ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ (1962 )- 0 σφαγιασμὸς τῶν “Εβραίῶν και η ίδρυση του κράτους τους

 

0 σφαγιασμὸς τῶν “Εβραίῶν

Ως ἔκτακτον γεγονὸς ἔχον σχέσιν μὲ τὴν 'Αγίαν Γραφὴν πρέπει νὰ θεωρηθῇ ο σφαγιασμὸς 6.ΟΟΟ.ΟΟΟ 'Εβραίων κατὰ τὸν τελευταῖον παγκόσμιον πόλεμον. Τόσος θόρυβος γίνεται γύρω ἀπὸ τὴν δίκην τοῦ ἐγκληματίου πολέμου ᾿Αϊχμαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ οὐδεὶς ἐκ τῶν ἁρμοδίων ὕψωσε φωνὴν διὰ νὰ εἴπῃ εἰς τὸ πολυπαθὲς γένος τῶν Ἑβραίων : «Ἀδελφοὶ 'Εβραϊοι! Σᾶς συμπονοῦμεν καὶ σᾶς λυπούμεθα βαθύτατα διὰ τὴν πρωτοφανῆ συμφοράν σας. ᾿Αλλὰ μὴ δικάζετε τὸν Ἄϊχμαν. Δὲν εἶνε αὐτὸς ο κὑριος ἔνοχος. Αὐτὸς ἔγινεν ὄργανον τῆς κατάρας, τὴν ὁποίαν οἱ πατέρες σας ἑπεκαλέσθησαν ἐφ’ ἑαυτοὺς καὶ τὰ τέκνα των, ποὺ εἶσθε σεῖς σήμερον, ὅταν πρὸ δύο χιλιάδων ἐτῶν κατεδίκαζον εἰς τὸν ᾶτιμωτικὠτερον τῶν θανάτων τὸν φοβερὸν κριτὴν καἰ Θεόν. 

«Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ’ ἡμᾶς», εἶπον οἱ πατέρες σας. Καὶ ὁ λόγος των ἐπραγματοποιἡθη 35 περίπου ἔτη μετὰ τὴν σταύρωσιν τοῦ Κυρίου, ὅταν ὁ Ρωμαῖος στρατηγὸς Τίτος μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐσφαγίασεν ἄνω τοῦ 1.ΟΟΟ.ΟΟΟ 'Εβραίων, ὡς ὁ σὐγχρονος τότε Ἰουδαῖος ἱστορικὸς Ἰώσηπος ἀναφέρει. «Καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν» (Ματθ. 27, 25), προσέθεσαν οἱ πατέρες σας. Καὶ ὁ λόγος οὗτος ἑπραγματοποιἡθη ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας ὑπὸ τοῦ Χίτλερ». 

Τὸν διασκορπισμὸν καἰ σφαγιασμὸν τῶν ᾿Εβραίων προεφήτευσεν ὁ Κύριος εἰπὡν ὅτι «αἰχμαλωτισθἡσονται εἰς πάντα τὰ ἔθνη καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι μαχαίρας» (Λουκ. 21, 24). 

'Η ίδρυσις τοῦ Ἔβραϊκοῦ κράτους 

Τὸ πρῶτον καὶ μεγαλύτερον σημεῖον τῶν καιρῶν εἶνε ἡ πρὸ δεκατριῶν ἐτῶν ἵδρυσις Ἑβραϊκοῦ κράτους (σ.ι.1948) ἔπειτα ἀπὸ 2.100 περίπου ἔτη δουλείας καὶ διασκορπισμοῦ τοῦ 'Εβραϊκοῦ λαοῦ εἰς ὅλον τὸν κόσμον. Πόσον ἂνησυχητικὸν τὸ σημεῖον τοῦτο! Τὶ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ γραφῇ γύρω ἀπ᾽ αὐτό, καὶ ὅμως οὐδεὶς ἠσχολἡθη σοβαρῶς μὲ τοῦτο.

