Πώς μπορεί η ψηφιακή ταυτότητα να βελτιώσει τη ζωή σε έναν κόσμο μετά απο τον Covid-19

«Πώς μπορεί η ψηφιακή ταυτότητα να βελτιώσει τη ζωή σε έναν κόσμο μετά απο τον Covid-19»

Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος της Ατζέντας του Νταβός

• Οι κλάδοι από τα ταξίδια έως την υγεία και την εκπαίδευση θα ανακάμψουν ταχύτερα αν αξιοποιηθούν αποτελεσματικά οι λύσεις που κάποτε συνδέονταν κυρίως με τον χρηματοπιστωτικό τομέα.
• Η οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τους πολίτες γύρω από την ασφαλή χρήση των προσωπικών δεδομένων θα είναι το κλειδί για τη δημιουργία αποτελεσματικών πλαισίων.
• Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να κινηθούν το ίδιο γρήγορα με την τεχνολογία.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών και Τουρισμού προέβλεψε τον Νοέμβριο του 2020 ότι 174 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να χάσουν τις θέσεις εργασίας τους που σχετίζονται με τα ταξίδια μόνο εκείνη τη χρονιά λόγω της πανδημίας COVID-19.

Για την επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας και την επανασύνδεση της κοινωνίας φυσικά και εικονικά σε μια νέα πραγματικότητα, οι άνθρωποι θα πρέπει να συνεργαστούν φυσικά και ψηφιακά με τις δημόσιες αρχές και τις επιχειρήσεις.

Αλλά οι δυνατότητες είναι μεγαλύτερες:

Η δυνατότητα να ισχυριστούμε με ασφάλεια ποιοι είμαστε θα επηρεάσει τον τρόπο που ζούμε και το πόσο γρήγορα μπορεί να ανακάμψει η παγκόσμια οικονομία, μειώνοντας τους βασικούς κινδύνους που επισημαίνονται στην έκθεση "COVID-19 Risk Outlooks" του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.

Οι ανθρωποκεντρικές ψηφιακές ταυτότητες συμβάλλουν στην άμβλυνση των παγκόσμιων κινδύνων για την υγεία, τη μετακίνηση, τα ταξίδια και το εμπόριο, οι οποίοι επισημαίνονται στην έκθεση "COVID-19 Risks Outlook" , το Μάιο 2020.

Η ανάγκη για εμπιστοσύνη

Τα πλεονεκτήματα των αξιόπιστων αιτημάτων είναι πολλαπλά - από τις δεσμευτικές εξετάσεις υγείας για τον πολίτη έως τη δυνατότητα ενός ατόμου να εισέρχεται σε χώρους ή να ταξιδεύει, τη στήριξη σε πιστοποιητικά εκπαίδευσης και εργασίας που εκδίδονται εξ αποστάσεως, έως την εξ αποστάσεως υπογραφή συμβάσεων ιδιοκτησίας. 

Όμως, με τον εντοπισμό επαφών, την αυτοδήλωση ή τις προσεγγίσεις πιστοποίησης υγείας να υφίστανται εξονυχιστικό έλεγχο - πώς θα καταστεί δυνατή η νέα κανονικότητα;

Οι άνθρωποι ανησυχούν για τον αντίκτυπο της τεχνολογίας στη διαχείριση των προσωπικών τους δεδομένων (66% των ανθρώπων δεν εμπιστεύονται τα δεδομένα με βάση το Βαρόμετρο Εμπιστοσύνης της Edelman), αλλά υπάρχει ένα θεμελιώδες επίπεδο ψηφιακής υποδομής που μπορεί να φέρει διαφάνεια στις αλληλεπιδράσεις: η ψηφιακή ταυτότητα.

(Σ.Ι. Ασκητής : περισσότερα για την ψηφιακή ταυτότητα δείτε ΕΔΩ )

Ανθρωποκεντρικές ψηφιακές ταυτότητες : ένα μέσο για την ανοικοδόμηση της οικονομίας και της εμπιστοσύνης

Η ανθρωποκεντρική ψηφιακή ταυτότητα επιτρέπει στους ανθρώπους να γνωρίζουν με ποιον έχουν να κάνουν χωρίς να αποκαλύπτουν περισσότερες από τις απολύτως απαραίτητες πληροφορίες.

Οι ψηφιακές ταυτότητες δίνουν στον χρήστη τον έλεγχο των δεδομένων του - παρέχουν λεπτομερή , χρονολογημένα στοιχεία και βελτιστοποιούν τον τρόπο με τον οποίο οι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις επιτρέπουν στους ανθρώπους να εγγραφούν και να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες και τις συναλλαγές τους.

( Σ.Ι. Ασκητής : Με τις ψηφιακές ταυτότητες , ενώ ο πολίτης υποτίθεται ότι θα έχει τον έλεγχο των προσωπικών του στοιχείων, οι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις θα είναι αυτοί που θα του επιτρέπουν την πρόσβαση . Επομένως , οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις μπορούν και να απαγορεύουν στους πολίτες να δραστηριοποιηθούν.)

