητές”, με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρό έλλειμα στη σχετική πληροφόρηση. Έχει καταντήσει εντελώς παράδοξο: ακόμη και ακροδεξιές, συνωμοσιολογικές ή ότι άλλο να είναι οι αντιδράσεις, γιατί δεν πρέπει κανείς να μαθαίνει γι' αυτές;
Στον αντίποδα της αναγκαστικης απαγόρευσης ενημέρωσης βρίσκεται η εσκεμένη απόκρυψη πληροφοριών. Για παράδειγμα, η Ελλάδα έχει συνάψει σύμβαση με την εταιρεία επεξεργασίας δεδομένων Palantir. Η αμερικάνικη εταιρεία, η δράση της οποίας θεωρείται πραγματικά αμφιλεγόμενη, «ασχολείται με την ανάλυση, επεξεργασία, αποθήκευση και «εξόρυξη» (data-mining) δεδομένων σε όλο τον κόσμο, ... και βοηθά κυβερνήσεις και τις αρχές καταστολής να διαχειρίζονται τεράστιο όγκο δεδομένων». Με αρχική χρηματοδότηση από την CIA, σχετίζεται με αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες, με προληπτική αστυνόμευση και με βιομετρική αναγνώριση μελλοντικών υπόπτων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, την συνεργασία ανακάλυψε το vouliwatch.gr ύστερα από δελτίο τύπου της εταιρείας στις 7/12/2020, ενώ η συνεργασία που υπάρχει από τον Μάρτιο δεν έχει ανακοινωθεί από την κυβέρνηση πουθενά, ούτε έχει δημοσιευτεί στην πλατφόρμα ανάρτησης δημοσίων συμβάσεων, ως όφειλε. Η παρουσία της Palantir στη χώρα μας μάλλον ανησυχία προκαλεί και πρέπει να ερευνηθεί περισσότερο. Στο μεταξύ, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προχώρησε σε προκήρυξη προσλήψεων 1500 ειδικών φρουρών, για την προστασία των Πανεπιστημίων! [Δεν ξέρω γιατί αλλά μου έρχεται στο μυαλό η πρόσληψη 3000 αστυνομικών το 2009, λίγο πριν την επιβολή του πρώτου μνημονίου].
7.3.β. Αυταρχισμός και Λογοκρισία
Τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν, ομολογείται δημοσίως, παρόλο που οι όποιες εκπτώσεις στις συνταγματικές επιταγές επιτρέπονται μόνο κατ' εξαίρεση και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Και οι αποφάσεις, ερμηνείες και αναλύσεις γίνονται υπό την ψυχολογική πίεση της παρούσας “κατάστασης έκτακτης ανάγκης”. Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω παράδειγμα. Ο δημοσιογράφος Γιώργος Σαχίνης, ρώτησε τους καλεσμένους του, νομικούς και συνταγματολόγους σε τηλεοπτική συζήτηση, για τη συνταγματικότητα της ρύθμισης του νόμου που επιτρέπει τη βίαιη απομάκρυνση νοσούντα με κορωνοϊό από το σπίτι του, και ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Δημήτρης Χριστόπουλος απάντησε: «Θα κάνω λίγο τον συνήγορο του διαβόλου, κάνοντας έναν συνειρμό με κράτη τα οποία αντιμετώπισαν σε πρώτη φάση την πανδημία και φαίνεται τώρα να την έχουν τιθασεύσει για τα καλά, όπως η Κίνα, όπου φυσικά στην Κίνα δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει δημόσιος διάλογος για το αν είναι συνταγματικό ένα τέτοιο μέτρο. Τέτοιες πρακτικές είναι συμβατές με τον εκείνον νομικό πολιτισμό. ... Άρα, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μ' αυτά και μ' αυτά, βάζοντας τα προσχώματα των ανθρωπίνων και συνταγματικών δικαιωμάτων, εμποδίζετε μια αποτελεσματική αντιμετώπιση για την οποία μας έδειξαν το δρόμο οι Κινέζοι... Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να συζητήσουμε: μήπως να γίνουμε Κίνα για να γίνουμε αποτελεσματικότεροι στην καταπολέμηση του κορωναϊού» (1:11:10-1:12:43); Ο κ. Χριστόπουλος μίλησε για τα δεδομένα μιας χώρας που έχει ολοκληρωτικό καθεστώς, όπου γίνονται βασανιστήρια, όπου όποιος εκφράσει ελεύθερα μια γνώμη που δεν είναι αρεστή πιθανόν να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Εμμέσως βέβαια απαντά: ναι, αυτά τα μέτρα είναι συμβατά με μια χώρα σαν την Κίνα! Εντούτοις, η απάντηση οφείλει να είναι κατηγορηματική: σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, με το Σύνταγμα που έχουμε και τον πολιτισμό που επιδιώκουμε, αυτά τα μέτρα δεν νοούνται παρά μόνο αν αλλάξουμε καθεστώς και ακυρώσουμε το Σύνταγμα. Είναι τραγελαφικό να διαπραγματεύεται την απάντηση αυτή λόγω της «αποτελεσματικότητας στην καταπολέμηση του κορωναϊού». Διότι οι Κινέζοι, συν τοις άλλοις, έχτισαν και κάμποσα νοσοκομεία μέσα σε λίγες μέρες, ενώ στην Ελλάδα η κυβέρνηση κλείνει τα υπάρχοντα.
Η συζήτηση για την Κίνα δεν είναι τυχαία. Όταν το 2018 έμαθα τυχαίως ότι στην Κίνα γίνεται αυστηρή επιτήρηση, με κάμερες στους δρόμους που κάνουν αναγνώριση προσώπου, δεν το πίστεψα. Αναζήτησα λοιπόν στοιχεία, και είδα ότι ισχύει, ότι γίνεται ηλεκτρονική καταγραφή δεδομένων για τις καθημερινές δραστηριότητες του κάθε ανθρώπου (αν περνά με κόκκινο, αν πετά σκουπίδια, αν βοηθά την γιαγιά να περάσει το δρόμο!), τα οποία χρησιμοποιούνται αυτομάτως για την πρόσθεση ή αφαίρεση “κοινωνικών πόντων”: αυτοί οι πόντοι έχουν επίπτωση στο αν θα σου επιτραπεί να ταξιδέψεις, να νοικιάσεις σπίτι ή να πάρεις επίδομα. Τότε το πρόγραμμα αυτό ήταν πειραματικό, και η πειραματική περίοδος θα έληγε το 2020, οπότε και θα εφαρμοζόταν σε όλη τη χώρα. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι στη Δύση αυτό δεν ήταν ευρέως γνωστό, ότι δεν υπήρχε κάποια διαμαρτυρία ή επίκριση για την ακραία παρακολούθηση των πολιτών μέσω της τεχνολογίας. Ομολογώ πως σκέφτηκα κάπως κακόβουλα: ότι οι δυτικές κυβερνήσεις αφήνουν την Κίνα να πειραματιστεί, μιας και οι ίδιες δεν μπορούν να το κάνουν λόγω του πολιτικού τους συστήματος και πολιτισμού, και με την κατάλληλη ευκαιρία θα λάβουν την δοκιμασμένη τεχνολογία έτοιμη προς εφαρμογή στις χώρες τους. Η ευρύτητα της συζήτησης για το πόσο πετυχημένο είναι το κινεζικό μοντέλο αντιμετώπισης της πανδημίας, αλλά και η διαφήμιση εφαρμογών στις χώρες της Δύσης που μέσω του κινητού σου παρακολουθείσαι συνεχώς, στο όνομα της δημόσιας υγείας, νομίζω πως με κάνει ακόμα πιο καχύποπτη. Διότι αυτή είναι μια επιλογή του πολιτικού μας συστήματος: μια επιλογή προς την αυταρχικότητα, αντί για την αναδιανομή του πλούτου που θα πραγματοποιούνταν μέσω της πραγματικής ενίσχυσης της πρωτοβάθμιας υγείας, για την οποία φωνάζουν όλοι οι επιστήμονες, “αμφιλεγόμενοι” ή μη. Πρόκειται για επιλογή που έχει γίνει πολύ πριν την πανδημία, όπως απέδειξα παραπάνω, και φροντίζουν να μας το λένε σε κάθε ευκαιρία: ξεχάστε την ιδιωτικότητά σας και τη λογοδοσία των επιχειρήσεων [«Citizen concerns over privacy and establishing accountability in business and legal structures will require adjustments in thinking», γράφει ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (ΠΟΦ) Klaus Schwab στο βιβλίο του The Fourth Industrial Revolution, 2016].
Η συζήτηση για την Κίνα είναι μια πολιτική επιλογή προς τον αυταρχισμό. Διότι, όπως ανέφερε και ο ιατρός Ζδούκος παραπάνω, υπάρχει και το επιτυχημένο παράδειγμα της Κούβας στην διαχείριση του κορωνοϊού. Άλλο(;) θέμα όμως αυτό.
Αναφέρθηκε νωρίτερα σε αυτή την έρευνα η δήλωση του βρετανού υπουργού υπεύθυνου για τους εμβολιασμούς, Nadhim Zahawi, ότι δεν θα είναι υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί αλλά θα υπάρχει «διαβατήριο ανοσίας» και ενδεχομένως μια εφαρμογή στο κινητό που θα συνδέεται με αυτό, με τον γιατρό αλλά και με εστιατόρια, μπαρ και σινεμά που θα χρησιμοποιούν την ίδια εφαρμογή. Κι έτσι η Κίνα προσγειώνεται στην Ευρώπη πιο γρήγορα απ' ότι νομίζαμε. Είπε επίσης ότι «η Google, το Facebook και το Twitter θα πρέπει να κάνουν περισσότερα για να ελέγξουν τις απόψεις που αντιτίθεται στο εμβόλιο». Τέλη Νοεμβρίου οι δηλώσεις. Στις 3 Δεκεμβρίου η Καθημερινή διαπιστώνει με έκπληξη: «Σε μια πρωτοφανή κίνηση προχώρησε το Facebook, ενημερώνοντας ότι θα αρχίσει να κατεβάζει αναρτήσεις με περιεχόμενο που περιλαμβάνει ψευδείς ισχυρισμούς για τα εμβόλια κατά του κορωναϊού, δρώντας έτσι αποτρεπτικά σε φήμες που παροξύνουν το πρόβλημα της πανδημίας. Η εταιρεία ανέφερε ότι επιταχύνει τα σχέδιά της για την απαγόρευση παραπλανητικών και ψευδών πληροφοριών στις πλατφόρμες του Facebook και του Instagram, μια κίνηση που ήρθε μετά την ανακοίνωση της έγκρισης των εμβολίων από το Ηνωμένο Βασίλειο. ... Ο αρχισυντάκτης των ellinikahoaxes (επίσημου συνεργάτη του Facebook στην Ελλάδα), Δημήτρης Αλικάκος, [ανακοίνωσε ότι] θα διαγράφονται ισχυρισμοί σχετικά με την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα, τα συστατικά ή τις παρενέργειες των εμβολίων».