Διὰ τὴν ὑπόθεσιν ταύτην ὡμίλησεν ὁ Κύριος; «Καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι μαχαίρας καὶ αἰχμαλωτισθἡσονται εἰς πάντα τὰ ἔθνη καὶ Ἱερουσαλἡμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ Ἐθνῶν ἄχρι πληρωθῶσι καιροὶ 'Εθνῶν» (Λουκ. 21,24). Τὸ χωρίον τοῦτο, ποὺ ἔχει ἄμεσον σχέσιν μὲ τὴν ἐξέλιξιν τοῦ Ἰσραήλ, παρενοἡθη καὶ παρανοεῖται ὑπὸ πολλῶν. Νομίζομεν ὅτι τὴν ὀρθὴν ἑρμηνείαν τοῦ χωρίου ἔδωκεν ὁ ἱερὸς Χρυσὀστομος εἰς τὸν κατὰ Ἰουδαίων πέμτον αὐτοῦ λόγον. Ο ἱερὸς Πατὴρ ἐπιμένει ὅτι οἱ 'Εβραῖοι δὲν θὰ ἐπανακτἡσουν τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, μέχρι τῆς συντελείας τοῦ κόσμου («ἄχρι πληρωθῶσι καιροὶ Ἐθνῶν»). Οι σημερινοὶ ἑρμηνευταὶ συνήθως νομίζουν ὅτι «πλήρωμα ἐθνῶν» σημαίνει ἐπιστροφὴν ὅλων τῶν Ἐθνῶν εἰς τὸν Χριστιανισμὸν, ἐνῷ, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος εἰς τὸ «πλήρωμα τῶν ᾽Εθνῶν» βλέπει «τὸν μέχρι συντελείας χρόνον» (βλ. Ε. Π. Migne τόμ. 48 σελ. 883-904). 

᾽Εὰν όμως σημαίνῃ τὸ πρῶτον, διατὶ τότε, ἐνῷ οἱ 'Εβραῖοι ἔκαμαν κράτος, δὲν ἐπεστράφησαν ὅλα τὰ ἔθνη εἰς τὸν Χριστιανισμὸν; Τὴν ἐπιστροφὴν δὲ ὅλων τῶν ἐθνῶν εἰς τὸν Χριστιανισμὸν στηρίζουν κυρίως εἰς τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. «καὶ κηρυχθὴσεται τοῦτο τὸ Ευαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ”Εθνεσι καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος» (Ματθ. 24,14) καὶ εἰς τὸν λόγον τοῦ Παύλου «ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ’Εθνῶν εἰσέλθῃ καὶ οὕτω πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται» (Ρωμ. 11,25-26). ᾿Αναμένουν δὲ τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὸν Χριστιανισμὸν μαζὶ μὲ τὴν γενικὴν ἐπικράτὴσιν τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τὴν ἀνθρωπότητα. Ώς πρὸς τὸ πρῶτον βεβαίως εἶνε σαφές, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιον θὰ κηρυχθῇ εἰς ὅλα τὰ Ἔθνὴ. Τοῦτο ὅμως δὲν σημαίνει ὅτι ὁπωσδήποτε ὅλα τὰ ἔθνη θὰ ἐπιστρέψουν ἐξ ὁλοκλήρου εἰς τὸν Χριστιανισμόν. ᾿Απλῶς λέγει ὅτι θὰ κηρυχθῇ «εἰς μαρτύριον». Ἔπειτα πῶς πρέπει νὰ ἐννοὴθᾖ ὴ ἐπιστροφὴ τῶν ᾿Εθνῶν εἰς τὸν Χριστιανισμόν; ᾿Ἡδὴ μέχρι σῆμερον ἔχουν ἀποδεχθῆ τὸν Χριστιανισμὸν πολλὰ Έθνὴ, ἀλλὰ κατ’ ὄνομα καὶ εἰς τὰς ταυτότητας. Η πίστις καὶ ὴ ζωὴ τῶν λεγομένων χριστιανικῶν ἐθνῶν, ἐὰν ἐξαιρέσωμεν τὴν μειονότὴτα τῶν ἀληθινῶν χριστιανῶν, δὲν διαφέρει ἀπὸ τὴν πίστιν καὶ τὴν ζωὴν τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν. 