Έχει μεγάλες δυνατότητες για τη διαδικτυακή εκπαίδευση, την έκδοση πιστοποιητικών απασχόλησης, την καταπολέμηση της απάτης ή την απόδειξη της κατάστασης της υγείας κάποιου.

Η χρήση της ψηφιακής ταυτότητας περιοριζόταν συχνά εντός της τεχνολογικής κοινότητας ή στους τραπεζικούς ελέγχους τύπου «Γνωρίστε τον πελάτη σας», και στην καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες .

Με το ψηφιακό μας αποτύπωμα να επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής, η ψηφιακή ταυτοποίηση γίνεται παγκόσμιο θέμα.

Ένα υγιές δίκτυο ψηφιακών ταυτοτήτων διευρύνει τη συμμετοχή των πολιτών και υποστηρίζει την κοινωνική πρόοδο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εσθονική προσέγγιση της ψηφιακής ταυτότητας, η οποία επιτρέπει στα πληροφοριακά συστήματα ηλεκτρονικών υπηρεσιών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα της χώρας να συνδεθούν και να λειτουργήσουν αρμονικά.

(Σ.Ι. Ασκητής : Η αρμονική συνεργασία μεταξύ του δημοσίου και του ιδωτικού τομέα ονομάζεται «stakeholder capitalism», ορισμός που δόθηκε  από τον κ. Klaus Schwab)

Οι ψηφιακές ταυτότητες είναι ευρέως αποδεκτές

Ενώ ο ρόλος της κυβέρνησης είναι βασικός, οι ρυθμιστικές αρχές έχουν κατανοήσει ότι δεν κρατούν όλα τα χαρτιά στα χέρια τους, και ότι απαιτούνται λύσεις από το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. 

Τα πλαίσια εμπιστοσύνης που δημιουργούνται για την ψηφιακή ταυτότητα υπό την καθοδήγηση των κυβερνήσεων που συνεργάζονται με τον ιδιωτικό τομέα αναδεικνύουν αξιώσεις για ανθρώπους και οργανισμούς που θα πρέπει να αναγνωρίζονται ευρέως.

Τέτοια πλαίσια έχουν δημιουργηθεί στον Καναδά, την ΕΕ, τη Συμμαχία για την Έξυπνη Αφρική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία και σε κάθετους τομείς της αγοράς, από την υγεία και την απασχόληση έως τα ταξίδια, περιλαμβάνοντας την ευθύνη για τα δεδομένα, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, τη διαλειτουργικότητα, την ένταξη, τη διακυβέρνηση, την προσφυγή και την ευθύνη.

Οι ανθρώπινες προσεγγίσεις στην ταυτότητα αποφεύγουν την επιτήρηση και τη δυσπιστία

Αν και τα μοντέλα εμπιστοσύνης ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή, η τήρηση των κατ' εξοχήν πρακτικών κατευθυντήριων γραμμών για την καλή ψηφιακή ταυτότητα θα συμβάλει στην έναρξη μιας εποχής διαφάνειας:

• Η ισχυρή διακυβέρνηση και η διαφάνεια στα δεδομένα και τα επιχειρηματικά μοντέλα που διέπουν την παροχή ψηφιακών ταυτοτήτων είναι το κλειδί για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τους πολίτες. Για να αποφευχθεί η παρακολούθηση - για την ασφαλή καταγραφή, αποθήκευση, μεταφορά και συμφωνημένη χρήση των δεδομένων ταυτότητας απαιτείται αυστηρή εποπτεία.

• Η παροχή ψηφιακής ταυτότητας πρέπει να είναι διαλειτουργική. Ορισμένα μοντέλα ψηφιακών ταυτοτήτων έχουν αναπτυχθεί από τραπεζικές κοινότητες που μοιράζονται δεδομένα, άλλα από δίκτυα πληρωμών ή φορείς κινητής τηλεφωνίας. Το επόμενο κεφάλαιο πρέπει να ανοίξει νέους δρόμους και να λειτουργήσει διαμέσου τομέων και συνόρων - ως βασικό κομμάτι για τη δημιουργία εμπορικών περιοχών ή ταξιδιωτικών διαδρόμων.

• Η προσβασιμότητα των συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας θα κριθεί. Σε πολλές χώρες, οι πολίτες δεν έχουν πρόσβαση σε έγγραφα ταυτότητας, ενώ τα άτομα με αναπηρία ή χωρίς τεχνικές δεξιότητες ή τις πιο σύγχρονες συσκευές μπορεί να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.Τώρα  αναδύεται  μια ευκαιρία για νέες λύσεις εμπιστοσύνης: π.χ. τεχνολογία για καλό σκοπό για το άνοιγμα μέχρι τώρα κλειστών πηγών δεδομένων από εταιρείες και αρχές- νέα μοντέλα εγγύησης της κοινότητας - π.χ. τακτική πληρωμή λογαριασμών, αιμοδοσία ή εθελοντισμός ως επαληθεύσιμοι ισχυρισμοί ύπαρξης.