Τα μέτρα ήρθαν λοιπόν για να μείνουν, ή τουλάχιστον αυτό θα επιδιώξουν αυτοί που τα επέβαλαν. Ενώ οι πολίτες ενημερώνονται πλέον από τα κοινωνικά δίκτυα, … δεν εμπιστεύονται τα παραδοσιακά μέσα – όπως ειπώθηκε, ορθώς, στο Event 201. Είναι προφανές ότι στόχος είναι ο έλεγχος του διαδικτύου, γενικώς, κι έτσι ο έλεγχος συνολικά της πληροφορίας, αφού την τηλεόραση την ελέγχουν πλήρως, και τον Τύπο σχεδόν. Η ενημέρωση πια κρίνεται από το αν μεταδίδει την “καλή” είδηση, κι αυτό αποφασίζεται κεντρικά. Αυτή η εξέλιξη δεν θα μπορούσε να επιχειρηθεί τόσο “εύκολα” αν δεν ήταν στη μέση το πρόσχημα του κορωνοϊού. Είναι παραπάνω από προφανές ότι ο έλεγχος δεν θα εξαλειφθεί όταν τελειώσει η πανδημία. Και τότε θα έχουμε μείνει με ένα διαδίκτυο που θα έχει να μας προσφέρει μόνο τα αρνητικά του και θα έχει απωλέσει όλα τα καλά του – για μας, για τον κόσμο. Δηλαδή, χωρίς ελευθερία επικοινωνίας μέσω διαδικτύου από τη μία, ενώ μάλιστα έχουμε ήδη στηρίξει μεγάλο μέρος των νέων μας συνηθειών επικοινωνίας και οργάνωσης. Και από την άλλη, με επιτήρηση μέσω των εφαρμογών του κινητού και των κοινωνικών δικτύων ταυτόχρονα με τον εθισμό σε αυτά.
Σχετικά με τον εθισμό, υπάρχουν πλέον αρκετές μελέτες και δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία οι δημιουργοί των κοινωνικών δικτύων και των επιλογών που προσφέρουν (π.χ. τα like ή οι τελίτσες που δείχνουν ότι κάποιος πληκτρολογεί, ή το ατελείωτο scroll-down χωρίς σταματημό) έχουν κατασκευαστεί με σκοπό να κάνουν τον χρήστη να επιθυμεί συνεχώς να κάνει χρήση ατελείωτες ώρες και πάλι να επιστρέφει σε αυτά. Κι αν νομίζει κανείς ότι ξέρει και το ελέγχει, θα πρέπει να γνωρίζει πως «πίσω από την οθόνη του κινητού σου, υπάρχουν χιλιάδες μηχανικοί που έχουν εργαστεί στο να το κάνουν όσο πιο εθιστικό μπορούν». Αρκετοί από αυτούς τους μηχανικούς πλέον δηλώνουν ένοχοι ή ότι είχαν άγνοια για τις επιπτώσεις της δουλειά τους, όπως ο Sean Parker, ιδρυτικό στέλεχος του Facebook που δηλώνει ότι «πραγματικά μεταβάλλει τις κοινωνικές σχέσεις… Ένας θεός ξέρει τι κάνει στο μυαλό των παιδιών μας». Σκεφτείτε μόνο ότι το Facebook μας δίνεται δωρεάν: δεν είμαστε εμείς οι πελάτες, αλλά οι διαφημιστικές. Όσο περισσότερο χρόνο το χρησιμοποιούμε, τόσο περισσότερες διαφημίσεις προβάλλονται. Ταυτοχρόνως, συλλέγει στοιχεία κάθε μας ενδιαφέροντος και συμπεριφοράς, οι οποίες πωλούνται σε κάθε ενδιαφερόμενο. Είναι λοιπόν προς το συμφέρον τους να παραμείνουμε ενεργοί όσο περισσότερο γίνεται: ο χρόνος μας εκεί είναι εμπορεύσιμος. Εμείς οι ίδιοι είμαστε το προϊόν, οι χρήστες, λένε οι προγραμματιστές των εφαρμογών. «Και για να το καταφέρουν αυτό «δημιουργούν δυνατότητες που χειραγωγούν την χημεία του εγκεφάλου μας, όπως την εκροή ντοπαμίνης. Αυτές τις δανείζονται κατευθείαν από τα καζίνο και τους κουλοχέρηδες, από τις πιο εθιστικές μηχανές που έχουν εφευρεθεί». Πρώην στελέχη αυτών των εταιρειών, που αποχώρησαν επειδή δεν συμφωνούν με το αποτέλεσμα που έχει η δουλειά τους στην κοινωνία, μλούν μάλιστα και για την κοινωνική και πολιτική πόλωση που προκαλούν τα κοινωνικά δίκτυα (στο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του 2020, Social Dilemma, που υπάρχει και υποτιτλισμένο στα ελληνικά) Όμως, οι δημιουργοί και ιδιοκτήτες αυτών των μέσων δεν τα επιτρέπουν στα παιδιά τους πριν τα 12-16 τους χρόνια. Μάλιστα, επιλέγουν να τα στέλνουν σε σχολεία, όπως τα Βάλντορφ, επειδή εκεί δεν επιτρέπεται η χρήση κινητών στα παιδιά ηλικίας κάτω των 12, αλλά και η χρήση τους από τους καθηγητές μπροστά τους. Θεωρούν ότι «υπονομεύουν την ικανότητα των παιδιών να αναπτύξουν επαρκώς τη σωματική ρώμη, τη δημιουργική και καλλιτεχνική έκφραση, το αυτοέλεγχο» και άλλες αρετές που πρέπει να επιδεικνύουν οι εργαζόμενοι στις εταιρείες των γονιών τους!
7.3.γ. “Ακροδεξιοί-συνωμοσιολόγοι-αρνητές”: το βολικό τρίπτυχο
Ευτυχής λοιπόν η συγκυρία του κορωναϊού για την παγκόσμια και εγχώρια ολιγαρχία, κι αναμενόμενη κάποια στιγμή, όπως είχαν συχνά προειδοποιήσει, με “λύσεις” που εφαρμόζονται σήμερα αλλά εξυπηρετούν σχεδιασμούς μελετημένους καιρό πριν. Ο φόβος γύρω από το ζωτικότερο όλων, που είναι η ζωή και η υγεία, είναι πρωταρχικός και καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας. Πρόκειται για τον φόβο του θανάτου, που έχει οικοδομήσει Εκκλησίες και μεταφυσικές αναζητήσεις. Όμως, το αποτελεσματικότερο όπλο για την επιβολή των σχεδίων αυτών ως “μέτρα για τον κορωνοϊό” είναι το τρίπτυχο “ακροδεξιοί-συνωμοσιολόγοι-αρνητές”, ή πιο εκλεπτυσμένα “οι ψευδείς ειδήσεις”. Όπως είδαμε, η λογοκρισία σε κάθε διαφωνούντα είχε ήδη προταθεί στην προσομοίωση (της όποιας) πανδημίας στο όνομα της αντιμετώπισης των “ψευδών ειδήσεων” που θα έθεταν σε κίνδυνο την εφαρμογή των μέτρων. Όμως, για να γίνει αποδεκτή η λογοκρισία από το σύνολο της κοινωνίας, ήταν απαραίτητο να μπουν σε κίνηση οι μηχανισμοί ψυχολογικής και ιδεολογικής καταστολής των όποιων διαφωνούντων. Όσοι είχαν μελετήσει από πριν το θέμα, και που μελετούν χρόνια τις κοινωνίες και τις ανθρώπινες αντιδράσεις, ήταν για άλλη μια φορά πιο μπροστά από όλους εμάς. Οι μηχανισμοί καταστολής, πριν εφαρμοστούν στους “διαφωνούντες”, στόχευσαν προληπτικά ως μηχανισμοί προπαγάνδας ένα άλλο κομμάτι της κοινωνίας: τους “προοδευτικούς” (πάσης ιδεολογικής προέλευσης, π.χ. κλασικοί φιλελεύθεροι), τους αντιεξουσιαστές και τους “αριστερούς”. «Όσοι αντιδρούν στα μέτρα είναι ακροδεξιοί», ειπώθηκε εξ αρχής, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση! Ευφυέστατο κόλπο, εξασφάλισε ότι δεν θα υπάρξει αντίδραση για αρκετό καιρό. Σε μια ιστορική συγκυρία όπου η πολιτική αντιπαράθεση και εναλλακτική δεν αφορά κάποια οικονομική και πολιτική αντιπρόταση, αλλά το ενοποιητικό στοιχείο των κομμάτων και των ομάδων αντίστασης είναι το προσφυγικό και ο αντιφασισμός, η προσοχή κατευθύνθηκε τεχνηέντως προς τον παραδοσιακό εχθρό -φασίστες/ακροδεξιούς- μόνο που τώρα αυτός ορίστηκε μέσω της αμφισβήτησής του απέναντι σε μέτρα... απολύτως αμφισβητήσιμα! Αμφιβάλετε; Στις προτάσεις του Event 201 υπάρχει και αυτή του Stephen Redd, διευθυντού του Γραφείου Ετοιμότητας και Αντιμετώπισης της Δημόσιας Υγείας στο αμερικανικό CDC (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων):
We have to recognise that we are all susceptible to misinformation based on our prior beliefs and experience, and I think that, with the social media platforms, there is an opportynity to understand who it is that' s susceptible, in what form of misinformation. I think there is an opportunity to collect data from that communication mechanism
ή, σε ελεύθερη μετάφραση, όλοι είμαστε επιρρεπείς στην παραπληροφόρηση αναλόγως με τα πιστεύω και τις εμπειρίες μας. Τα κοινωνικά δίκτυα μας προσφέρουν μια ευκαιρία να καταλάβουμε ποιος είναι επιρρεπείς και σε ποια μορφή παραπληροφόρησης, αν συλλέξουμε στοιχεία από αυτά. [Ε, τέτοιες ευκαιρίες δεν τις αφήνουμε να πάνε χαμένες...]
