Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΗΣ, ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ - Η σχέση του Αντιχρίστου προς τον Σατανά ( ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ)

 

Φύση και χαρακτηρισμός του Αντιχρίστου

- Η σχέση του Αντιχρίστου προς τον Σατανά

Η σχέση του Σατανά προς τον Αντίχριστο θα είναι μια ειδική σχέση ένωσης και συνάφειας.Οι Πατέρες χρησιμοποιούν μια ποικιλία εκφράσεων και λεκτικών επιλογών προκειμένου να περιγράψουν αυτή τη σχέση.

Κατά τον Ειρηναίο, στον Αντίχριστο θα « συρρεύσει και θα συγκλεισθεί – ή συγκλυδωνιστεί- » κάθε αποστατική δύναμη, ολόκληρη η δύναμη της αποστασίας [Βλ. Ειρηναίου, Έλεγχος, 29,2, σελ. 367, « Καί διά τοῦτο εἰς τό θηρίον τό ἐρχόμενον ἀνακεφαλαίωσις γίνεται πάσης ἀδικίας καί παντός δόλου, ἵνα ἐν αυτῷ συρρεύσασα καί συγκλυδωνισθεῖσα ( συγκλεισθεῖσα ) πᾶσα δύναμις ἀποστατική εἰς τήν κάμινον βληθῇ τοῦ πυρός ». Στην ευρύτερη χριστιανική γραμματεία ο Αρέθας γράφει πως με τον Αντίχριστο θα ενωθεί ολόκληρο το « πλήρωμα της σατανικής ουσιώσεως ». Βλ. Αρέθα Καισαρείας, Ε.Α., ΜΣΤ΄, σελ. 410, « Οὕτω και τῶ Ἀντιχρίστω πᾶν το πλήρωμα τῆς σατανικῆς οὐσιώσεως προσγεννήσεται, πλέον μάντεων και προδεικτῶν και τῆς τοιαύτης ἀπατηλῆς συμμορίας ». ] .

Για τους Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Θεοδώρητο Κύρου ο Αντίχριστος θα αποτελέσει τον αποδέκτη, τον φορέα, που θα δεχθεί μέσα του ολόκληρη την ενέργεια του Σατανά [Βλ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Ομιλία Γ΄, Β΄, P.G. 62, 482 και Ε.Π.Ε. 23, σελ. 54, «Άλλ᾿ ἄνθρωπός τις πᾶσαν αὐτοῦ δεχόμενος την ἐνέργειαν », και Θεοδωρήτου Κύρου, Ερμηνεία εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, P.G. 83, 664 και Αιρετικής κακομυθίας επιτομή, P.G. 83, σελ. 532.693 Βλ. Ιωάννου του Δαμασκηνού, Περί Αντιχρίστου, σελ. 442, « παραχωρεῖ ἐνοικῆσαι ἐν αὐτῶ τόν διάβολον » βλέπε και Θεοδώρου του Στουδίτου « Ευπρεπιανώ καί των συν αυτώ », P.G. 99, 1036 D, « ἐφ᾿  ὅν κατοικήσει »  και Φωτίου, Εις το κατά Ιωάννην, Η΄, Johannes-Kommentare aus der griechischen kirche, Berlin, 1966, σελ. 59 και Ε.Π.Ε. 14, σελ. 149-150.] .

Κατά τους Αγίους Ιωάννη τον Δαμασκηνό, Θεόδωρο Στουδίτη και Φώτιο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αντίχριστος θα είναι το « οικητήριο » του Σατανά, το πρόσωπο εκείνο στο οποίο θα « ενοικήσει » ο ίδιος ο διάβολος για να ενεργεί μέσω αυτού [ Βλ. Ιωάννου του Δαμασκηνού, Περί Αντιχρίστου, σελ. 442, « παραχωρεῖ ἐνοικῆσαι ἐν αὐτῶ τόν διάβολον » βλέπε και Θεοδώρου του Στουδίτου « Ευπρεπιανώ καί των συν αυτώ », P.G. 99, 1036 D, « ἐφ᾿  ὅν κατοικήσει »  και Φωτίου, Εις το κατά Ιωάννην, Η΄, Johannes-Kommentare aus der griechischen kirche, Berlin, 1966, σελ. 59 και Ε.Π.Ε. 14, σελ. 149-150.] .

