Dr. Jacob Nordangard “Η Ανθρωπότητα σε Έκτακτη Ανάγκη”

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟὙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ( ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ ) - Τα σημεία των καιρών ( Ζ')



 ζ) Η εξαφάνιση του « κατέχοντος »


Αναφέρεται στην Β΄ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του αποστόλου Παύλου. « Καί νῦν τό κατέχον οἴδατε εἰς τό ἀποκαλυφθῆναι αὐτόν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ. Τό γάρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας. Μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται. Καί τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος »
(Β΄ Θεσ. 2,7).

Ο « κατέχων » λοιπόν παρουσιάζεται σαν να είναι κάποιος που εμποδίζει την έλευση του Αντιχρίστου. Σαν να θέλει μεν ο Αντίχριστος να έλθει και τώρα, αν είναι δυνατόν, αλλά τον εμποδίζει « ο κατέχων » ή « το κατέχον » (Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Αιρετικής κακομυθίας επιτομή, Ε΄, ΚΓ΄, P.G. 83, 529 CD, Θεοφυλάκτου « Εξήγησις εις την Β΄ προς Θες/νικείς », 6, P.G. 124, 1341 Α, « Κατέχον ἐστί τό κωλύον, τό ἐμποδίζον ». Την ίδια άποψη είχε και ο Θεόδωρος Μοψουεστίας. Βλ. Θεοδώρου Μοψουεστίας, Σχόλια εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, P.G. 66, 933 D – 936 A, « Λέγει δέ τό κατέχον, ὡς ἄν τοῦ διαβόλου μέν ἐθέλοντος καί ἥδη τοῦτο ποιῆσαι, τοῦ Θεοῦ δέ κατέχοντος… » ).Διάφορες ερμηνείες δόθηκαν για το ποιός, ή τί, τελικά, είναι ο « κατέχων » ή το « κατέχον ».
 
Σύμφωνα με την πρώτη ερμηνεία είναι ο Θεός ή ο « Θείος όρος ». Η Θεία απόφαση. Υποστηρίζεται από τους Θεοδώρητο Κύρου και Μέγα Φώτιο (Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, ΣΤ΄, P.G. 82, 665 Α, « Οὐδέτερον τούτων οἶμαι φάναι τόν θεῖον Ἀπόστολον, ἀλλα τό παρ᾿ ἑτέρων εἰρημένον ἀληθές εἶναι ὑπολαμβάνω. Ἐδοκίμασεν γάρ ὁ τῶν ὅλων Θεός παρά τόν τῆς συντελείας αὐτόν ὁφθῆναι καιρόν. Ὁ τοῦ Θεοῦ τοίνυν αὐτόν ὅρος νῦν ἐπέχει φανῆναι », και Φωτίου, Εις τήν Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, Pauluskommentar aud der griechischen kirche aus katenenhandschriften gessamelt, Munster 1933, σελ. 636 και Ε.Π.Ε. 14, σελ. 524. Στην ευρύτερη χριστιανική γραμματεία βλ. και Θεοδώρου Μοψουεστίας, Σχόλια εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, P.G. 66, 933 D – 936 AΒ, « Λέγει δέ τό κατέχον, ὡςέ ἄν τοῦ διαβόλου μέν ἐθέλοντος καί ἥδη τοῦτο ποιῆσαι, τοῦ Θεοῦ δέ κατέχοντος αὐτόν τέως διά τό καιρόν ὁρίσαι τῇ συντελεία τοῦ αἰῶνος, καθ᾿ ὅν ὀφθῆναι συγχωρεῖ κἀκεῖνον. Τοῦτο κατέχων ὁ Ἀπόστολος ὀνομάζει τοῦ Θεοῦ τόν ὅρον, ὅθεν καί ἐπήγαγεν, Εἰς τό ἀποκαλυφθῆναι αὐτόν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ. Προσεκτέον ὅτι ἀποκάλυψιν τοῦ Ἀντιχρίστου ἐκάλεσε τήν φανέρωσιν, ἐν τε τοῖς ἀνωτέροις ἀποκαλυφθῆ ὁ ἄνθρωπος εἰπών κἀνταῦθα ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὡς ἄν τοῦ διαβόλου πάντοτε μέν ἀπό τῆς τοῦ Κυρίου παρουσίας μελετῶντος αὐτό ἐπί τῇ τῶν ἀνθρώπων βλάβη καί ἤδη γε αὐτό καί ποιήσαντος ἄν, εἰ μή κατά τήν ἀπόρρητον αὐτοῦ βουλήν κατεῖχεν αὐτόν ὁ Θεός, ἐργασομένου δέ τότε καί οἴσοντος γε εἰς φανερόν το πάλαι δοκοῦν αὐτῷ, ὅταν συγχωρηθῇ τήν οἰκείαν γνώμην ἐκβαλεῖν εἰς ἕργον » ).