Σύσσωμη η κοινοβουλευτική αριστερά της Ελλάδας (και όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ας περιοριστούμε στα καθ' υμάς) τάχθηκε στο πλευρό της... “καλής πληροφόρησης”, το ίδιο και οι εφημερίδες και οι ιστοσελίδες που την στηρίζουν. Το ίδιο και μερίδα αριστερών, αναρχικών και άλλων στα κοινωνικά δίκτυα. Η ύπαρξη ακροδεξιών σε αυτή την ιστορική συγκυρία έδωσε νόημα στις αναρτήσεις ξανά, και το νέο δίπολο ανασυγκροτήθηκε σε μηδενικό χρόνο. Οι ακροδεξιοί=πολιτικοί αντίπαλοι, οι συνωμοσιολόγοι=γραφικοί και οι αρνητές=κατά-της-επιστήμης είχαν όλα τα χαρακτηριστικά ώστε να θαφτεί η οποιαδήποτε άποψη δεν είχε καμία σχέση με όλους αυτούς αλλά εκεί την τοποθετούσε η προσφιλής άποψη “Ή με μας, ή με τους εχθρούς”. Η αντιπαράθεση πήρε ιδεολογικό χαρακτήρα, και καμία σχέση δεν είχε με την επιστήμη ή τα στοιχεία. Τουναντίον: σε ανάρτηση του Δεκεμβρίου, οι “προοδευτικοί” χλεύαζαν τους άσχετους με την επιστήμη αρνητές των εμβολίων επειδή, λέει, θα μεταδίδουν τον ιό στους γύρω τους και δεν νοιάζονται για τους άλλους. Δεν είχαν φροντίσει να μάθουν ότι τα εμβόλια σε αυτή τη φάση δεν προστατεύουν από τη μετάδοση, όπως έχει ειπωθεί επισήμως. Δεν γνώριζαν καν ότι είναι ερευνητικά, και φυσικά αγνοούσαν τον Κώδικα της Νυρεμβέργης κι ας μάχονται τόσο θερμά τον φασισμό! Γι' αυτό υποστηρίζω ότι, πρόκειται για ιδεολογική αντιπαράθεση χωρίς καμία επαφή με δεδομένα που είναι ανοιχτά και προσβάσιμα σε όλους - με λίγο ψάξιμο φυσικά. Αυτό το ψάξιμο όμως δεν το κάνουν, επειδή “αυτά λένε οι ψεκασμένοι”.
Είναι πραγματικό εντυπωσιακό ένας ευρύτερος χώρος που, μέσα στα κινήματα, έψαχνε και έβρισκε στοιχεία σαν τον καλύτερο δημοσιογράφο ή επιστήμονα, σήμερα να ταυτίζεται με τον Μητσοτάκη, τον Ευαγγελάτο και όλους αυτούς που πάντα του έλεγαν ψέματα. Έχω στο παρελθόν δει κείμενα συλλογικοτήτων σχετικά με τις διασυνδέσεις των εταιρειών που ήρθαν στην Ελλάδα για να κάνουν δήθεν επένδυση και να λεηλατήσουν τον τόπο, έχω δει τις ερμηνείες τους και έχω μείνει με ανοιχτό το στόμα από το βάθος και την επάρκεια της αναζήτησης, ακόμη και σε εξειδικευμένα επιστημονικά ζητήματα. Σήμερα οι ίδιοι λένε «εμπιστευτείτε την επιστήμη, εσείς δεν είστε γιατροί» και υιοθετούν όλες τις εκβιαστικές ανακρίβειες για την προώθησή τους. Η οξύνοια του νου έχει δώσει τη θέση της στο νέο πρόταγμα: «εμβόλια δωρεάν για όλους»! Μάλιστα, υιοθετούν και το άλλο διαδεδομένο επιχείρημα: «πώς θα βγούμε από τον εγκλεισμό χωρίς το εμβόλιο»; Μα, αυτοί δεν άκουσαν πουθενά αυτό που έχει πια ειπωθεί, πως και με το εμβόλιο δεν θα τελειώσουν τα μέτρα; Δεν άκουσαν πουθενά τους επιστήμονες που είπαν ότι, ο εμβολιασμός δεν ξέρουμε ακόμη αν εξασφαλίζει ανοσία; Ή πιο ανθρώπινα, όταν αρρωστήσει φίλος τους βαριά και του προταθεί από τον γιατρό του χειρουργείο, δεν τον παροτρύνουν να πάρει και δεύτερη ή/και τρίτη γνώμη και μετά να κρίνει ο ίδιος τι πρέπει να κάνει;
Αγανακτισμένος από τον δεύτερο εγκλεισμό κάποιος φίλος στο facebook αριστερής ιδεολογίας κάνει μια μετριοπαθή ανάρτηση σχετικά με τα μέτρα και το πόσο εξοντώνουν την κοινωνία, χωρίς να έχουν ενισχυθεί οι δομές υγείας. Φίλος του σχολιαστής του απαντά: «Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις παρά πάνω, αλλά φίλε μου όταν τα λέμε αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί του κάθε ακροδεξιού». Η ταύτιση πολλών με το κυβερνητικό αφήγημα είναι εντυπωσιακή. Πολύ περισσότεροι που οι ίδιοι χαρακτήριζαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως ακροδεξιά. Γιατί τώρα εμπιστεύονται τόσο πολύ αυτή την ακροδεξιά, όπως έλεγαν, κυβέρνηση, που δεν έχουν αναζητήσει οι ίδιοι στοιχεία; Η προσωπική μου άποψη σε αυτό είναι ότι, η ιδεολογική περιχαράκωση είναι πολύ πιο ισχυρή από τα στοιχεία και την επιστήμη, διότι τοποθετεί το άτομο σε μία ομάδα και του δίνει ταυτότητα. Οι ιδεολογίες επιδρούν με τον τρόπο που επιδρά η πίστη στους θρησκευόμενους: αν και πρεσβεύουν την αγάπη, ο αλλόθρησκος είναι πάντα ο εχθρός. Έτσι και στους ιδεολόγους: η αντιπαλότητα με τον “ακροδεξιό” κινητοποιεί αντανακλαστικά που δεν σχετίζονται με τον ορθό λόγο ή την επιστήμη, αλλά με την συναισθηματική κατάσταση των ανθρώπων, αυτή δηλαδή που είναι άμεσα χειραγωγήσιμη. Γι' αυτό και οι ιδεολογίες έχουν χαρακτηριστεί και “πολιτικές θρησκείες” (δείτε σχετικώς εδώ, σελ. 340 ή 360-367).
7.3.δ. Ιδεολογικός εχθρός και Αυτολογοκρισία
«Ο φασισμός αρχίζει με τη σκέψη πως οι άλλοι είναι ανόητοι» (Paul Valery, Γάλλος ποιητής)
Ο συνταγματολόγος Τσιλιώτης Χαράλαμπος, σε άρθρο του αναφορικά με την απόφαση του ΣτΕ για την εγγραφή νηπίου σε παιδικό σταθμό, χαιρετίζει την απόφαση στο όνομα της αντιμετώπισης όσων αντιδρούν στα εμβόλια. «Η απόφαση αυτή αποτελεί την απάντηση σε όσους διακατεχόμενους είτε από απερισκεψία είτε από σκόπιμη άγνοια, δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις, ιδεοληψίες, ανορθολογισμό και συνωμοσιολογία αρνούνται να δουν την πραγματικότητα και να προστατέψουν τον εαυτό τους αλλά και τους γύρω τους». Οι αιτίες που αναφέρει ο καθηγητής πίσω από την άρνηση των εμβολίων εμπεριέχουν μόνο υποτιμητικό περιεχόμενο, στην ουσία τσουβαλιάζοντας πληθώρα απόψεων και κινήτρων σε ένα και μόνο σχεδόν υβριστικό περιεχόμενο. Δεν θα μπω στον κόπο να θυμίσω εδώ τις συνταγματικές διατάξεις περί σεβασμού της αξιοπρέπειας του κάθε πολίτη, είμαι σίγουρη πως και ο κ. Τσιλιώτης τις ξέρει. Όμως, η ισχύς της προπαγάνδας μπορεί να κάνει κάποιον να ξεχνά όσα διδάχτηκε και διδάσκει.
Η κατηγοριοποίηση των “διαφωνούντων” στο τρίπτυχο “ακροδεξιοί-συνωμοσιολόγοι-αρνητές” (που σε κάποιο σημείο του τρίπτυχου εμπεριέχει τους θρησκόληπτους ή απλώς θρησκευόμενους) τους κατατάσσει αυτομάτως στην κατηγορία των ηλιθίων. Και αυτή είναι η αντιμετώπιση: χλευασμός, ειρωνεία, υποτίμηση. Τις περισσότερες φορές μάλιστα τις θεωρίες συνωμοσίας τις έχω ακούσει από τους αντιπάλους τους, κυρίως όταν διαφωνούν και δεν έχουν ή δεν θέλουν να παραθέσουν επιχειρήματα. Έτσι, σε έναν πολιτισμένο διάλογο για τη λογοκρισία μπορεί να ρωτήσουν «Τι υπάρχει από την άλλη μεριά της επίπεδης γης;». Αυτή είναι στην πραγματικότητα η μέθοδος που ακολουθούν σελίδες που πληρώνονται αδρά για να κάνουν έλεγχο και λογοκρισία (fact check) στο διαδίκτυο: αναφέρουν το θέμα, κάνουν μια τεράστια εισαγωγή όπου αναφέρονται σε φαιδρές ιστοσελίδες και απόψεις που αμυδρά σχετίζονται με το θέμα σε μια προσπάθεια γελοιοποίησης και αποδόμησης, και μετά ασχολούνται λέγοντας ψέματα και ανακρίβειες με το αρχικό θέμα. Και καλά, αυτοί το κάνουν βγάζοντας και αρκετά χιλιάρικα. Οι ιδεολόγοι, όμως, κάνοντας το ίδιο, ούτε λεφτά βγάζουν και υπονομεύουν τους ίδιους και το μέλλον τους.
