Big Data : Αν κάτι είναι δωρεάν, τότε εσείς είστε το προϊόν. Το ίδιο και τα παιδιά σας.

 

By TechDetox Mom

Αν κάτι είναι δωρεάν, τότε εσείς είστε το προϊόν. Το ίδιο και τα παιδιά σας.

Ό,τι κάνουν τα παιδιά στο διαδίκτυο παρακολουθείται. Οι συμπάθειες (likes) και οι αντιπάθειές τους (dislikes), τα λάθη τους, οι μεγαλύτερες ελπίδες και οι βαθύτεροι φόβοι τους. Παρακολουθούνται σε πολλαπλές συσκευές και σε ένα συνεχώς διευρυνόμενο εύρος ψηφιακών πλατφορμών.

Όλα τα δεδομένα που εξάγονται συνδυάζονται σε ατομικά προφίλ για να στοχεύσουν με εξατομικευμένο περιεχόμενο και διαφημίσεις. Δεδομένου ότι πολλές από τις καταναλωτικές μας προτιμήσεις πηγάζουν από την ανατροφή μας, είναι εύκολο να καταλάβουμε πόσο εμπορεύσιμες είναι αυτές οι πληροφορίες.

Όσο νωρίτερα καταγράφονται όσα τραβούν την προσοχή των παιδιών, τόσο περισσότερα δεδομένα μπορούν να συλλεχθούν, και τόσο πιο πολύτιμα θα είναι για χρήση και πώληση.

Όπως το πιστωτικό ιστορικό - όσο μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα συλλογής των δεδομένων, τόσο πιο αξιόπιστο είναι ως προγνωστικό στοιχείο για την οικονομική συμπεριφορά, τις συνήθειες δανεισμού, τις πιθανότητες αθέτησης κ.λπ.

Πόσο μεγάλα είναι τα μεγάλα δεδομένα [Big Data ] ;

Τι είναι τα μεγάλα δεδομένα; Για να το θέσουμε απλά, είναι οι αναλύσεις που χρησιμοποιούνται από βιομηχανίες που βασίζονται στο Διαδίκτυο για να λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους πιο αποτελεσματικά και να κερδίζουν περισσότερα χρήματα.

Τα μεγάλα δεδομένα [ Big Data ] ασχολούνται με απίστευτα μεγάλα σύνολα δεδομένων που είναι πολύ περίπλοκα για την παραδοσιακή ανάλυση και τα χρησιμοποιούν για να εξάγουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τα πρότυπα συμπεριφοράς.

Τα εκθετικώς αυξανόμενα μεταδεδομένα ή «δεδομένα για τα δεδομένα» (metadata) περιλαμβάνουν δεδομένα που παρακολουθούνται σε πολλαπλές συσκευές, την κίνηση των δεδομένων των δικτύων κινητής τηλεφωνίας, αποθήκευση στο cloud, καθώς και παρακολούθηση δεδομένων από την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) και το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (IoT).(σ.ι. περισσότερα για το IoT δείτε εδώ )

Όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας παρακολουθείται από το Διαδίκτυο των Πραγμάτων - τον αυξανόμενο αριθμό των «έξυπνων» συσκευών που εισβάλλουν στη ζωή μας - από θερμοστάτες έως συσκευές παρακολούθησης της φυσικής μας κατάστασης.

Αυτά είναι το νέα σύνορα της καινοτομίας και του πλούτου.

Κάθε νέο κομμάτι δεδομένων που συλλέγεται, συνδέεται και προστίθεται σε άλλα κομμάτια δεδομένων: βίντεο + χρονική σφραγίδα + likes + shares + στατιστικά, δημιουργώντας τα μεταδεδομένα. 

Αυτά τα μεταδεδομένα οργανώνονται και επανασυσκευάζονται σε νέα καινοτόμα ψηφιακά προϊόντα που απαιτούν περισσότερο από το χρόνο και την προσοχή μας - και ταυτόχρονα συλλέγουν περισσότερα δεδομένα. 

Η αξία των επιμέρους δεδομένων (bits) αυξάνεται όταν συνδέονται μεταξύ τους κατα τρόπο τέτοιο ωστε να δημιουργούνται για την τεχνητή νοημοσύνη ολοκληρωμένα προφίλ, που μπορούν να κατανοήσουν τους ανθρώπους καλύτερα από ό,τι οι άνθρωποι κατανοούν τον εαυτό τους.

Πόσο μεγάλη είναι η βιομηχανία που τροφοδοτείται από τα μεγάλα δεδομένα; 

Είναι πολύ μεγαλύτερη την πετρελαιοβιομηχανία και αυξάνεται πολλαπλασίως.

Η κεφαλαιοποίηση της αγοράς (υπολογίζεται ως ο αριθμός των μετοχών σε κυκλοφορία επί την τιμή ανά μετοχή) των κορυφαίων παγκοσμίως εταιρειών τεχνολογίας, είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να μετρηθεί η αξία της εταιρείας.