Ἀνάγκη λοιπὸν νὰ ἑκχριστιανισθοῦν οἱ ὴδὴ «χριστιανικοὶ» λαοί. Διότι ἐὰν δὲν γίνῃ τοῦτο, τί θὰ ὼφελὴθῇ ὁ Κύριος μὲ τὸ νὰ επιστρέψουν καὶ τὰ ὑπόλοιπα ἔθνη τῆς γῆς μόνον κατ’ ὄνομα; Έπειτα δὲ ποῖος θὰ ἐκχριστιανίσῃ τὸν εἰδωλολατρικόν κόσμον; Μήπως αἱ ἑκατοντάδες αἱρέσεις τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου, ποὺ ὅλαι αὐταὶ τόσον συστηματικῶς καὶ πυρετωδῶς ἐργάζονται διὰ τὴν διὰδοσιν καἰ ἐπικράτὴσιν τῶν διδασκαλιῶν των, καθ᾽ ὃν χρόνον οἱ Ὀρθόδοξοι ἂδιαφοροῦμεν καἰ ᾶδρανοῦμεν; 

Το συμπέρασμα εἶνε ὅτι, όταν οἱ Ἑβραἳοι σχηματίζουν κράτος, εἰσερχόμεθα εἰς τὴν περίοδον τοῦ τέλους τοῦ κόσμου. ᾽Καὶ βλέπομεν ὅτι ἕκαμον μὲν κράτος, ἀλλὰ τὴν πόλιν Ιερουσαλὴμ, εἰς τὴν ὁποίαν συγκεντρώνονται ὅλα τὰ ὄνειρά των, δὲν τὴν ἀνέκτησαν ἐξ ὁλοκλήρου. Ο Ο.Η.Ε. παρεχώρησεν εἰς αὐτοὺς τὴν ἔξω τῶν παλαιῶν τειχῶν νεόδμητον πόλιν, ἐνῷ τὴν παλαιὰν παρεχώρησεν εἰς τοὺς Άραβας.Οὕτως ὁ πόλις παραμένει κατὰ τὸ ἥμισυ καταπατουμένὴ ἀκόμη ὑπὸ ἐθνῶν. Διατί ; Απλούστατα διότι δὲν ὴλθεν ἀκόμη τὸ «πλήρωμα». δὲν ολοκληρὠθὴ ἀκόμη ὴ προφητεία τοῦ Κυρίου. Τὴν ὑπόλοιπον θὰ τὴν ἀνακτήσῃ, ὡς φαίνεται, ὁ ἂναμενὁμενος ὑπὸ τῶν 'Εβραίων Μεσσίας, ὅπως αὐτοὶ τὸν φαντάζονται (Ἴδε βιβλίον «Τὰ μυστικὰ πρωτόκολλα τῶν σοφῶν τὴς Σιών)». (σ.ι. Πιθανόν ο Αντίχριστος να τα βρει όλα έτοιμα από τους προδρόμους του. Η Ανατολική Ιερουσαλήμ κατακτήθηκε από τους Εβραίους το 1967, πέντε χρόνια μετά τη συγγραφή του παρόντος, και προσαρτήθηκε το 1980, πράγμα που επέφερε τη διεθνή κατακραυγή.  (Τότε ξεκίνησε και η επιστροφή της φυλής Δαν πίσω στο Ισραήλ). Μένει μόνο η διεθνής αναγνώριση της ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και η αλλαγή του status quo στο όρος του ναού.) 

Αὐτὸς θὰ εἶνε ὁ ᾿Αντίχριστος. Αὐτὸς θὰ λἁβῃ τὴν πόλιν, ὅταν ὀλίγα ἔτη θὰ ὑπολείπωνται διὰ τὴν συντέλειαν τοῦ κόσμου. Αὐτὸν θὰ δεχθοῦν οἳ 'Εβραϊοι ὥς Χριστὸν κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου μας, «᾿Εγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Πατρός μου καὶ οὐ λαμβάνετέ με. ᾽Εὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ ἐκεῖνον λήψεσθε» (Ἰωάν. 5,48). 

᾿Ώς πρὸς δὲ τὸ χωρίον τοῦ Παύλου «ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν Ἐθνῶν εἰσέλθῃ καὶ οὕτω πᾶς ᾿Ισραὴλ σωθήσεται», φαίνεται ὅτι θὰ πραγματοποιὴθῇ, κατὰ τρόπον ποὺ ὁ Κύριος γνωρίζει, μετὰ τὴν ἔλευσιν τοῦ ᾽Αντιχρίστου, ὅταν πλέον οἱ ίδιοι 'Εβραῖοι ἀντιληφθοῦν ὅτι δὲν εἶνε αὐτὸς ὁ Μεσσίας, ἀλλ᾿ ὁ ᾿Αντίχριστος.