Γιατί αυτοϋπονομεύονται; Πρώτον, διότι υποθάλπουν τον φασισμό. Το πρώτο βήμα για τον φασισμό είναι η πεποίθηση ότι ο Άλλος είναι ηλίθιος. Δεύτερον, υποστηρίζοντας ή αδιαφορώντας για τη λογοκρισία εναντίον του Άλλου -επειδή είναι ηλίθιος- δεν αντιδράς απέναντι στο θεμέλιο κάθε υγιούς και δημοκρατικής κοινωνίας: την ελεύθερη έκφραση και πληροφόρηση. Δεν αισθάνεσαι καν τον κίνδυνο για σένα, τις διεκδικήσεις σου, τους μελλοντικούς σου αγώνες, όταν η λογοκρισία θα έχει γίνει η νέα κανονικότητα; Δεν αισθάνεσαι να κινδυνεύεις όταν το facebook και το twitter έχει τόση δύναμη, αισθάνεται ότι είναι τόσο ασφαλές και ισχυρό, ώστε να σβήνει αναρτήσεις του Τραμπ – και προσφάτως τον ίδιο του τον λογαριασμό; «Μα τι με νοιάζει για τον ακροδεξιό φασίστα;» λες. Δεν τρομάζεις καν όταν αυτές οι εταιρείες το κάνουν αυτό στον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όποιος κι αν είναι; Σε τελευταία ανάλυση, αν ο άλλος είναι πράγματι ηλίθιος ή ασχολείται με θεωρίες συνωμοσίας, που ακριβώς θεσπίζεται ότι έχει λιγότερα δικαιώματα από σένα; Ας μην ξεχνάμε πως οι πρώτες επισημάνσεις των “αστυνόμων” του facebook σε πολιτικά ζητήματα (στην Ελλάδα τουλάχιστον) έγιναν σε αναρτήσεις αναφορικά με τις ανεμογεννήτριες. Ο ίδιος ο θεσμός των “fact-checkers” στο facebook άρχισε να εφαρμόζεται μόλις το 2019, μαζί με την επίσημη χρηματοδότηση. Ή φαντάστηκε κανείς ότι η παγκόσμια ελίτ με τις φασιστικές βλέψεις εισήγαγε την διαδικτυακή λογοκρισία επειδή θέλει να περιορίσει τους... “ακροδεξιούς”; Και τρίτον, λόγω της διευρυμένης αυτολογοκρισίας. Ο χλευασμός, η συκοφάντηση έχουν πιάσει τόπο σε αρκετό κόσμο, που αποφεύγει να πει τι σκέφτεται για να μην τον πουν “ψεκασμένο” - άλλη μοδάτη υποτίμηση του Άλλου. Η αυτολογοκρισία, όμως, η επιβολή περιορισμών έκφρασης στον ίδιο τον εαυτό υπό τον φόβο των συνανθρώπων, η κυριαρχία του φόβου με απλά λόγια, θα έπρεπε σε όσους θέλουν να μάχονται τον φασισμό να χτυπάει ηχηρούς συναγερμούς. Ή μήπως φανταστήκατε ότι πολιτισμένες κοινωνίες του 20ου αιώνα που ασπάστηκαν ή ανέχτηκαν τον φασισμό το έκαναν από τη μια μέρα στην άλλη, χαρωπά και εθελουσίως;
Υπάρχουν βεβαίως και αυτοί που έχουν γίνει γνωστοί μέσα από τις αντιφασιστικές και δικαιωματικές ομάδες, που όλως παραδόξως τους ακούς σήμερα να αποκαλούν όσους θέλουν να ασκήσουν το δικαίωμά τους να μην εμβολιαστούν, «σκατόψυχους», «κοινωνικά παράσιτα», «ημιμαθείς»(!), «περιθωριακούς», και να πρεσβεύουν τη θέση «υποχρεωτικότητα και τέλος». Παράδοξη μισαλλοδοξία για υπερασπιστές των δικαιωμάτων. Και μετά κοιτάς καλύτερα και βλέπεις ότι αυτοί κατά κύριο λόγο εργάζονται στις αντιρατσιστικές ομάδες και στην υπεράσπιση συγκεκριμένων και μόνο μειονοτήτων ή στην συγκεκριμένου τύπου ενημέρωση. Και τότε καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν ποτέ υπερασπιστές κανενός δικαιώματος. Απλώς μια δουλειά κάνουν.
Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις θεωρίες συνωμοσίας τις έχω ακούσει από τους αντιπάλους των. Και τις περισσότερες ιστοσελίδες με αστείο και γραφικό περιεχόμενο τις έχω δει από χλευαστικές αναρτήσεις των προοδευτικών που τάσσονται με την κυβέρνηση για να μην τους πουν ψεκασμένους. Τελικώς, η αριστερά (και η αντιεξουσία και το προοδευτικό κέντρο) υιοθέτησε μια φρασεολογία που της επέβαλε η κυρίαρχη προπαγάνδα: οι ίδιοι οι αριστεροί αυτολογοκρίνονται για να μην τους πουν οι φίλοι τους οι αριστεροί ψεκασμένους. Το ίδιο βέβαια ισχύει και μεγάλο μέρος της παραδοσιακής δεξιάς. Όχι ότι δεν υπάρχουν συνωμοσιολόγοι. Φυσικά και υπάρχουν, και είναι κρίμα να λογοκρίνονται: έχουν πολύ πλάκα κάποιες θεωρίες. Δηλαδή τι θέλετε, μια κοινωνία ομοφωνίας; Αλλά οι διαφωνούντες που έχουν συγκεκριμένες και εύλογες ενστάσεις είναι το κύριο κομμάτι όσων αντιδρούν (φραστικά σε κάθε περίπτωση). Η απόλυτη ταύτιση των μεν με τους δε, εκτός από αυθαίρετη, είναι και εξαιρετικά βολική για τους κυβερνώντες. Έτσι, αν για παράδειγμα έχεις ένσταση στην επιβολή της μάσκας σε εξωτερικούς χώρους, ένα μέτρο χωρίς επιστημονική λογική όπως αναλύσαμε παραπάνω, χαρακτηρίζεσαι “αρνητής”, και αυτομάτως ότι υπαγορεύει το τρίπτυχο. Αλλά κι αν είσαι γιατρός και τεκμηριωμένα αναφέρεις στοιχεία και διαφωνείς με όσα επιβάλλονται, πάλι υπόκεισαι σε χαρακτηρισμούς, διότι δεν εξυπηρετείς το αφήγημα. Έτσι ο Ιωαννίδης (διεθνούς αναγνώρισης επιστήμονας) έγινε αμφιλεγόμενος από το MEGA και γίνεται προσπάθεια να απαξιωθεί επειδή τον ανέφερε με επαίνους ο... Σώρρας, από την ιστοσελίδα του... έγκριτου Ευαγγελάτου! Αυτή είναι η γνωστή “δημοσιογραφία” που χλευάζαμε κάποτε όσοι βγαίναμε από το σπίτι και ψάχναμε την αλήθεια. Σήμερα την παπαγαλίζουν αυτοί που κάποτε την κατέκριναν, την υιοθετούν όσοι εμπιστευόμασταν (άνθρωποι, εφημερίδες, ιστοσελίδες), την αναπαράγουν φίλοι και συναγωνιστές. Διότι παρόμοια τύχη είχε ο άλλος ιατρός, ο Δημήτρης Κούβελας, που τον επικαλέστηκαν επιλεκτικά οι “αριστεροί” μόνο όταν έκανε ανάρτηση στην οποία μίλησε θετικά για την ασφάλεια του εμβολίου της Pfizer, και τον αγνόησαν ξανά όταν επανέλαβε ότι, σε κάθε περίπτωση, οι εμβολιασμοί δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικοί και δεν θα έπρεπε να ξεκινήσουν μαζικά πριν το επόμενο Φθινόπωρο, και αυτό αν τότε έχουμε έξαρση του ιού.
Έχει “πλάκα” όταν οι υπερασπιστές του κυβερνητικού αφηγήματος αποκαλούν «ημιμαθείς» και «αρνητές της επιστήμης» όσους «θα θέσουν την κοινωνία σε κίνδυνο με τη διασπορά του ιού» και δεν έχουν καταλάβει ότι οι ίδιοι έχουν εκπέσει σε αυτή την κατηγορία. Είναι αυτό που λέει ο λαός, «Φωνάζει ο κλέφτης…»! Οι ίδιοι άλλωστε ενίοτε δεν τηρούν μέτρα που, στον δημόσιο λόγο, υπερασπίζονται με φανατισμό. Βασικά, δεν έχει καθόλου πλάκα. Η ταύτιση με το αφήγημα δεν βασίζεται σε στοιχεία, απλώς έχει ιδεολογικά/πολιτικά χαρακτηριστικά. Όχι από ανικανότητα κατανόησης, αλλά από τυφλή “ιδεολογική” υπακοή. Από την πιο επιτυχημένη εκστρατεία προπαγάνδας εναντίον τους που είχε στόχο στο να αναπαράγουν οι ίδιοι το κυρίαρχο αφήγημα. Επειδή τους (υπ)έδειξαν τον “εχθρό” τους!
Βεβαίως, και αυτή η κάπως ακατανόητη στάση έχει μια ερμηνεία: είναι η βαθιά ριζωμένη ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει σε μία ομάδα και, μάλιστα, τον βοηθά να την οριοθετεί με βάση έναν συγκεκριμένο εχθρό: ο εχθρός δίνει ενίοτε περισσότερο νόημα και μάλλον συνοχή, ειδικά όταν η τελευταία τείνει να χάνει τις αναφορές της. Αυτό το γνωρίζουμε ειδικά από τον εθνικισμό, αλλά φυσικά δεν περιορίζεται ως ανθρώπινη τάση εκεί (για περισσότερα, κεφάλαιο 2). Κι έτσι, ο εχθρός που συνοψίζεται στο τρίπτυχο του διαβόλου κάνει πολλούς να ξεχνούν τη δική τους ιαχή: Σήμερα εμείς, αύριο εσείς!