Η αξία της Apple ξεπερνά το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.

Η Microsoft είναι πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.

Η Amazon κυμαινόταν μέσα έξω στο 1 τρισεκατομμύριο δολάρια στην κεφαλαιοποίηση αγοράς- μερικές φορές - από το 2018.

Η Google έφτασε το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια τον Ιανουάριο του 2020.

Το Facebook είναι στο μισό τρισεκατομμύριο.

Έτσι είναι να βλέπεις ένα τρισεκατομμύριο δολάρια :

$1,000,000,000,000

Ανεξάρτητα από το ποιες εταιρείες εμπλέκονται , ή τις διακυμάνσεις της αγοράς, η τεχνολογική βιομηχανία αποτιμάται σε τρισεκατομμύρια δολάρια.

Κάθε μία από τις επιτυχημένες εταιρείες του Διαδικτύου μετρά τα έσοδά της σε δισεκατομμύρια δολάρια, μερικές φορές (σε περιπτώσεις όπως η Amazon και η Google) σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια. 

Η ανάλυση μεγάλων δεδομένων «τρέχει» τους αλγορίθμους που επιτρέπουν αυτά τα κέρδη.

Επιχειρηματικό μοντέλο ψηφιακών μέσων: ένα ηθικό δίλημμα

Υπάρχει μια τρομερή σύγκρουση συμφερόντων στον πυρήνα των επιχειρήσεων των ψηφιακών μέσων ενημέρωσης με βάση τα δεδομένα. Προκειμένου να παράγουν κέρδη, πρέπει να παρέχουν εξατομικευμένο περιεχόμενο για να κρατήσουν τους χρήστες δεσμευμένους. 

Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η χρήση των προσωπικών δεδομένων απο τους χρήστες, καθιστώντας ουσιαστικά τον άνθρωπο εμπόρευμα.

[...]

Τα ψηφιακά μέσα και τα μεγάλα δεδομένα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι εταιρείες του Διαδικτύου παρέχουν επιθυμητό περιεχόμενο, πωλούν αγαθά και υπηρεσίες και συλλέγουν δεδομένα από τους χρήστες.

Η μέθοδος ανάλυσης των μεγάλων δεδομένων (Big Data Analytics) είναι ο τρόπος με τον οποίο αναλύονται αυτά τα δεδομένα.

Στη συνέχεια, οι εταιρείες τεχνολογίας χρησιμοποιούν τα ευρήματα για να δημιουργήσουν εξατομικευμένο περιεχόμενο με σκοπό να ωθήσουν τη συμπεριφορά των χρηστών προς την κατεύθυνση υψηλότερων κερδών για τη βιομηχανία - και να συλλέξουν περισσότερα δεδομένα - για να χειραγωγήσουν τη συμπεριφορά πιο αποτελεσματικά.

Και έτσι ο κύκλος συνεχίζεται, καθώς οι άνθρωποι σταδιακά απογυμνώνονται από την ανεξάρτητη σκέψη και την ελεύθερη βούληση με τρόπο τόσο ύπουλο που ούτε καν τον αντιλαμβάνονται.

Όλοι οι γονείς γνωρίζουν για τον κίνδυνο που διατρέχουν να πέσουν οι προσωπικές πληροφορίες των παιδιών τους σε λάθος χέρια. Ωστόσο, μεμονωμένοι επιτήδειοι στο διαδίκτυο μπορεί να συλληφθούν και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη.

Αλλά το τι κάνει μια μεγάλη πλατφόρμα ψηφιακών μέσων με τα προσωπικά δεδομένα των παιδιών, οι γονείς μπορεί να μην το γνωρίζουν. 

Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι τα δεδομένα είναι χρήμα - δισεκατομμύρια δολάρια. 

Τα δεδομένα μπορούν να πωληθούν στον πλειοδότη - σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να χειραγωγήσει τον χρήστη.

Αυτό δεν είναι ακόμα μια μορφή αρπακτικής συμπεριφοράς;

Τα μεγάλα δεδομένα (Big Data) είναι οι ληστές βαρόνοι του 21ου αιώνα - ένα υποτιμητικό όνομα που δόθηκε σε Αμερικανούς επιχειρηματίες του 19ου αιώνα, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ότι χρησιμοποιούσαν αδίστακτες μεθόδους για να πλουτίσουν.Ωστόσο, σε αυτό ακριβώς βασίζεται το ψηφιακό μάρκετινγκ.

Το Facebook είναι πολύ ανοιχτό σχετικά με την υπηρεσία εξατομικευμένης διαφήμισης που προσφέρει στις επιχειρήσεις: ονομάζεται «επαναπροσδιορίστε» το κοινό σας.