Άν ἰσχυρισθῶμεν ὅτι  το Ἰσραὴλ θὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὸν Χριστὸν πρὸ τοῦ Αντιχρίστου, τότε πῶς θὰ ἐκπληρωθοῦν οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου” «ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ ἐκεῖνον λήψεσθε»; Πῶς δηλαδὴ θὰ δεχθοῦν τον ᾽Αντίχριστον ὥς Χριστὸν, χριστιανοὶ ὑπάρχοντες; 

Ἀκόμη, αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι κατὰ χιλιαστικὸν τρόπον ὑποστηρίζουν τὴν ἐπικράτὴσιν τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, χρησιμοποιοῦν καὶ τὴν προσευχὴν, τὴν ὁποίαν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος παρἑδωκεν , «Πάτερ ἡμῶν.... ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου, γενηθήτω τὸ θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς». Καὶ τὸ χωρίον τοῦτο, ὅπως καὶ ἄλλα, ἔχει παρανοηθῆ καί, οὕτως εἰπεῖν, ὑλοποιηθῆ ὄχι μόνον ἀπὸ συγχρόνους τοῦ Κυρίου, ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς χιλιαστάς, ἀλλὰ καὶ ἀπό τινας ὀρθοδόξους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐνεβάθυναν εἰς τὴν ὀρθὴν ἔννοιαν τοῦ λόγου. Ὅλοι αὐτοί, κατὰ γράμμα λαμβάνοντες τὸ χωρίον, ἐνόμισαν καὶ νομίζουν, ὅτι ὁ Κύριος ἑξέλεξε τὴν γῆν, τὸν μικρὸν αὐτὸν κόκκον τῆς ἄμμου μέσα εἰς τὸ ἀναρίθμητον πλῆθος τῶν ἀστέρων τοῦ Οὐρανοῦ, διὰ νὰ εἶνε μόνιμος τόπος τῆς Βασιλείας Του καὶ ὄχι ἁπλῶς τόπος καταρτισμοῦ ψυχῶν ἁγίων προωρισμένων διὰ Βασιλείαν Θεοῦ ἀλλοῦ εὕρισκομένην, ὅπου ᾿Εκεῖνος μόνον γνωρίζει. 

Ο Κύριος θέλει τὸ ἅγιον αὐτοῦ θέλημα νὰ ἐπικρατἡσῃ εἰς ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς ἀνθρώπους, νὰ βασιλεύσῃ ὁ ἴδιος μέσα εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων. Διότι ἐὰν ἀπὸ αὐτὴν τὴν γῆν δὲν βασιλεύσῃ ὁ Κύριος εἰς καθένα ἄνθρωπον χωριστἁ -καὶ βασιλεύει ὁ Κύριος εἰς τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν οὗτος ἔχῃ ἆναγεννηθῆ πνευματικῶς καὶ ζῇ μὲ ἆφοσίωσιν καὶ λατρείαν εἰς τὸν κύριόν του - δὲν δύναται ὁ ἄνθρωπος νὰ ζήσῃ μετὰ τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν ἔνδοξον Βασιλείαν Του, τὴν ὁποίαν ἡτοίμασε διὰ τοὺς ἐκλεκτούς Του εἰς τὸν Οὐρανὸν. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ λοιπὸν ἄρχεται ἀπὸ τὴν γῆν καὶ ὅλοκλῆρώνεται ἀλλοῦ, εἰς τὸν Οὐρανὸν. Αὐτὴν τὴν ἔννοιαν ἔχει τὸ αἴτημα τῆς κυριακῆς προσευχῆς « ᾿Ελθέτω ῆ Βασιλεία Σου». Ἡ γῆ αὐτὴ δὲν εἶνε ὁ τόπος τῆς ολοκληρωμένῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Οἱ ἄνθρωποι εἴτε ἁμαρτωλοὶ εἴτε δίκαιοι εἷνε,εἴτε ἀπὸ ἐδῶ ἀπέκοψαν ἑαυτοὺς ἀπὸ τὴν μετὰ τοῦ Θεοῦ ζωὴν καὶ Βασιλείαν διὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀμετανοῆσίας εἴτε ἀπὸ ἐδῶ ἠνώθησαν μετὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ἔλαβον τῆν Βασιλείαν αὐτοῦ διὰ τῆς ἁγιότητος των, ὅλοι ἀποθνῄσκουν, φεύγουν, πορεύονται πρὸς ἀλλην ζωήν.