* * *
Ένας συγγενής μου, μεγάλης ηλικίας που ενημερώνεται μόνο από την τηλεόραση, σε συζήτηση για τα εμβόλια είπε στους συνομιλητές του: «αυτά τα λένε οι ακροδεξιοί, οι συνωμοσιολόγοι και οι αρνητές» [ταυτοχρόνως, δεν είχε καν ακούσει στην τηλεόραση ότι η άδεια για το εμβόλιο είναι επείγουσα και πως δεν προστατεύει από τη μετάδοση! Θα του γίνει λέτε πλήρης ενημέρωση όταν πάει για το εμβόλιο πριν δώσει την συναίνεσή του;]. Μου έκανε εντύπωση η παπαγαλία του τρίπτυχου επακριβώς. Θα έπρεπε να κάνει σε όλους εντύπωση η κυριαρχία αυτή και σε όσους δεν έχουν τηλεόραση. Η ζέση με την οποία μέρος της κοινωνίας, παρά την μόρφωσή της και την δυνατότητα πληροφόρησής της, αγκαλιάζει όχι απλώς την κυρίαρχη άποψη αλλά, κυρίως, θεωρήσεις του Άλλου φασιστικής έμπνευσης και πρακτικής, είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Υπερβολή; Μακάρι. Όμως, περισσότερο γίνεται συζήτηση για τους “συνωμοσιολόγους” παρά για τον εγκλεισμό της κοινωνίας μας. Επίσης, η εικόνα των “συνωμοσιολόγων” αρχίζει και εμπεριέχει, εκτός από χυδαίες βρισιές, και αυθαίρετους χαρακτηρισμούς και ερωτηματικά σχετικά με την ψυχική υγεία τους ή και την επικινδυνότητα των ιδίων, πέραν των θεωριών τους.
Αυτό είναι σημαντικό να προσεχθεί. Από τη μία γράφονται αβίαστα απόψεις ότι, η αφαίρεση “ψευδών ειδήσεων” από το διαδίκτυο «δεν είναι λογοκρισία αλλά αφαίρεση επικίνδυνου περιεχομένου». «Ένας στους τρεις [στη Βρετανία] έχουν εκτεθεί σε αντιεμβολιαστικά μηνύματα» (have been exposed) γράφει η euronews: η λέξη «εκτεθεί» παραπέμπει σε κίνδυνο, λίγο ως πολύ. Από την άλλη, γίνονται συσχετίσεις των ατόμων που τις δημιουργούν ή τις εκφέρουν ως δυνάμει βίαιων ή με μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν κάποια ψυχοπαθολογία. Αυτή η τάση, δεδομένης της προετοιμασίας του κοινού από τα ΜΜΕ για την αποδοχή μελλοντικών κυβερνητικών αποφάσεων, είναι ανησυχητική. Ήδη στην Γερμανία ψηφίστηκε ο εγκλεισμός σε νοσοκομείο όσων δεν αποδέχονται την καραντίνα. Αλλού έχει γίνει πράξη, χωρίς αντίστοιχο νομικό πλαίσιο: στην Γαλλία συνελήφθη στις 7 Δεκεμβρίου και κρατήθηκε σε ψυχιατρείο ο καθηγητής Jean-Bernard Fourtillan (Φουρτιγιάν), αφού τοποθετήθηκε επανειλημμένως κατά των εμβολίων και εμφανίστηκε να λέει τη γνώμη του στο ντοκιμαντέρ Hold Up, που χαρακτηρίστηκε συνωμοσιολογικό. Αυτός ο με τη βία εγκλεισμός «θυμίζει τον Στάλιν που φυλάκιζε τους αντιφρονούντες σε ψυχιατρεία»∙ είναι μια βαρβαρότητα που δεν πρέπει να επιτρέψουμε, είπε ο Γάλλος ιολόγος Montagner (εδώ, στο 7:30).
Ας μην ξεχνάμε: η ιστορία έχει την τραγική τάση να επαναλαμβάνεται.
7.3.ε. Ο πραγματικός στόχος της φίμωσης και (αυτο)λογοκρισίας
Η αυτο-φίμωση όμως του ευρύτερου αριστερού, αντιεξουσιαστικού και προοδευτικού χώρου ειδικότερα δεν είχε αυτοσκοπό τη λογοκρισία. Στην πραγματικότητα, η (αυτο)λογοκρισία είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο στην εξυπηρέτηση ενός άλλου σκοπού: της ησυχίας. Συγκεκριμένα, της κινηματικής ησυχίας. Διότι παραδοσιακά αυτός είναι ο χώρος που παραδοσιακά εξεγείρεται, διαμαρτύρεται και, κυρίως, αντιδρά μαζικά και οργανωμένα. Η οργάνωση και μαζικοποίηση της όποιας διαμαρτυρίας είναι αυτό που πραγματικά φοβούνται όσοι σχεδιάζουν τις κοινωνίες της ομοφωνίας και της επιβολής. Οπότε, πρωταρχικός στόχος είναι η καθήλωση του μαχητικού κομματιού της κοινωνίας, αυτού που παραδοσιακά “μπαίνει μπροστά” στις κινητοποιήσεις και, ενδεχομένως, συμπαρασύρει κι άλλους. Ένας χώρος που έπαθε απόλυτη καθίζηση μετά την προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στις δυνάμεις της ΤΙΝΑ (There Is No Alternative), ακόμη κι αν δεν ανήκε στις δυνάμεις του, αλλά παραμένει εν δυνάμει ενεργός. Ένας χώρος που παραδίδει εαυτόν ξανά εγκαταλείποντας το δεύτερο προνομιακό του πεδίο πεδίο μετά τη δράση: την αναζήτηση έγκυρων πληροφοριών μακριά από την προπαγάνδα, την διασταύρωση στοιχείων μέσα από τις πολύπλευρες διασυνδέσεις των εταιρειών και των εξουσιαστών, την ενημέρωση των συμπολιτών. Και η πλήρης συμμόρφωση των κοινοβουλευτικών κομμάτων δεν θα πρέπει να αποτελεί μια δικαιολογία – εκτός κι αν γίνει παραδεκτή η χειραγώγηση από τους “εκπροσώπους”, ακόμη και γι' αυτούς που δεν ανήκουν στην ομάδα τους.
Στο Event 201 αυτό ειπώθηκε με μεγάλη σαφήνεια: η “καλή” πληροφόρηση είναι πολύ σημαντική για την πειθάρχηση στα μέτρα. Γιατί δηλαδή φοβούνται ότι με την πληροφόρηση που δεν είναι “καλή” θα αμφισβητηθούν τα μέτρα; Δεν είναι οι πολίτες ικανοί να κρίνουν και να αξιολογήσουν όσα τους λένε οι επιστήμονες όταν υπάρχει διαφάνεια και ειλικρίνεια; Ή απλώς τα μέτρα δεν έχουν καμία σχέση με όσα η επιστήμη γνωρίζει για την αντιμετώπιση των ιών και όσα προτείνονται από πολύ καταξιωμένους επιστήμονες;
Δεν πάει πολύς καιρός που αγανακτούσαμε όταν οι “δημοσιογράφοι” ζητούσαν «να αποκηρύξεις τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται» προκειμένου να σου δώσουν τον λόγο, και σήμερα δίνεις μόνος σου πιστοποιητικά “νομιμοφροσύνης” σε κάθε απλή ιδιωτική ή δημόσια κουβέντα για να βεβαιώσει ότι “δεν είμαι κατά των εμβολίων”, “δεν είμαι συνωμοσιολόγος”, “δεν είμαι...”! Ή αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να τα δώσει: για παράδειγμα η ηθοποιός Μαρία Σολωμού, που είχε απαντήσει σε ερώτηση ότι δεν θα εμβολιαστεί, και επανήλθε με δήλωσή της («λόγω του χαμού που έγινε») που περιλαμβάνει το ότι είναι άνθρωπος και φοβάται, και όπου επαναλαμβάνει δύο φορές τουλάχιστον ότι υπάρχει κορωνοϊός και να ακούμε τους ειδικούς (στο βίντεο, μετά το 8:23’’). Τι θλίψη για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τα “πιστοποιητικά φρονημάτων”.