Ο Θεοδώρητος συνδυάζει αυτήν την ερμηνεία με το σημείο της κήρυξης του  ευαγγελίου σε όλα τα έθνη ( Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, ΣΤ΄, P.G. 82, 665 Α, « Οἶμαι δέ καί ἐτέραν ἔχειν διάνοιαν τό ρητόν. Μεμαθηκώς γάρ ὁ θεῖος Ἀπόστολος εἰρηκέναι τόν Κύριον, ὡς κηρυχθῆναι δεῖ τό Εὐαγγέλιον εἰς πάντα τά ἔθνη, καί τότε γίνεσθαι τό τέλος. Ὁρῶν δέ κρατοῦσαν ἔτι τῶν εἰδώλων τήν θεραπείαν, τῇ Δεσποτικῇ διδασκαλία ἐπόμενος, ἔφη πρότερον καταλυθήσεσθαι τῆς δεισιδαιμονίας τό κράτος, καί πανταχοῦ διαλάμψειν τό σωτήριον κήρυγμα, καί τότε φανήσεσθαι τόν τῆς ἀληθείας ἀντίπαλον »).

Ο Θεοδώρητος αναφέρει πως κάποιοι διετύπωσαν αυτήν την ερμηνεία ( Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Αιρετικής κακομυθίας επιτομή, Ε΄, ΚΓ΄, P.G. 83, 529 CD, « Ἤδη ἄν ὤφθη, φησίν, εἴπερ αὐτόν μή ἡ θεία διεκώλυσε χάρις, καί τῷ ἀρμοδίω τήν ἐκείνου παρουσίαν ἀπεκλήρου καιρῷ.… Μόνον ὁ κατέχων … Ὁ θεῖος αὐτόν, φησίν, ὅρος ἐπέχει φανῆναι. Δεῖ γάρ, κατά τήν Θείαν πρόρρησιν, εἰς πάντα τά ἔθνη κηρυχθῆναι τό Εὐαγγέλιον, εἶθ᾿ οὔτως ἐκεῖνον ὀφθῆναι » ) αλλά ο ίδιος, τελικά, δεν την προσυπογράφει. Μάλιστα, κάνει και μια σημαντική παρατήρηση. Έτσι, κατά τον Θεοδώρητο, ακόμη και στα έσχατα δεν είναι δυνατόν να απομακρυνθεί « παντελῶς » η Χάρις του Πνεύματος. Διότι, είναι αδύνατον να νικήσουν τις μηχανές του διαβόλου αυτοί που δεν έχουν την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος (Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, ΣΤ΄, P.G. 83, 664 CD, « Τινές τό κατέχον ενόησαν τήν χάριν τοῦ Πνεύματος. Κατεχούσης γάρ, φησί, τῆς τοῦ Πνεύματος χάριτος, ἑκεῖνος οὐ παραγίνεται. Ἀλλ᾿ οὐχ οἶον τε παύσασθαι παντελῶς τήν χάριν τοῦ Πνεύματος. Πῶς γάρ ἔνεστι τῶν ἐκείνου περιγενέσθαι μηχανημάτων τούς τῆς πνευματικῆς ἐπικουρίας ἐστερημένους; »).