Έτσι, ο Αντίχριστος θα καταστεί ένα « ενεργούμενο » του Σατανά [Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Εις την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, Β΄, Η΄, P.G. 82, 665 C, « Διδάσκει δέ ὁ Θείος Ἀπόστολος, ὑπό τίνος οὗτος ἐνεργούμενος ταῦτα πάντα ἐργάσεται », Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας, Εξήγησις εις την Β΄ προς θεσσαλονικείς, ΙΑ, P.G. 124, 1345, « ‘Ενέργειαν δέ πλάνης, τά ἔργα φησίν Ἀντιχρίστου, ἅ ποιεῖ εἰς τό πλανῆσαι. ἤ καί αὐτόν τοῦτον οὕτως ὠνόμασεν, ἐνεργούμενον ὑπό τοῦ Σατανᾶ, διά τό πλανῆσαι πολλούς ».] , ένα όργανο δια του οποίου θα ενεργεί « αυτοπροσώπως » ο ίδιος ο διάβολος [Βλ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατήχησις ΙΕ΄, ΙΔ΄, P.G. 33, 888, και Ε.Π.Ε. 2, σελ. 138-141, « Καί τίς ἐστιν  οὗτος, ἤ ἐκ ποίας ἐνεργείας; Ἑρμήνευσον, ὦ Παῦλε. « οὗ ἐστι », φησίν, « ἡ παρουσία κατ᾿ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ, ἐν πάση δυνάμει καί σημείοις καί τέρασι ψεύδους »· τοῦτο αἰνιττόμενος, ὅτι ὁ Σατανᾶς ὀργάνω κέχρηται ἐκείνω, αὐτοπροσώπως δι᾿ αὐτοῦ ἐνεργῶν ».] . 

Όλη η παρουσία του Αντιχρίστου θα συμβεί « κατ’ενέργειαν » του Σατανά. 

Ο Αντίχριστος θα δρά κατ’ ενέργειαν του πονηρού πνεύματος ή μάλλον θα « ενεργείται » από αυτό [Βλ. Θεοδωρήτου, Ερμηνεία εις τήν ΄Β προς Θεσσαλονικείς, Β΄, Η΄, P.G. 82, 665C, « Διδάσκει δέ ὁ θείος Ἀπόστολος ὑπό τίνος οὗτος ἐνεργούμενος ταῦτα πάντα ἐργάσεται », και Θεοφυλάκτου, Εξήγησις εις την Β προς Θεσσαλονικείς, Θ, P.G. 124, 1344 C, « Τίς ἐστίν οὕτος, διδάσκει ἡμᾶς, ὅτι ἄνθρωπος ἔχων τόν Σατανᾶν ἐν ἑαυτῶ, δι᾿ αὐτοῦ ἐνεργοῦντα », και ΙΑ, 1345, « ‘Ενέργειαν δέ πλάνης ».] .

Αυτή η διδασκαλία επαναλαμβάνεται, συχνά, στην Ορθόδοξη Παράδοση [Βλ. Φωτίου, Εις το κατά Ιωάννην, Η΄, Johannes-Kommentare aus der griechischen kirche, Berlin, 1966, σελ. 59 και Ε.Π.Ε. 14, σελ. 149-150, « τοιοῦτον παῖδα φῦναι ὅλην χωρῆσαι δυνάμενον την ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ » και « ἄλλοι δε φασίν οἰκειότερον οἶμαι, ὅτι ὁ ἀντίχριστος, ὅταν μέλλη ἔρχεσθαι, ὅς ἐστι και διάβολος, ἀνθρώπινον ὄργανον ἄξιον τῆς αὐτοῦ κακουργίας εὑρών δι’ αὐτοῦ πράξει, ἄπερ ἄν καί συγχωρηθείη τερατεύσασθαι … ὅλην χωρῆσαι δυνάμενον τήν ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ… ἐξ οὗ ἄν ἀποτεχθείη ὁ διάβολος, ἤτοι ὁ ἄνθρωπος ἐν ᾧ πᾶσαν αὐτοῦ τήν ἐνέργειαν κενώσει καί ἐν αὐτῷ κατοικήσει ὁ διάβολος », και Συναξάριον Κυριακής της Απόκρεω, σελ. 32. Στην ευρύτερη χριστιανική γραμματεία βλ. και Ιωάννου Καντακουζηνού, Κατά Ιουδαίων, Λόγος Η΄, σελ. 212.]

Ολόκληρη τη Διατριβή θα τη βρείτε εδώ