7.3.στ. Δύο παραδείγματα “ακροδεξιών” και “συνωμοσιολόγων”
Φαίνεται πως ο χαρακτηρισμός ως “ακροδεξιού” όποιου δεν πειθαρχεί με το εκάστοτε κυρίαρχο αφήγημα είναι πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια. Φέτος το ξαναείδαμε με το ντοκιμαντέρ Ο Πλανήτης των Ανθρώπων (Planet of the Humans), έρευνας και σκηνοθεσίας Jeff Gibbs και παραγωγή του Michael Moore. Στο ντοκιμαντέρ αυτό αποδεικνύεται με πληθώρα στοιχείων ότι η λεγόμενη “πράσινη ενέργεια” δεν είναι και τόσο πράσινη όσο υποστηρίζεται, ότι γίνεται μεγάλη κατασπατάληση πόρων για την κατασκευή των ΑΠΕ, οι οποίες μάλιστα στο τέλος καταλήγουν στα σκουπίδια και δεν ανακυκλώνονται (ή παραμένουν όρθια κουφάρια στη χώρα μας), και ότι δεν επιφέρουν την παύση των μονάδων ορυκτών καυσίμων. Επίσης, καυτηριάζεται η αποδοχή από τις οικολογικές οργανώσεις στις ΗΠΑ των κομμένων δασών ως βιοκαυσίμου, και καταδεικνύεται η χρηματοδότησή τους από μεγάλες εταιρείες που έχουν πολλά να κερδίσουν από αυτή τη “μπίζνα” – συμπεριλαμβανομένων και εταιρειών ορυκτών καυσίμων! Είναι ένα ντοκιμαντέρ που θεωρώ πως πρέπει όλοι να δουν. Ο λόγος που το αναφέρω είναι ο εξής: οι επικριτές του ντοκιμαντέρ, ενορχηστρωμένοι από οικολογικές οργανώσεις και ανθρώπους που εμπλέκονται ενεργά στην προώθηση των ΑΠΕ, επιδόθηκαν από την πρώτη στιγμή σε μια έντονη εκστρατεία συκοφάντησης και λογοκρισίας. Από τη μία, οι δημιουργοί χαρακτηρίστηκαν “ακροδεξιοί”, “ρατσιστές” και “αρνητές της κλιματικής αλλαγής”. Κρυμμένοι πίσω από τις λεκτικές αυτές επιθέσεις οι επικριτές του δεν αντάλλαξαν ούτε ένα επιχείρημα για όσα αναφέρονται στην έρευνα αυτή. Από την άλλη, έγιναν εκκλήσεις για “κατέβασμα” του ντοκιμαντέρ από το διαδίκτυο επειδή, λέει, διασπείρει ψευδείς ειδήσεις για ένα θέμα που είναι “ζωής και θανάτου” για τους ανθρώπους και άρα πολύ επικίνδυνο. Το ντοκιμαντέρ κατάφεραν να το ρίξουν από το youtube για λίγες ημέρες, αλλά δεν πέτυχαν κάτι περισσότερο. Τα δε επιχειρήματα με τα οποία προσπάθησαν να στηρίξουν τους χαρακτηρισμούς απλώς προκαλούν γέλιο. Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι, για παράδειγμα ο παραγωγός Michael Moore ανήκει παραδοσιακά στην λεγόμενη “αριστερά”, ότι το ντοκιμαντέρ δέχεται ως βάση του την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής, και πως όλα του τα δεδομένα στηρίζονται σε στοιχεία που ο καθένας μας μπορεί να επιβεβαιώσει με μια απλή αναζήτηση. Το σημαντικό που θέλω να τονίσω εδώ είναι ότι η συγκεκριμένη κατηγορία (του ακροδεξιού, του αρνητή κλπ) φαίνεται να έχει επιλεγεί τα τελευταία χρόνια ως πάγια μέθοδος συκοφάντησης και απαξίωσης. Υποθέτω πως θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματική, ή απλώς βολικά γενικευμένη.
Το δεύτερο παράδειγμα με το οποίο θα κλείσω την αναφορά σε στοιχεία, είναι αυτό του Γερμανού ιατρού Wolfgang Wodarg (Βόλφγκανγκ Βόνταργκ, τον ανέφερα νωρίτερα στο πλαίσιο των διώξεων σε ιατρούς). Ο Wolfgang Wodarg δήλωσε στην αρχή της κήρυξης πανδημίας κορωνοϊού ότι ο ιός δεν είναι τόσο σοβαρός όσο παρουσιάζεται και πως οι αντιδράσεις σε αυτόν είναι τουλάχιστον υπερβολικές, ή ίσως και μία άσκηση τρόμου. Λόγω των δηλώσεων αυτών εκδιώχθηκε από την οργάνωση -Transparency International Germany (ασχολείται με την διαφθορά) και οι δηλώσεις του χαρακτηρίστηκαν ευρέως ως ψευδείς. Μάλιστα, ο πρόεδρος της οργάνωσης είπε ότι προέβη σε αυτή την απόφαση επειδή ο Wodarg έδωσε συνέντευξη σε «ριζοσπαστικά μέσα» (radical media) και σε δημοσιογράφους που «εργάζονται συχνά με θεωρίες συνωμοσίας, με αντιδημοκρατικές και μερικές φορές αντισημιτικές προκαταλήψεις». Εδώ, επειδή δεν είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί ο ίδιος ο ιατρός ακροδεξιός ή συνωμοσιολόγος, κατηγορείται επειδή έδωσε συνέντευξη σε κάποιους που… “έχουν σχετιστεί” με ότι συνιστά το προφίλ του ακροδεξιού!
Παίρνω τα παραπάνω στοιχεία από την wikipedia, για λόγους που σχετίζονται με την έλλειψη αξιοπιστίας της (κατά τη γνώμη μου). Αναφέρει λοιπόν η wikipedia ότι κάποιες δηλώσεις του δεν μπόρεσαν να επιβεβαιωθούν ούτε να διαψευστούν, αλλά επειδή τα δεδομένα του δεν σχετίζονταν μεταξύ τους και αντέκρουαν τα επιβεβαιωμένα στοιχεία, «οι δηλώσεις του αποδείχτηκαν παραπλανητικές». Αναφερόμενη στις δηλώσεις του μαζί με τον πρώην αντιπρόεδρο της Pfizer Michael Yeadon σχετικά με υπόνοιές τους ότι το εμβόλιο αυτό μπορεί να προκαλέσει στείρωση στις γυναίκες, η wikipedia τις χαρακτήρισε παραπληροφόρηση, καθώς και τον ίδιο τον Yeadon ως «πρώην υπάλληλο της Pfizer και συνωμοσιολόγο». Έτσι απλά! Καμία αναφορά ή παραπομπή δεν γίνεται στην έκθεση που κατέθεσαν οι δύο επιστήμονες στην ΕΕ ζητώντας την αναστολή των μαζικών εμβολιασμών αλλά και των δοκιμών σε ανθρώπους μέχρι να διερευνηθούν τα στοιχεία και οι υπόνοιές τους για στειρότητα και ανάπτυξη συνδρόμου Εξαρτημένης Ενίσχυσης Αντισωμάτων (ADE). Δεν θα αναλύσω εδώ τα παραπάνω ιατρικά στοιχεία, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι η ύπαρξη αυτόματων αντανακλαστικών που χαρακτηρίζουν συλλήβδην “συνωμοσιολόγους” όσους πουν οτιδήποτε διαφορετικό, ακόμη και ανθρώπους που έχουν εργαστεί στην ιατρική και στην παραγωγή φαρμάκων και εμβολίων και το μόνο που λένε είναι «εξετάστε σοβαρά αυτά τα στοιχεία πριν κάνετε πειράματα σε ανθρώπους».
Έχουν σημασία οι παραπάνω χαρακτηρισμοί και αντιδράσεις, ειδικά αν γνωρίζει κανείς ποιος είναι ο εν λόγω επιστήμονας. Ο Wolfgang Wodarg είναι ιατρός και μέλος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (SPD). Τo 2010 ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Υγείας του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ως πρόεδρος της επιτροπής «κατηγόρησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ότι αναβάθμισε έναν απλό ιό της γρίπης προκειμένου οι φαρμακευτικές να πουλήσουν εμβόλια επειδή πολλά στελέχη του εργάζονται σε αυτές ως σύμβουλοι [σύγκρουση συμφερόντων]. ... Ο Βόλφγκανγκ Βόνταργκ όμως δεν έμεινε μόνο στις αόριστες κατηγορίες αλλά πήγε το θέμα για εξέταση στο Συμβούλιο της Ευρώπης». Δεν ήταν όμως ο μόνος που ανέδειξε το θέμα.
«Τον Ιούνιο του 2010 η Φιόνα Γκόντλι, διευθύντρια μέχρι και σήμερα της κορυφαίας ιατρικής επιθεώρησης BMJ, η οποία εκδίδεται από την Ένωση Βρετανών Γιατρών, έγραψε στο εισαγωγικό της σημείωμα ότι, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η επιστημονική έκδοση στην οποία εργάζεται, κάποιοι ειδικοί που συμβούλευαν τον ΠΟΥ σε σχέση με την πανδημία είχαν οικονομικές σχέσεις με τις φαρμακευτικές εταιρίες οι οποίες πούλησαν αντι-ικά κι εμβόλια κι αυτό προφανώς καθόρισε τη στρατηγική. ... Σύμφωνα με την εισήγηση, υπάρχουν τα λεγόμενα «συμβόλαια εν υπνώσει» των κρατών με τις φαρμακευτικές εταιρίες τα οποία ενεργοποιούνται μόνο σε περίπτωση που ο ΠΟΥ αναβαθμίσει έναν ιό σε επίπεδο πανδημίας. Κάποια από τα αποτελέσματα της πανδημίας ήταν δραματικά: διαστρέβλωση των προτεραιοτήτων στις υπηρεσίες υγείας σε όλη την Ευρώπη, κατασπατάληση τεράστιων ποσών δημοσίου χρήματος, πρόκληση αδικαιολόγητου φόβου στους πολίτες της Ευρώπης, δημιουργία κινδύνων στην υγεία μέσω εμβολίων και φαρμάκων τα οποία πιθανόν να μην είχαν ελεγχθεί επαρκώς πριν αδειοδοτηθούν μέσα από διαδικασίες εξπρές... Εκθέσεις από πολλές χώρες της Ευρώπης έδειξαν πως υπήρξε πίεση σε κυβερνήσεις κρατών να επιταχύνουν τα συμπεράσματα προκειμένου να προχωρήσουν τα μεγάλα συμβόλαια, πως ακολουθήθηκαν ύποπτες πρακτικές σε σχέση με τις τιμές των εμβολίων, τα οποία δεν διατέθηκαν κάτω από κανονικές συνθήκες στην αγορά, και πως υπήρξαν προσπάθειες να μεταφερθεί η ευθύνη για τα εμβόλια και για τα φάρμακα τα οποία πιθανόν να μην είχαν ελεγχθεί επαρκώς στις εθνικές κυβερνήσεις».