Καὶ ἐὰν δὲ ὑποθέσωμεν ὅτι ἡ γῆ θὰ γίνῃ παράδεισος καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ θὰ ἐπικρατήσῃ διὰ μερικὰς χιλιετηρίδας ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ πάλιν οἱ ἄνθρωποι θὰ φεύγουν ἀπὸ τὴν γῆν διὰ τοῦ σωματικοῦ θανάτου. ᾽Αλλ’ οἱ Χιλιασταὶ ῦποστηρίζουν ὅτι μετὰ τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν οἱ ἄνθρωποι θὰ εἶνε πάλιν σάρκες καὶ ὀστᾶ καὶ ἡ ζωὴ θὰ συνεχισθῆ ἐπὶ τῆς γῆς ὅπως καὶ σημερον μὲ συνοικέσια καὶ γάμους!.... Καὶ ταῦτα ὑποστηρίζουν οὶ ὑλόφρονες Χιλιασταῖ χωρὶς να αἰσχὐνωνται διὰ τὴν φοβερἂν διαστρέβλωσιν τῆς σαφεστάτης διδασκαλίας τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἐλέγχων τοὺς Σαδδουκαίους εἷπεν, «πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ. Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾽ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσιν» (Ματθ. 22,30. Ἴδε καὶ Μάρκ. 12, 28-25). Καὶ εἰς ἄλλο δὲ χωρίον ὁ Κύριος σαφῶς διακηρύττει ,  «Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (’Ιωἁν. 18,86) καὶ ἁλλοῦ, «πάλιν ἔρχομαι καὶ παραλἡψομαι ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτὸν ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ καὶ ὑμεῖς ἦτε» (Ἰωάν. 14,8). Ὁ δὲ θεῖος Παῦλος ἡρπάγη ἕως τρίτου οὐρανοῦ, «ἡρπάγη εἰς τὸν Παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι» (Β΄ Κορινθ. 2-4). “Ο ἴδιος δὲ καὶ ἀλλαχοῦ διακηρὐττει, «Ἡμῶν το πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει» (Φιλιπ. 8,20). Ἰδὲ καὶ τὰ χωρία Β΄ Κορινθ. 4, 18-5,1.  'Εβρ. 11, 9-11 & 11,13-16 & 13,14 καὶ Α΄ Πέτρ. 1, 4-5). 

”Ας ἀναμένουν λοιπὸν οἱ Χιλιασταὶ καὶ ἄλλοι υλόφρονες (σ.ι. όπως οι οπαδοί της "αναλαμπής") τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, ἔστω καὶ διὰ μερικὰς χιλιετηρίδας, καὶ ἂς κοιμῶνται ἥσυχοι μὲ τὴν ἰδέαν ὅτι «χρονίζει ὅ Κύριος ».

 Ὅ Κύριος θὰ ἔλθῃ αἰφνιδίως και οὐαὶ εἰς τὴν πλανωμένην καὶ ῥαθυμοῦσαν ἀνθρωπότητα.

σ.ι. Ένα άλλο ανησυχητικό σημείο των καιρών που πέρασε εντελώς απαρατήρητο, είναι η επιστροφή της φυλής Δαν πίσω στο Ισραήλ πριν από 40 περίπου έτη. 

Και συνεχίζουν να περνούν απαρατήρητα άλλα γεγονότα (τα οποία τους τελευταίους μήνες τρέχουν) που σχετίζονται με την προωθούμενη αναβάθμιση του στάτους της φυλής Δαν, και μεταξύ των Εβραίων, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. ( Βλ. Η άνοδος της φυλής του Δαν και εδώ )

Πρώτο μέρος