ΜΕΡΟΣ Α'- Σύγχροναι θεολογικαί ιδέαι αποκλίνουσαι προς την λεγόμενην μεσοβασιλείαν (Μέρος 7ο)

 

Σύγχροναι θεολογικαί ιδέαι αποκλίνουσαι προς την λεγόμενην μεσοβασιλείαν

Και σήμερον ακόμη την ιδέα της μεσοβασιλείας ήτοι της επικρατήσεως του Ευαγγελίου ως βιώματος επί της γης συνεχίζουν ημέτεροι και ξένοι θεολόγοι. Ιδού αιφνής μια πολύ παράδοξος ερμηνεία Καθηγ. Πανεπιστημίου· «Εν το κεφαλαίω τούτω περιγράφεται πρώτον, ο εν τω ουρανώ αντίλαλος της πτώσεως της νοητής Βαβυλώνος, μεθ΄ο επακολουθεί η ένδοξος παρουσία (έχομεν λοιπόν και ενδιάμεσον ένδοξον παρουσίαν του Κυρίου και επομένως συνολικά τρεις), του Χριστού, ήτις δεν πρέπει να συγχέεται προς την επί συντελεία των αιώνων και τη παγκοσμίω κρίσει τοιαύτην. Πρόκειται περί αοράτου επεμβάσεως του Ιησού Χριστού εκτάκτου δραστικής, δια της οποίας κατανικάται οριστικώς η αντίθεος δύναμις του Αντιχρίστου και εξασφαλίζεται η θριαμβευτική επικράτησις του Ευαγγελίου και ο πραγματικός εκχριστιανισμός του κόσμου και ο επί μακράν περίοδον ετών (διατί όχι διά πάντα ως λέγουν οι Χιλιασταί;) θρίαμβος του έργου του Χριστού».( Η Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας υπό Παναγιώτου Τρεμπέλα, Εισαγωγή εις το 19ον κεφάλ. της Αποκαλύψεως. Σελίς 1049. Ιδέ και εν συνεχεία εις την εισαγωγήν του 20ου κεφαλ. Αποκαλύψεως του ιδίου, σελίς 1052). Χαίρε βάθος αμέτρητον!

Τελευταίως είδον το φως της δημοσιότητος συγγράμματα και μικρά τεύχη Προτεσταντών, οι οποίοι υποστηρίζουν ετέραν τερατώδη θεωρίαν , ως είναι του Σπύρου Ζωδιάτη «Η Αγία Γραφή και η διάσπασις του ατόμου» και τα «Διαπλανητικά ταξίδια» , και του Ομήρου Δουκάνου « Το τέλος του κόσμου». Της Γερμανίδος Λουθηριανής μοναχής BASILEA SLIHNK τα ωραία βιβλία, «Η κρισιμότης των καιρών μας» και «Λίγο πριν από τον διωγμό των χριστιανών», της ιδίας. Ακόμη τα επίσης ωραία βιβλία του εν Αθήναις Ευαγγελικού Χρήστου Φραγκοπούλου, «Χάραγμα» και το «Εσχατολογικό πανόραμα» του ιδίου. Δυστυχώς όλοι αυτοί ενώ περιγράφουν θαυμάσια όλα τα προ της Δευτέρας Παρουσίας γεγονότα , τα οποία και εντοπίζουν εις τους καιρούς μας , δεν παραδέχονται όμως ότι, εν συνεχεία της Δευτέρας Παρουσίας, θα επακολουθήσει η συντελεία του κόσμου, η ανάστασις των νεκρών ως και η κρίσις και ανταπόδοσις. Παραδέχονται ανοήτως, ότι οι πιστοί θα αρπαγούν σωματικώς εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα, ο οποίος θα κατέλθη σωματικώς δια να βασιλεύση με τους πιστούς του επί χίλια έτη. Δηλαδή διαστέλλουν την παρουσία του Κυρίου, με την ταυτόχρονον συντέλειαν του κόσμου, την ανάστασιν των νεκρών, ως και την κρίσην και ανταπόδοσιν και ισχυρίζονται ότι τα τελευταία ταύτα, θα επακολουθήσουν μετά την χιλιετή βασιλείαν του Χριστού. Επομένως παραδέχονται την βλάσφημον ιδέαν τρίτης παρουσίας του Κυρίου! Με ένα λόγο, μας λέγουν ότι μετάν την χιλιετίαν, ο σωματικώς ελθών εις την γην Κύριος, θα ανέλθη πάλιν εις τους ουρανούς και θα παραδώση εκ νέου την γην με τους δυστυχισμένους κατοίκους της δια μερικάς χιλιετίας, πάλιν εις την εξουσίαν του σατανά, δια να πλανήση και σοδομοποιήση τον κόσμον και μετά θα ξανακατέλθη εις την γην δια τρίτην φοράν...δια να κρίνη τον κόσμον και συγχρόνως εγκαταστήσην την αιώνιαν Βασιλείαν Του. Αλλά που, εις την γην, ή εις τους ουρανούς; Κύριε ελέησον! Πλήρης θαλασσοποίησις και διαστροφή του σατανά!...

Το ότι ανησυχούν και γράφουν πολλοί και εκ των ξένων, δεικνύει ότι τα σημεία, έστω και αν παρερμηνεύωνται υπό άλλων, είναι ανησυχητικά. Ακόμη με το πνεύμα αυτό, ότι όντως υπάρχουν σημεία προμηνύοντα το τέλος, έγραψαν ο σεβαστός καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας Πάρου πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος και ο ευσεβής και νηφάλιος επίσκοπος Φλωρίνης πατήρ Αυγουστίνος, ο οποίος μάλιστα τον Ιούνιον του 1975 εις ειδικήν ομιλίαν του επί των σημείων των καιρών υπεστήριξεν , ότι ευρισκόμεθα εις τα πρόθυρα της εμφανίσεως του Αντιχρίστου και της συντελείας του κόσμου, επικαλεσθείς τα ίδια σημεία των καιρών, που και ημείς άλλοτε εις ειδικόν τεύχος και τώρα επικαλούμεθα. Κατ' επανάληψιν δε τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσεν ο ζηλωτής θεολόγος και φιλόλογος κ. Ν. Σωτηρόπουλος με διάφορα άρθρα και ομιλίας του.

σ.ι. Για τα προηγούμενα μέρη και άλλα του ιδίου κλικ στην ομώνυμη ετικέτα παρακάτω.

ΥΓ: Η φυλή Δαν (“καθαρή” και ανόθευτη) επέστρεψε εξολοκλήρου πίσω στο Ισραήλ. Η επιστροφή ξεκίνησε αρχές της δεκαετίας του 80 και ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του 90.