Εν συντομία, η πανδημία γρίπης Η1Ν1 κηρύχτηκε από τον ΠΟΥ σε μια αδικαιολόγητη αναβάθμιση της επιδημίας που είχε εμφανιστεί στο Μεξικό το 2009. Τότε οι αντιδράσεις ήταν πολλές και τελικώς τα κράτη άρχισαν να κηρύσσουν λήξη της “πανδημίας” λίγους μήνες μετά με περίπου 20.000 θανάτους παγκοσμίως. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζητήθηκε ειδικώς το θέμα της υπονόμευσης της δημόσιας υγείας από τις «ψευδείς πανδημίες». Πολλές χώρες έμειναν με το “στοκ” εμβολίων που είχαν σπεύσει να αγοράσουν, όπως η Ελλάδα με τις περίφημες παραγγελίες του Αβραμόπουλου από την Novartis και την GlaxoSmithKline 24 εκατ. εμβολίων (υπερδιπλάσια του πληθυσμού της Ελλάδας) αξίας 300 εκατ. ευρώ -όπως αποκαλύφθηκε αργότερα- κι εν μέσω «κατασκευασμένου πανικού». Εντούτοις, το 2018 η Εισαγγελία Διαφθοράς απεφάνθη ότι «δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις για την άσκηση ποινικών διώξεων και δεν υπήρξε ζημιά του δημοσίου από την προμήθεια των εμβολίων». Σε κάθε περίπτωση, ο ΠΟΥ δεν δημοσίευσε ποτέ στοιχεία για “συγκρούσεις συμφερόντων” και απέρριψε τις αιτιάσεις ως “θεωρίες συνωμοσίας“. Ο Wolfgang Wodarg πάντως κατέθεσε και πάλι αίτημα το 2020, το οποίο υπέγραψαν δεκάδες επιστήμονες, να ελεγχθούν οι πολιτικές γύρω από τα εμβόλια στα ευρωπαϊκά όργανα. Παρά την δικαίωσή του στο παρελθόν, δέχεται πολύ μεγάλη πίεση και πολεμική, πέραν της συκοφάντησης.
Το 2011, και αφού το ζήτημα καταλάγιασε και η ψεύτικη πανδημία αποκαλύφθηκε, ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης έκανε μία έρευνα για το θέμα στην εκπομπή του Κουτί της Πανδώρας. Η έρευνα αυτή εστίαζε στη σχέση των ιατρών με τη φαρμακοβιομηχανία: τα δώρα, τα πληρωμένα συνέδρια, τις κατά παραγγελία έρευνες που διαμορφώνουν τη βιβλιογραφία, τα αχρείαστα φάρμακα, και άλλα ενδιαφέροντα. Αν παρακολουθήσει κανείς το πρώτο δεκάλεπτο της εκπομπής (απ’ όπου και η διπλανή φωτογραφία) θα νομίσει πως μπήκε σε χρονοκάψουλα και ότι η εκπομπή αναφέρεται στο 2020. Ανάμεσα σε άλλα μιλά και ο ιατρός Στρατής Πλωμαρίτης, ο οποίος παραιτήθηκε τότε από την θέση του ως προέδρου της Επιτροπής Εμβολιασμών του νοσοκομείου Άγιος Παύλος. «Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, ήτανε μια προσπάθεια χειραγώγησης σε πλανητική κλίματα του πληθυσμού από τις φαρμακευτικές εταιρείες… Δεν υπήρχε ενδοιασμός από τις εταιρείες. Τα εμβόλια που εγκρίθηκαν ήρθαν χωρίς μελέτες ασφαλείας… Ήταν ένα πειραματικό εμβόλιο», λέει ο κ. Πλωμαρίτης (στο 9:30’’).
Τα παραπάνω αναφέρονται σε αναλυτικό δημοσίευμα της εφημερίδας Δημοκρατία, όπου παραθέτονται όλα τα σχετικά έγγραφα. Σε αυτά βλέπουμε και άλλες ενδιαφέρουσες οικονομικές συνδιαλλαγές: τον Μάιο του 2019 ο κ. Τσιόδρας έλαβε από την Pfizer χρήματα για «υπηρεσίες που δεν διευκρινίζονται επακριβώς», και τον Φεβρουάριο του 2020 για έρευνα από την GlaxoSmithKline∙ επίσης ορίστηκε «επιστημονικός υπεύθυνος στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Horizon 2020», ύψους 150.000 ευρώ, για την μελέτη της πανδημίας, όπου χορηγός είναι η εταιρία λογισμικού Exus Software»∙ πάλι μέσα στο 2020 χρηματοδοτήθηκε για την επιστημονική υποστήριξή του στην αντιμετώπιση του κορονοϊού από έναν «ειδικό λογαριασμό κονδυλίων έρευνας»∙ κλπ κλπ. Πάντως, από την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια wikipedia λείπει η οποιαδήποτε αναφορά στην συμμετοχή του κ. Τσιόδρα στην κρίση του 2009!
Αυτά είναι τα επίσημα κονδύλια που δόθηκαν, μέσω των πανεπιστημίων ή των ερευνητικών προγραμμάτων. Επίσημα και νόμιμα, σύμφωνα το άρθρο 2 του Ν. 2530/1997 που ορίζει ότι «το επιστημονικό προσωπικό των πανεπιστημίων πλήρους απασχόλησης μπορεί να αμείβεται για κάθε είδους ειδικό έργο». Βεβαίως, υπάρχει και η σύγκρουση συμφερόντων, που ορίζεται σε άλλον νόμο, όπως προ είπαμε. Έτσι, θα μπορούσε ο κ. Τσιόδρας να συνεχίσει να παίρνει αυτά τα κονδύλια χωρίς να είναι όμως επικεφαλής της εθνική επιτροπής για τον κορωνοϊό. Διότι, όπως σωστά αναρωτιέται και η εφημερίδα, «πόσο ανεπηρέαστος μπορεί να παραμείνει ένας πανεπιστημιακός γιατρός που μετέχει σε μια επιτροπή η οποία χαράζει την εθνική πολιτική όσον αφορά τη χρήση ενός φαρμάκου στην περίπτωση πανδημίας, όταν έχει λάβει από συγκεκριμένες εταιρίες μεγάλα ποσά για την απαιτούμενη έρευνα»; Βέβαια, αν δεν ήταν στις επιτροπές που αποφασίζουν, θα διέθεταν οι εταιρείες αυτές τις χρηματοδοτήσεις; Ποιος ξέρει; Πάντως, προφανώς δεν είναι μόνο ο Τσιόδρας αλλά και δεκάδες άλλοι ιατροί και καθηγητές όπως φαίνεται και από τα ντοκουμέντα της Δημοκρατίας που παίρνουν μέρος σε πανεπιστημιακές έρευνες χρηματοδοτούμενες από την φαρμακοβιομηχανία.
Ίσως το 2009 να επιχειρήθηκε από τις φαρμακοβιομηχανίες η κυριαρχία τους μέσω της κήρυξης πανδημίας μιας απλής επιδημίας. Προφανώς, αυτό τότε δεν πέτυχε και πολλές παραγγελίες ακυρώθηκαν. Αλήθεια είναι πως εκείνη η διαχείριση ήταν η αρχή για την επιφυλακτικότητα απέναντι στα εμβόλια. Από τότε ως σήμερα, άλλαξαν πολλά και η προετοιμασία προχώρησε σε όλα τα επίπεδα των ενδιαφερομένων. Γεγονός είναι πως η προετοιμασία περιλάμβανε και το θέμα των “ψευδών ειδήσεων”: το 2018 έγιναν πολλές εκδηλώσεις για την καταπολέμηση των ψευδών ειδήσεων, ενδεχομένως ύστερα από την ανάδειξη του ζητήματος μέσω της συγκρότησης ομάδας εμπειρογνωμόνων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεν είναι τυχαίο ότι το dictionary.com ανέδειξε τη λέξη «παραπληροφόρηση» σε λέξη της χρονιάς το 2018, και αυτό έτυχε της αναμενόμενης δημοσιότητας από πολλά ΜΜΕ. Στην Ελλάδα θυμάμαι εκείνη τη χρονιά πολλές δημόσιες συζητήσεις για το θέμα. Το θυμάμαι διότι μου είχε κάνει εντύπωση μια δημόσια εκδήλωση για το θέμα των “ψευδών ειδήσεων” στην οποία συμμετείχε και γνωστή και καταξιωμένη στον προοδευτικό κόσμο εφημερίδα, ενώ την ίδια χρονιά η ίδια εφημερίδα χαρακτήριζε μια πραγματική είδηση ως fake news ύστερα από αντίστοιχο ψευδές δελτίο τύπου της κυβέρνησης που η εφημερίδα υποστήριζε. Το αναφέρω αυτό μόνο και μόνο επειδή σήμερα, τα μέσα που ως θεωρούσαμε “έγκυρα” ή καταξιωμένα δεν θα έπαιρναν συνέντευξη από κάποιον που δεν λέει τη “σωστή” πληροφορία. Κι αυτή είναι μια “ίωση” πολύ σοβαρότερη για την δημοκρατία και τους πολίτες από τον οποιονδήποτε ιό.
Πάντως, υπάρχει μια έντονη αντίφαση εδώ. Από τη μία κάθε άποψη που διαφοροποιείται έστω και ελάχιστα από το κυρίαρχο αφήγημα χαρακτηρίζεται ως δεισιδαιμονία, συνωμοσιολογία, σκοταδισμός κλπ και οι Άλλοι σβήνονται βιαίως από τις οθόνες μας. Από την άλλη, χωρίς κανένα πρόβλημα δημοσιεύονται απόψεις για εξωγήινους και για γαλαξιακές ομοσπονδίες από τα ίδια κανάλια και μέσα, απόψεις και όχι στοιχεία φυσικά, χωρίς να θεωρούνται συνωμοσίες, και όταν αυτό συμβαίνει, είναι απλώς… Πέμπτη! Και όταν οι διασκεδαστές, τηλεπαρουσιαστές και λογής “τηλεπερσόνες” σφιχταγκαλιάζονται στα στούντιο (με τους απλούς εργαζόμενους στο ίδιο πλάνο να φορούν μάσκες), ε, τότε είναι απλώς μια Κυριακή. Για κάποιον περίεργο λόγο, σε αυτή την περίπτωση ο εισαγγελέας δεν παρενέβη για την οφθαλμοφανή καταπάτηση των μέτρων, όπως έκανε με το βίντεο του Πετράκου.
Η νέα κανονικότητα είναι ήδη εδώ.
Επίλογος
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός απαγορεύεται. Η επιβολή ιατρικής πράξης συνιστά βασανιστήριο. Η συναίνεση απαιτεί ενημέρωση. Τα πειράματα στον πληθυσμό καταδικάστηκαν από τη δίκη της Νυρεμβέργης. Τόσο απλά.