Ο Άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας γράφει πως σύμφωνα μ’ αυτήν την ερμηνεία μόνο όταν το Πνεύμα του Θεού απομακρυνθεί απ’ τον κόσμο εξ αιτίας της κακίας των ανθρώπων, τότε θα βρει χώρο ο Αντίχριστος για να έρθει. Χρησιμοποιεί, μάλιστα, την έκφραση « χώραν ἕξει » που δηλώνει τόπο. Σαν να λέει πως δεν μπορούν να είναι στον ίδιο τόπο το Άγιο Πνεύμα και ο Αντίχριστος μαζί (Βλ. Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας, Εξήγησις εις τήν Β προς Θες/νικείς, P.G. 124, 1344 Α « Εἴρηται δέ ὅτι καί Πνεῦμα τό ἅγιον εἴπόν τινες εἶναι τό κατέχον. Ὅταν γάρ τοῦτο διά τήν τῶν ἀνθρώπων κακίαν ἐκ μέσου γένηται καί ἀποστῇ, τηνικαῦτα χώραν ἕξει ὁ ἄνομος ἀποκαλυφθῆναι »).

Τελικά, όμως, και ο Άγιος Θεοφύλακτος απορρίπτει αυτήν την ερμηνεία επικαλούμενος δύο επιχειρήματα. Πρώτον, αν ο Παύλος αναφερόταν στην Θεία Χάρη δεν θα μιλούσε με ασάφεια αλλά φανερά, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι η έλευση του Αντιχρίστου εμποδίζεται από την Θεία Χάρη. Και, δεύτερον, η Θεία Χάρη εκφράζεται με τα χαρίσματα. Αν επρόκειτο να εμφανιστεί ο Αντίχριστος όταν χάνονταν τα χαρίσματα, τότε αυτός θα έπρεπε να έχει ήδη εμφανιστεί, διότι αυτά έχουν από παλιά χαθεί (Βλ. Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας, Εξήγησις εις τήν Β προς Θες/νικείς, P.G. 124, 1341 Β, « Ὅτι δέ οὐ περί τῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χάριτος λέγει, δῆλον. Πρῶτον μέν γάρ οὐκ ἄν εἶπεν ἀσαφῶς, ἀλλά φανερῶς, ὅτι καί νῦν αὐτόν κατέχει ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, τουτέστι τά χαρίσματα. Ἔπειτα, εἰ γε τῶν χαρισμάτων ἐκλιπόντων ἔμελλε παραγενέσθαι, ἔδει αὐτόν ἤδη φανῆναι. Πάλαι γάρ ταῦτα ἐκλέλοιπε. Ὅρα δέ, ὅτι οὐκ εἶπεν ὅτι ταχέως ἔσται, ἀλλ᾿ “ Εἰς το ἀποκαλυφθῆναι “, φησίν, “ αὐτόν ἐν τῷ αὐτοῦ καιρῷ “. Καί πάλιν γάρ τόν καιρόν ἄδηλον εἴασε ». Προφανώς αναφέρεται σε χαρίσματα όπως της γλωσολαλιάς, που έχουν ατονήσει. Βέβαια, ποτέ δεν εξέλιπον τελείως τα χαρίσματα).

Σύμφωνα με την τρίτη ερμηνεία το κατέχον είναι η Ρωμαϊκή βασιλεία. Υποστηρίζεται από τους Αγίους Ιππόλυτο, Ιωάννη Χρυσόστομο, Θεοφύλακτο Βουλγαρίας, Ιωάννη τον Δαμασκηνό και Νικόδημο τον Αγιορείτη ( Ιππολύτου, Εις τον Δανιήλ Δ΄, ΧΧΙ, σελ. 87, Ιωάννου Δαμασκηνού, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄,P.G. 95, 924 και Ε.Π.Ε. 12, σελ. 182, « τήν Ρωμαίων βασιλείαν φησί. Ταύτης γάρ πληρουμένης ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται »Βλ. Νικοδήμου Αγιορείτου, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1990, σελ. 115-117).Σύμφωνα μ’ αυτήν την άποψη, όταν βγει η Ρωμαϊκή εξουσία από τη μέση, τότε θα έρθει ο Aντίχριστος.

Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο, όσο υπάρχει ο φόβος της Ρωμαϊκής εξουσίας, κανείς δεν θα υποταχθεί γρήγορα, ενώ, όταν αυτή καταλυθεί, και επικρατήσουν συνθήκες αναρχίας, τότε, ο Αντίχριστος θα επιτεθεί καί θα επιχειρήσει να αρπάξει την εξουσία των ανθρώπων και του Θεού ( Βλ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία Δ΄ εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Α΄, P.G. 62,486 και Ε.Π.Ε. 9, σελ. 68, «Τουτέστιν, ἡ ἀρχή ἡ Ρωμαϊκή ὅταν ἀρθῇ ἐκ μέσου, τότε ἐκεῖνος ἥξει. Καί εἰκότως. Ἕως γάρ ἄν ὁ ταύτης ᾖ τῆς ἀρχῆς φόβος, οὐδείς ταχέως ὑποταγήσεται, ὅταν δέ αὕτη καταλυθῇ, ἐπιθήσεται τῇ ἀναρχία, καί τήν τῷν ἀνθρώπων καί τήν τοῦ Θεοῦ ἐπιχειρήσει ἁρπάσαι ἀρχήν…Καί ταῦτα μετά πολλῆς τῆς σαφηνείας ὁ Δανιήλ ἡμῖν παρακατίθεται ». Βλ. και Θεοδωρήτου Κύρου, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, ΣΤ΄, P.G. 82, 664 CD « Τινές τό κατέχον τήν Ῥωμαϊκήν ἐνόησαν βασιλείαν… Ἀλλ᾿ οὐδέ τήν Ῥωμαϊκήν βασιλείαν ἑτέρα διαδέξεται βασιλεία. Διά γάρ τοῦ τετάρτου θηρίου καί ὁ θειότατος Δανιήλ τήν Ῥωμαϊκήν ἠνίξατο βασιλείαν. Ἐν δέ τούτω τό μικρόν κέρας ἐβλάστησε το ποιοῦν πόλεμον μετά τῶν ἁγίων. Αὐτός δέ οὗτος ἐστι, περί οὗ τά προρρηθέντα εἴπεν ὁ θεῖος Ἀπόστολος »).Η διάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας θα ανοίξει τον δρόμο να περάσει ο Αντίχριστος.

Σύμφωνα με τους Αγίους Ιωάννη Χρυσόστομο και Θεοφύλακτο Βουλγαρίας αυτή η ερμηνεία εξηγεί και γιατί ο Παύλος μίλησε αινιγματικά, « συνεσκιασμένως », σχετικά με αυτό το θέμα και δεν είπε ξεκάθαρα ποιό είναι το εμπόδιο που θα πρέπει να φύγει για να έλθει ο Αντίχριστος. Διότι δεν ήθελε να δημιουργεί χωρίς λόγο μάταιες έχθρες και ανόητους κινδύνους. Διότι, αν είχε πει ξεκάθαρα ότι η Ρωμαϊκή αρχή θα καταλυθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, αμέσως, οι Ρωμαϊκές αρχές θα φόνευαν τον ίδιο σαν καταστροφέα αλλά και όλους τους πιστούς, διότι τάχα θα χαίρονταν για την κατάλυση της Ρωμαϊκής εξουσίας ( Βλ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Ομιλια Δ΄, Α΄, P.G. 62, 487 και Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας, Εξήγησις εις την Β προς Θες/νικείς, P.G. 124, 1341 Β, « Εἰ μή γάρ αὕτη καταλυθῆ, οὐκ ἄν σχοίη πάροδον ὁ Ἀντίχριστος ποιῆσαι ἅ βούλεται. Διά τοῦτο καί συνεσκιασμένως εἶπεν ὁ Παῦλος. Οὐδέ γάρ ἠβούλετο ματαίας ἔχθρας ἀναδέχεσθαι, καί ἀνοήτους κινδύνους. Εἰ γάρ εἶπεν, ὅτι μικρόν ὕστερον καταλυθήσεται ἡ Ρωμαίων ἀρχή, εὐθέως ἄν αὐτόν κατώρυξαν ὡς λυμεῶνα, καί τούς ἄλλους πιστούς συν ἀυτῷ, ὡς τῇ καταλύσει τῆς τηλικαύτης ἀρχῆς ἐπιχαίροντας »).
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί πως αυτή η ερμηνεία, συνήθως, συνδέεται με την προφητεία του εβδόμου κεφαλαίου του Δανιήλ, όπου περιγράφεται ο κατακερματισμός της τελευταίας, δηλαδή, της Ρωμαϊκής βασιλείας και η εν συνεχεία έλευση του Αντιχρίστου.

Σύμφωνα, τέλος, με την τέταρτη ερμηνεία το κατέχον είναι η ειδωλολατρεία. Υποστηρίζεται από τον Θεοδώρητο Κύρου, που την συνδέει με το σημείο της κήρυξης του ευαγγελίου σε όλα τα έθνη. Πρώτα θα σβήσει η πλάνη που επικρατεί και θα λήξει η απάτη των ειδώλων και μετά θα έρθει ο Αντίχριστος (Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Εις τον Δανιήλ, Ζ΄, ΚΣΤ΄, P.G. 81, 1432 CD-1433 Α, « Σβεσθήσεται γάρ ἡ κατέχουσα πλάνη καί λήξει ἡ τῶν εἰδώλων εξαπάτη, καί τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος. Τοῦτο δέ καί ὁ Κύριος ἔφη… Δεῖ γάρ πρότερον σβεσθῆναι τήν κατέχουσαν πλάνην καί κρατυνθῆναι τῶν Εὐαγγελίων τό κήρυγμα, εἷθ᾿ οὕτως ἀποκαλυφθῆναι ἄνθρωπον »).Ο Θεοδώρητος αποδέχεται και την άποψη που ερμηνεύει το κατέχον ως τον « Θείο όρο ». Στη ουσία συνδυάζει τις δύο ερμηνείες. Όταν αποφασίσει ο Θεός, θα καταργηθεί η πλάνη των ειδώλων και θα έλθει ο Αντίχριστος. Ο Θεοδώρητος εκφράζει την άποψη ότι ο Παύλος έγραψε αυτή τη φράση γνωρίζοντας το λόγο του Κυρίου ότι πρώτα θα πρέπει να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη και βλέποντας την ειδωλολατρεία να επικρατεί (Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, ΣΤ΄, P.G. 82, 665 Α, « Οἶμαι δέ καί ἐτέραν ἔχειν διάνοιαν τό ρητόν. Μεμαθηκώς γάρ ὁ θεῖος Ἀπόστολος εἰρηκέναι τόν Κύριον, ὡς κηρυχθῆναι δεῖ τό Εὐαγγέλιον εἰς πάντα τά ἔθνη, καί τότε γίνεσθαι τό τέλος. Ὁρῶν δέ κρατοῦσαν ἔτι τῶν εἰδώλων τήν θεραπείαν, τῇ Δεσποτικῇ διδασκαλία ἐπόμενος, ἔφη πρότερον καταλυθήσεσθαι τῆς δεισιδαιμονίας τό κράτος, καί πανταχοῦ διαλάμψειν τό σωτήριον κήρυγμα, καί τότε φανήσεσθαι τόν τῆς ἀληθείας ἀντίπαλον »).Αυτή η θέση αναφέρεται και από τον Άγιο Θεοφύλακτο (Βλ. Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας, Εξήγησις εις την Β προς Θες/νικείς, P.G. 124, 1341 D 1344 A, « Τινές δε τό, Κατέχων, τήν εἰδωλολατρείαν ἐνόησαν. Ὅταν, γάρ, φασίν, ἡ κατέχουσα πλάνη παύσεται, καί ἡ εἰδωλολατρεία σβεσθῇ, τότε ὁ Ἀντίχριστος ἐπιστήσεται, ὥς καί ὁ Κύριος εἴπε… »).

Πρέπει να επισημάνουμε ότι οι Πατέρες παρά το ότι δηλώνουν συνήθως την προτίμησή τους σε κάποια συγκεκριμένη ερμηνεία αναφέρουν και τις υπόλοιπες ερμηνείες ως πιθανές. Συχνά, συνδυάζουν δύο διαφορετικές μεταξύ τους ερμηνείες.


********

σ.ι. Αξιοσημείωτο είναι οτι και η ραββινική παράδοση θεωρεί οτι πρέπει να φύγει η Ρώμη απο τη μέση για να έρθει ο «μεσσίας» τους και να κυβερνήσει τον κόσμο.

Ακολουθούν αποσπάσματα κηρύγματος δύο ραββίνων και το  σχετικό βίντεο:

Μεταξύ Εδώμ και Αμαλήκ, είπαμε ότι η Εδώμ είναι ο «παππούς» του Αμαλήκ.
Ο Αμαλήκ είναι η Γερμανία, οπότε ποιός είναι η Εδώμ; 
Η Εδώμ περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και περιλαμβάνει της Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Είναι η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που δεν καταστράφηκε ποτέ.
αλλά για όσους δεν καταλαβαίνετε η Ιταλία είναι ο σπόρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, της Εδώμ.
Παρόλο που η Εδώμ είναι διασκορπισμένη, πολλά έθνη σήμερα μιλούν λατινογενείς γλώσσες και έχουν κάτι από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ είναι πρώτες.
Οπότε η Εδώμ είναι παντού και οι ΗΠΑ είναι επίσης μέρος της Εδώμ.
Για να αγαπάτε πραγματικά ότι αγαπά ο Θεός πρέπει να μισήτε ότι μισεί πραγματικά.
Και ο Θεός μισεί τον Αμαλήκ (τη Δύση).

Η ρίζα αυτής της εντολής είναι να φυτέψει στις καρδίες μας ότι οποιοσδήποτε εχθρός που καταπιέζει τους Εβραϊους  θεωρείται εχθρός του Θεού.
Και επομένως σύμφωνα με την κακία τους και την πονηρία των σχεδίων τους, τέτοια θα είναι η τιμωρία και η πτώση τους.
Οι Αμαληκίτες ήθελαν να βλάψουν τους Εβραϊους, ήταν οι πρώτοι που ήθελαν να βλάψουν τους Εβραϊους και επομένως ο Θεός μας λέει ότι πρέπει να σβήσουμε την ανάμνηση τους και να τους εξαλείψουμε από προσώπου γής.
Υπάρχουν τρία μιτσβά που οι Εβραίοι έχουν εντολή να πράξουν όταν εισέλθουν στη γη του Ισραήλ. 
Και είναι, πρώτον να καθορίσουν έναν βασιλέα για τον εαυτό τους. Δεύτερον να αποκόψουν τους απογόνους του έθνους του Αμαλήκ και τρίτον να χτίσουν τον ιερό ναό. 




Δείτε επίσης :



Στα αγγλικά: 




Ολόκληρη τη Διατριβή θα τη βρείτε εδώ

Σχόλια