Δεν είναι κακό να λαμβάνετε διαφημίσεις σχετικές με τα δικά σας ενδιαφέροντα, αλλά χωρίς ηθικές προστατευτικές μπάρες αυτό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε διαφημίσεις που στοχεύουν στην εκμετάλλευση των βαθύτερων τρωτών σημείων σας - αυτών που θα προτιμούσατε να κρατήσετε μεταξύ του εαυτού σας και του ψυχολόγου σας.

Οι συμπεριφορικές διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά - αφελή, έμπιστα και επιρρεπή - είναι χειριστικές και παράνομες.

Ακόμα και με τους νόμους περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής, αυτό που συμβαίνει στη διασταύρωση του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου ενός παιδιού και των εξελιγμένων αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης που παρακολουθούν και χειραγωγούν την ψηφιακή του συμπεριφορά είναι πολύ περίπλοκο.

Δεν είναι επιστήμη πυραύλων - είναι πολύ πιο περίπλοκο από την επιστήμη πυραύλων. Ακόμα και με ένα διπλό διδακτορικό - στη νευροεπιστήμη και την επιστήμη των υπολογιστών - εξακολουθεί να είναι απίθανο για έναν επιστήμονα με τόσες γνώσεις  να μπορέσει να τα κατανοήσει όλα αυτά.

Προσθέστε τη γενική έλλειψη διαφάνειας.

Οι ερευνητές γενικά δεν έχουν πρόσβαση στους αλγόριθμους του ψηφιακού μάρκετινγκ που χρησιμοποιούνται για τη στόχευση των νέων (εκτός αν εκδοθεί δικαστική εντολή).

Αυτοί οι αλγόριθμοι αποτελούν εμπορικά μυστικά της βιομηχανίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και οι εταιρείες τους φυλάνε σαν γεράκια - αφού αντιλαμβάνονται πώς τα ευρήματα μιας τέτοιας έρευνας μπορούν να περιορίσουν την ελευθερία εξόρυξης δεδομένων που απολαμβάνουν σήμερα από τους  ανηλίκους .

Η διαφάνεια θα θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο το επιχειρηματικό μοντέλο.

Έτσι, τα δεδομένα συνεχίζουν να ρέουν. Οι εταιρείες τροφίμων βάζουν ζάχαρη στα δημητριακά των παιδιών σας για να σιγουρευτούν ότι τα λαχταρούν και καταναλώνουν όσο το δυνατόν περισσότερο από αυτές τις «βόμβες ζάχαρης», ώστε να αγοράζετε περισσότερα απο αυτά στο σούπερ μάρκετ - και αυτοί να βγάζουν περισσότερα χρήματα.

Είναι απλά μια επιχείρηση και δεν τους ενδιαφέρει αν τα παιδιά γίνουν παχύσαρκα.

Με τον ίδιο τρόπο, οι εταιρείες που παράγουν ψηφιακά μέσα για κατανάλωση από τα παιδιά, προσθέτουν στο προϊόν τους likes, ειδοποιήσεις, βραβεία παιχνιδιών, άπειρα χαρακτηριστικά περιήγησης (scrolls), αυτόματη έναρξη στο παιχνίδι και αμέτρητες άλλες διακριτές ανταμοιβές για να βεβαιωθούν ότι τα παιδιά λαχταρούν και καταναλώνουν όλο και περισσότερο από αυτή την ψηφιακή «δίαιτα».

Ακόμα και με τις διαδικτυακές εκπαιδευτικές πλατφόρμες που χρησιμοποιούσε το νηπιαγωγείου του παιδιού μου, όταν ήμασταν σε περιορισμό στο σπίτι λόγω του COVID-19, ήταν ξεκάθαρο: όσο πιο πολλά χαρακτηριστικά απο βιντεοπαιχνίδι είχε η εφαρμογή, τόσο περισσότερο την απολάμβανε. 

Από την άλλη πλευρά, όταν η μαθησιακή εκμάθηση απαιτούσε πιο παραδοσιακή ανεξάρτητη σκέψη, 5 λεπτά αργότερα άκουγα τη φράση : «Βαριέμαι!».Παρακολουθούσε το ρολόι μέχρι να ξεκινήσει ο «ψυχαγωγικός» χρόνος του στην οθόνη.

Όσο περισσότερος είναι ο χρόνος έκθεσης στην οθόνη, τόσο πιο άμεση και υποσυνείδητη διαφήμιση μπορεί να τροφοδοτηθεί στα παιδιά - και τόσο περισσότερα δεδομένα συλλέγονται ταυτόχρονα - ένα διπλό όφελος για τα ψηφιακά μέσα, μια στρατηγική δημιουργίας σχέσης ώθησης - έλξης.

Δεν είναι νομικά υποχρεωμένες οι επιχειρήσεις να ενδιαφέρονται για τις αρνητικές επιπτώσεις του υπερβολικού χρόνου στην οθόνη, στη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών, στις σχολικές επιδόσεις τους ή στις σχέσεις τους.

Το άρθρο θα το βρείτε ολόκληρο στα Αγγλικά εδώ