Οι κίνδυνοι της απραξίας

Το κόστος της μη επιδίωξης ψηφιακών ταυτοτήτων είναι υψηλό.

Η δυνατότητα να επαληθεύονται με ψηφιακό τρόπο τα αιτήματα είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση διαδικασιών χωρίς χαρτιά, χωρίς επαφές και με βελτιστοποίηση σε όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς τομείς.

Δυστυχώς, ο COVID-19 ανέδειξε πολλές περιπτώσεις απάτης απο πλαστές αιτήσεις για επιχορηγήσεις σε ψεύτικους οργανισμούς, πώληση μη γνήσιων τεστ σε πολίτες, τη σύσταση ψεύτικων εταιρειών ή την επιστράτευση ψεύτικων διευθυντών για τη συλλογή δεδομένων. 

Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, το (think tank) «Policy Exchange» εκτιμά ότι η απάτη και τα σφάλματα θα μπορούσαν να κοστίσουν στην κυβέρνηση από 1,3 δισ. λίρες έως 7,9 δισ. λίρες (1,8 δισ. δολάρια - 10,8 δισ. δολάρια) το 2020.

Τα επόμενα βήματα για τις κυβερνήσεις και τις εταιρείες

Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο δαπανούν τεράστια ποσά για τη διάσωση των οικονομιών τους λόγω των επιπτώσεων του COVID-19, αναζητώντας κέρδη στο ΑΕΠ, βελτιστοποιώντας τις οικονομίες και μειώνοντας την απάτη.

Η ψηφιακή ταυτότητα τα επιτρέπει όλα αυτά, καθώς και τα ισχυρά καθεστώτα δοκιμών, την έναρξη των ταξιδιών και το άνοιγμα των χώρων εργασίας.

Η δημιουργία αξίας από την ψηφιακή ταυτότητα ισοδυναμεί με 3-13% του ΑΕΠ έως το 2030, σύμφωνα με την McKinsey.

(Σ.Ι. Ασκητής : Ακολουθεί απόσπασμα απο την αναφορά με τίτλο  "Digital identification: A key to inclusive growth " , the McKinsey global institute (MGI) , Κεφάλαιο 2

«Η ψηφιακή ταυτότητα διευκολύνει πολλούς τύπους αλληλεπιδράσεων μεταξύ δύο μερών, τις περισσότερες φορές είναι μεταξύ ατόμων και ιδρυμάτων, δημιουργώντας οφέλη και για τους δύο.

Τα άτομα μπορούν να χρησιμοποιούν την ταυτοποίηση για να αλληλεπιδρούν με επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και άλλα άτομα σε έξι ρόλους:

1. ως καταναλωτές, 
2. ως εργαζόμενοι,
3. ως μικροεπιχειρήσεις, 
4. ως φορολογούμενοι και δικαιούχοι, 
5. ως πολίτες 
6. και ως ιδιοκτήτες περιουσιακών στοιχείων.

Αντίστοιχα, τα ιδρύματα μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ταυτότητα ενός ατόμου σε διάφορες θέσεις: 

1. ως εμπορικοί πάροχοι αγαθών και υπηρεσιών, που αλληλεπιδρούν με τους καταναλωτές, 
2. ως εργοδότες, αλληλεπιδρώντας με τους εργαζόμενους,
3. ως δημόσιοι πάροχοι αγαθών και υπηρεσιών, που αλληλεπιδρούν με τους δικαιούχους, 
4. ως κυβερνήσεις, αλληλεπιδρώντας με άτομα που σκέφτονται πολιτικά, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών και των κατοίκων, 
5. και ως πάροχοι και αγοραστές υπηρεσιών βάσει περιουσιακών στοιχείων που αλληλεπιδρούν με μεμονωμένους ιδιοκτήτες περιουσιακών στοιχείων » )

Επομένως, τι πρέπει να γίνει;

• Ενδέχεται να χρειαστεί να ξαναγραφούν τα πλαίσια μέσα στα οποία οι ψηφιακές μορφές ταυτοποίησης να γίνονται αποδεκτές σε ισότιμο βαθμό με τα φυσικά έγγραφα ταυτοποίησης.

• Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να είναι σε θέση να κινούνται το ίδιο γρήγορα με την τεχνολογία και την εποχή στην οποία ζουν. Οι αρχές προστασίας δεδομένων πρέπει να προσφέρουν επαρκείς νομικές βάσεις για την προστασία των δεδομένων ώστε να καταστεί δυνατή η λειτουργία της βιομετρικής ψηφιακής ταυτότητας.
• Για να είναι οι πολίτες σε θέση να εμπιστεύονται και να είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν, οι οργανισμοί πρέπει να αφιερώσουν χρόνο για να συμβάλουν στον παγκόσμιο διάλογο μεταξύ των πλαισίων εμπιστοσύνης και να εξηγήσουν με σαφήνεια τα μοντέλα τους.Χρειάζεται καινοτόμος σκέψη για να μπορέσουν οι πολίτες όλων των υποβάθρων να συμμετάσχουν σε αυτή την ψηφιακή δημόσια υποδομή.