Απλά; Δυστυχώς δεν είναι. Υπάρχει λόγος που όλα αυτά έχουν θεσμοθετηθεί. Υπάρχει λόγος που η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αξία και ελευθερία βρίσκονται στα πρώτα άρθρα όλων των συνταγμάτων και συμβάσεων. Ο λόγος είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να είναι, εκτός από ενστικτώδες ζώο, κι ένα πνευματικό ον. Η ανεπιτυχής αλλά συνεχής προσπάθεια του ανθρώπου. Είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια που πρώτη θίγεται σε κάθε ευκαιρία, γι' αυτό χρήζει πρωταρχικής προστασίας. Αυτήν βάλλουν τα πειράματα των ΝΑΖΙ στους 'Άλλους, αυτή βάλλεται από τον κάθε χρήστη του facebook όταν υποβιβάζει τον Άλλον. Άλλη κλίμακα, αλλά ό,τι μπορεί ο καθένας! Αυτήν μας την τάση εκμεταλλεύονται οι κάθε λογής εξουσιαστές, την χαϊδεύουν, την ενθαρρύνουν, δίνουν το... κακό παράδειγμα. Από αυτήν την τάση προσπαθούν να μας προστατεύσουν οι νομικοί κανόνες, ή καλύτερα να μας υπενθυμίσουν την δέσμευσή μας σε αρχές που θα τείνουμε να ξεχάσουμε σε κάθε “ευκαιρία” ή “έκτακτη ανάγκη”.
Το ζήτημα βέβαια είναι πολύ πιο απλό σε ότι αφορά τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Μπορείς να είσαι και να πιστεύεις ότι θέλεις. Θες να πιστεύεις την κυβέρνηση, τον ΠΟΥ, τις συνωμοσίες, να είσαι οπαδός του οποιοδήποτε πολιτικού, ιδεολογίας κλπ. Αδιάφορο. Μπορείς να είσαι ο υπέρμαχος ή αντίπαλος του εμβολίου. Το θέμα είναι, τι θέση παίρνεις για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό; Τι θέση παίρνεις απέναντι σε μια αντισυνταγματική συνθήκη; Τι θέση παίρνεις απέναντι στην παραβίαση του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, απέναντι στις ιατρικές πρακτικές του ναζισμού; Πώς τοποθετείσαι απέναντι στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Αυτό είναι το θέμα, και όχι άλλο. Μπορούμε να μιλάμε για ώρες παραθέτοντας ο καθένας επιστημονικά άρθρα που να υποστηρίζουν τη μία ή την άλλη μεριά. Όμως, όταν δεν επιτρέπουν σε κάποιον να εργαστεί ή να μετακινηθεί, όταν θα επιχειρήσουν να επιβάλουν σε παιδιά και δασκάλους να εμβολιαστούν με το πειραματικό (ή όποιο άλλο) εμβόλιο, θα υπερασπιστείς το δικαίωμα του συνανθρώπου σου; Θα περιμένεις μια οργάνωση ή κόμμα να δώσει το ΟΚ για να θυμηθείς ότι είσαι αντι-φασίστας, δημοκράτης; Θα υπερασπιστείς τον πρώτο δάσκαλο ή υγειονομικό που θα απολυθεί; Θα μειδιάσεις αδιάφορα γιατί... είναι “ακροδεξιός-συνωμοσιολόγος-αρνητής”; Αυτό είναι το ζητούμενο: όχι η υπεράσπιση της άποψης που ασπάζεσαι όταν αυτή καταπιέζεται, αλλά η υπεράσπιση κάθε άποψης και κατοχυρωμένου δικαιώματος όταν καταργείται. Αυτό το ζήτημα έθεσε ο Διαφωτισμός. Και ακόμη παραμένει ζητούμενο.
Στην περίπτωση που δεν θες να κάνεις το εμβόλιο, θα πεις «ε, τι να κάνω, αφού με υποχρέωσαν»; Θα δεχτείς το πολιτικό σου τσουβάλιασμα όταν επιτήδειοι διοργανώσουν δήθεν διαμαρτυρίες για το εμβόλιο “κοτσάροντας” από δίπλα και το 5G, τους μετανάστες ή δεν ξέρω γω τι άλλο, προς απαξίωσή σου (έχει συμβεί αυτό ήδη 2 φορές, στα Χανιά και στην Αθήνα); Ή θα περιμένεις κάποιο κόμμα ή οργάνωση να καπηλευτεί την αγωνία σου, χωρίς πάλι να πάρεις την ευθύνη, συλλογική αλλά πρωτίστως ατομική; Διότι αυτή η ατομική ευθύνη έχει γίνει μπαλάκι, και μάλιστα ελαστικό, αυτές τις μέρες. Την ατομική μας ευθύνη επικαλείται η κυβέρνηση και όσοι υπερασπίζονται τα μέτρα της, την ατομική μας ευθύνη απέναντι στον συνάνθρωπο και τον περιορισμό του ιού. Και καλά κάνει: η κοινωνική (και εθνική) αλληλεγγύη είναι θεσμοθετημένη στο άρθρο 25 &4 του Συντάγματος. Ακριβώς την ίδια στιγμή, όμως, και πάλι για την κυβέρνηση και όσους υπερασπίζονται τις επιλογές της, δεν είμαστε ενήλικοι με κρίση και ευθύνη απέναντι σε μας, τους άλλους και τις αποφάσεις μας, αλλά παιδάκια, χειρότερα μάλλον κι από παιδάκια: ανώριμοι και επιρρεπείς ενήλικοι που πρέπει να προστατευτούν από την έκθεση και επιρροή σε “ψευδείς ειδήσεις” που θα μας παρασύρουν να πράξουμε λάθος ή να μην πράξουμε το σωστό! Στο όνομα αυτής της προστασίας μας από το “Κακό” επιβάλλονται μάλιστα αντισυνταγματικοί περιορισμοί στην πληροφόρηση. Με ωμή και ομολογημένη επέμβαση ανθρώπων και αλγορίθμων που επεμβαίνουν προκειμένου να μας γλιτώσουν από την άλλη άποψη μην τυχόν και μολυνθούμε. Λέτε ο ιός να είναι τελικά η άλλη άποψη;
Τελικώς, πρέπει να αποφασίσουμε: είμαστε υπεύθυνοι ή δεν είμαστε;
Η ιστορία λοιπόν του ανθρώπου είναι μια συνεχής προσπάθεια να αναπτύξει τον πολιτισμό του και να χαλιναγωγήσει (μετουσιώσει καλύτερα) τις έμφυτες ορμές και ανάγκες του. Οι εξουσιαστές από την άλλη προσπαθούν συνεχώς να απευθυνθούν στα ένστικτά του, χαϊδεύοντας τα και ενθαρρύνοντάς τα, σύμφωνα πάντα με το συμφέρον τους. Κι έτσι η ιστορία μας παλινδρομεί ανάμεσα σε ξεσπάσματα φρίκης και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, από την ίδια την ανθρωπότητα, και σε περιόδους ανάπτυξης του πολιτισμού και της ειρήνης. Η εκάστοτε εξουσία, μας θέλει υπεύθυνους ενήλικους όταν θέλει να μεταβιβάσει την ευθύνη της πάνω μας, αλλά επιρρεπείς ανηλίκους όταν θέλει να δικαιολογήσει το ότι μας κρύβει την πραγματικότητα και καθοδηγεί την ενημέρωση. Σήμερα, για μια ακόμη φορά -ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία- καλούμαστε εμείς να σταθούμε ως ενήλικοι και υπεύθυνοι για μας και τα παιδιά που εξαρτώνται από μας, για το μέλλον τους, ή να αποδεχτούμε τον Πατερναλισμό, το κράτος-αφέντη που ξέρει καλύτερα και μεριμνά για το καλό μας. Αν δεν θέλουμε κράτος-αφέντη, σίγουρα πρέπει να μαχόμαστε τη λογοκρισία. Αλλά δεν αρκεί αυτό. Η μόνη ενήλικη, υπεύθυνη στάση, είναι η ανάληψη ευθύνης των πράξεων και των πιστεύω μας. Ατομικά αλλά και συλλογικά, προς υπεράσπιση της κοινωνίας και της αλληλεγγύης. Και τώρα, που έχουμε παλινδρομήσει στα στοιχειώδη, η ελεύθερη αναζήτηση και διάχυση της πληροφορίας με αναφορά στις πηγές είναι ένα από τα σχετικώς ανώδυνα αλλά απολύτως βασικά καθήκοντα.
* * *
Παραμονή Χριστουγέννων 2020, στην παραλία έχουν πάει άνθρωποι να απολαύσουν την ωραία μέρα και τον ήλιο. Τον ήλιο που παράγει και βιταμίνη D στον οργανισμό μας: μια κυβέρνηση επιστημονικά σκεπτόμενη θα έδινε οδηγίες για την καθημερινή έκθεση στον ήλιο, που έχει φανεί να σχετίζεται με την καταπολέμηση του κορωναϊού. Τέλος πάντων. Λίγος κόσμος απολάμβανε - ναι, με πλέον των τριών μέτρων απόσταση. Οι γονείς με το παιδάκι που έπαιζε στην παραλία ήταν παράνομοι. Εμείς που μπήκαμε για μπάνιο νόμιμοι. Όταν βγήκαμε να στεγνώσουμε και ξαπλώσαμε στον ήλιο, παράνομοι. Στον δρόμο για το σπίτι μας, αν φορούσαμε μάσκα νόμιμοι, αν δεν φορούσαμε παράνομοι. Κι ας συναντήσαμε μόνο έναν άνθρωπο. Πριν από χρόνια σαρκάζαμε το σύστημα αυτό που τώρα διαχειρίζεται την “δημόσια υγεία”, και λέγαμε, «Καλά αυτοί θα φορολογήσουν και την αναπνοή μας»! Δεν φανταστήκαμε στ' αλήθεια ότι θα γίνει παράνομο να αναπνέεις ελεύθερα στον καθαρό αέρα.
Σε κάθε περίπτωση, και για να κλείσω λίγο ανάλαφρα αυτή την απρόσμενα μεγάλη έρευνα, λέω να σκεφτώ σοβαρά το παράδειγμα που έθεσε ο ίδιος ο πρόεδρος της Pfizer δηλώνοντας ότι (18:30):
Δεν έκανα το εμβόλιο, δεν θέλω να πάρω τη σειρά κανενός!
Καλή Χρονιά
Νέλλη Ψαρρού
7 Ιανουαρίου 2021
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου